Σάιντε: Απαραίτητη νέα διαγραφή χρέους για την Ελλάδα
Μάλιστα σύμφωνα με τον κ. Σάιντε «οι Έλληνες δεν έχει νόημα να προσπαθήσουν να «σηκώσουν» μόνοι τους» ένα χρέος σχεδόν στο 170% του ΑΕΠ.
Ωστόσο, ο γνωστός οικονομολόγος προσθέτει ότι η πολιτική ακόμη διστάζει να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο (διαγραφή χρέους), διότι αυτό θα είχε αρνητικές συνέπειες.
Σε ερώτηση γιατί ακόμη δεν έχει υπάρξει ένα τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα, το οποίο αναμενόταν μετά τις γερμανικές εκλογές, ο κ. Σάιντε απαντά: «Πάντα υπάρχουν κάποιες εκλογές, όπως τώρα, για παράδειγμα, οι ευρωεκλογές, αλλά κάποτε κάποιοι θα πρέπει να ανοίξουν τα χαρτιά τους».
Παράλληλα προσέθεσε ότι «η Ελλάδα χωρίς έξωθεν βοήθεια, απλά, δεν θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια της».
Επίσης, ο κ. Σάιντε προειδοποιεί πως θα ήταν πολύ πρόωρο να ισχυριστεί κάποιος ότι η κρίση του ευρώ έχει ξεπεραστεί, αντίθετα, εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα με το δημόσιο χρέος και ακόμη και αν καταλήξουν τα τρέχοντα μέτρα διάσωσης, η πολιτική δεν θα έχει βρει τον δρόμο της, καθώς το χρέος δεν είναι ακόμη βιώσιμο σε πολλές χώρες.
Υπογραμμίζει, δε, ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα δεν επαρκούν, ακόμη, για να υπάρξει μία μακροπρόθεσμη επιστροφή στο μονοπάτι της ανάπτυξης. Και εάν, όπως προσθέτει, οι χώρες συρρικνώνονται ή παραμένουν στάσιμες, τότε αυξάνονται πάλι τα ποσοστά χρέους και μπορεί μεν οι περισσότερες χώρες να έχουν μπει στην καμπύλη της παραγωγής, ωστόσο εξακολουθεί να μην είναι στον ορίζοντα μία βιώσιμη ανάκαμψη.
Για τη γερμανική οικονομική κατάσταση, ο κ. Σάιντε αναφέρει πως υπάρχουν, ίσως, ακόμη για τη χώρα δύο έως τρία καλά χρόνια, κατά τα οποία τα χαμηλά επιτόκια προωθούν την οικονομική άνθηση. Αλλά, όπως σημειώνει, στις μεταρρυθμίσεις, για παράδειγμα των συντάξεων, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο από εκείνο που θα ήταν σκόπιμο και το οποίο η Γερμανία ζητάει, επίσης, από τις άλλες χώρες, δηλαδή ακολουθείται σκόπιμα η λάθος κατεύθυνση, προφανώς επειδή η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει τυφλωθεί από την άνθηση της οικονομίας.
Διαβάστε επίσης: Τσίπρας: Μεγάλη διαγραφή του ελληνικού χρέους, όπως έγινε για τη Γερμανία το 1953