Πειραιώς: Διαπραγματευτικό «ατού» για το χρέος οι αστοχίες του ΔΝΤ
Ως σημαντικό «όπλο» στη διαπραγμάτευση για τη μείωση του ελληνικού χρέους μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι αστοχίες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το 2010 έως και σήμερα ως προς τη βιωσιμότητά του, υποστηρίζει η Τράπεζα Πειραιώς, γεγονός που προϋποθέτει, ωστόσο, τη συνέχιση της επιτυχημένης υλοποίησης του προγράμματος.
Η Τράπεζα Πειραιώς, σε ανάλυσή της που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, υπογραμμίζει πως η αποτίμηση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους δεν αποτελεί ξεκάθαρο στατιστικό μοντέλο, αλλά ενέχει σημαντικό περιθώριο σφάλματος και τα περιθώρια λάθους καθώς και οι μη ρεαλιστικές εκτιμήσεις είναι μεγαλύτερα όταν σχετίζονται με το μακρινό μέλλον.
Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι σύμφωνα με τις αρχικές προβλέψεις του ΔΝΤ η ύφεση το 2011 θα περιοριζόταν στο -2,6% (έναντι τελικής ύφεσης -7,1%), το 2012 προέβλεπε ανάπτυξη 1,1% (έναντι τελικής ύφεσης -7,0%) και το 2013 ανάπτυξη 2,1% (έναντι τελικής ύφεσης -3,9%).
Επίσης, σημειώνει πως οι προβλέψεις του ΔΝΤ σχετικά με την εξέλιξη του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα για το πώς οι παραδοχές της μεθοδολογίας του ΔΝΤ μπορεί να «προσαρμοστούν» έτσι ώστε τα συμπεράσματα να κατατείνουν σε μια πιο διαχειρίσιμη εξέλιξη του δημόσιου χρέους.
«Σύμφωνα με την πρώτη έκθεση του Μαΐου 2010 και ιδιαίτερα του Σεπτεμβρίου 2010, η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους ήταν θέμα ήσσονος σημασίας. Ξεκινώντας από τα επίπεδα του 115%, κορυφώνονταν το 2013 στο 144% καιστη συνέχεια ο συνδυασμός υψηλής ανάπτυξης, πληθωρισμού και πρωτογενών πλεονασμάτων οδηγούσε σεαποκλιμάκωση στα επίπεδα του 111% το 2020. Καθοριστική στιγμή η οποία θέτει το θέμα της βιωσιμότητας ως καίριοζήτημα στο ελληνικό πρόγραμμα και τελικά καθορίζει όλες τις μετέπειτα εξελίξεις είναι η αναθεώρηση του χρέους του 2009 από τη Eurostat στα τέλη του 2010 από το 115% στο 127%», σημειώνεται.
Διαβάστε επίσης:
Eurostat: Στο 75% το κατά κεφαλήν ΑΕΠ το 2013