«Πειραματόζωο μιας τρομακτικής πολιτικής η Ελλάδα»

Άλλοι ζητούν θρασύτατα συναίνεση στην ατέρμονη κλοπή, ενώ τα «άκρα» (συμπεριλαμβανομένου του εξτρεμισμού που βρίσκει πάντα πρόσφορο έδαφος να αναδυθεί σε χαλεπούς καιρούς) αρκούνται στον ορυμαγδό της επικοινωνιακής εκμετάλλευσης των δυσχερών καταστάσεων, στοχοποιώντας οποιονδήποτε κατέχει εξουσιαστική πολυθρόνα που ορέγονται.

Ένας άγνωστος στους περισσότερους Έλληνες Γάλλος πάλι, προσπαθεί να τους ανάψει τη μουσκεμένη θρυαλλίδα που κρύβουν επιτυχημένα μέσα τους, σπέρνοντας τους σπόρους της αντίδρασης. Να διατρανώσει πως «η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο μιας τρομακτικής πολιτικής».

Για τον ανεξάρτητο δημοσιογράφο Φιλίπ Μενού «πρέπει να μας πείσουν να δεχθούμε αγόγγυστα ως πανάκεια» την ακροβασία του κοινωνικού ιστού, τη δηλητηρίαση της ανθρώπινης υπόστασης, τη φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια, το αβέβαιο μέλλον και την αδυναμία αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Με αφορμή μάλιστα το 52 λεπτών ντοκιμαντέρ του, «Η Ελληνική Θύελλα», με θέμα την κρίση στη χώρα μας, ο Μενού μίλησε στην ισπανική ιστοσελίδα publico.es μεταξύ άλλων για το ρόλο των ΜΜΕ στην ελληνική κρίση, το «μαύρο» στην ΕΡΤ, αλλά και για τον αγώνα του Μανώλη Γλέζου που διεκδικεί τις γερμανικές αποζημιώσεις, χαρακτηρίζοντάς τον ως το «πραγματικό "μνημείο" στην Ελλάδα».

Έχοντας σε πρώτο πλάνο τις συνέπειες της κρίσης, όχι μόνο σε οικονομικό, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο, στην ταινία του δίνει βήμα σε εργαζομένους, ακτιβιστές, οικονομολόγους, γιατρούς, υπουργούς, άνεργους, ηλικιωμένους, συνταξιούχους, ακτιβιστές, φιλόσοφους και άλλους, με σκοπό να αφυπνίσει συνειδήσεις, αναδεικνύοντας παράλληλα τα δίκτυα αλληλεγγύης που «γεννήθηκαν» ώστε να βοηθηθούν οι πληγέντες από την οικονομική θύελλα, αλλά και να τονίσει το αδιέξοδο της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει στην Ελλάδα η τρόικα, δημιουργώντας εκατομμύρια ανέργους και οδηγώντας πολλούς πολίτες στην ανέχεια και τη στέρηση βασικών αγαθών διαβίωσης.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Alex Αnfruns της ισπανικής ιστοσελίδας, το ντοκιμαντέρ «είναι η οπτική γωνία της κρίσης, όπως αυτή μπορεί να ιδωθεί από μέσα, μιας Ελλάδας σαν πειραματόζωο. Εξάλλου, η ταινία ανοίγει τη συζήτηση για την κρίση στην ευρωζώνη, παραδομένη στον οικονομικό καπιταλισμό. Ένα ντοκιμαντέρ που λειτουργεί ως φωνή αφύπνισης και εγρήγορσης».

Στη συνέντευξη, η οποία αναδημοσιεύεται και από το κουβανικό Μέσο ενημέρωσης cubadebate.cu, ο Μενού εξηγεί αρχικά πώς τα ΜΜΕ αιτιολογούν και πολλές φορές δικαιολογούν τον «πόλεμο» εναντίον της Ελλάδας.

«Πώς εξηγείτε αυτή την αντιστροφή των ρόλων, το να μετατρέπεται δηλαδή το θύμα, εν προκειμένω οι Έλληνες πολίτες, σε υπεύθυνους για την κρίση;» ρωτά ο Αnfruns.

«Ξεκίνησα τα γυρίσματα με βάση το ίδιο σκεπτικό. Ήμουν εξοργισμένος με το γεγονός πως οι Έλληνες από την αρχή της κρίσης παρουσιάζονταν ως οι υπεύθυνοι μιας κατάστασης της οποίας ήταν θύματα», απαντά ο Γάλλος ντοκιμαντερίστας, προσθέτοντας: «έπειτα από αυτό, προχώρησα περαιτέρω στο να προσδιορίσω τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Αυτές οι φήμες και η παραπληροφόρηση εξυπηρετούσαν έναν και μόνο σκοπό: να αποκρύψουν μια οικονομική πολιτική η οποία επιβάλλει μια τρομερή λιτότητα στον ελληνικό λαό και τις δημόσιες υπηρεσίες, μέσω μιας μαζικής μεταφοράς των κρατικών κεφαλαίων στη διεθνή κερδοσκοπία».

«Βέβαια, δεν πρόκειται μόνο ελληνικό δημόσιο χρήμα, αλλά και ευρωπαϊκό», διευκρινίζει ο Μενού και συμπληρώνει: «Με ένα υποτιθέμενο πακέτο διάσωσης, οι Ευρωπαίοι πλήρωσαν 45 δισ. ευρώ, τα οποία όμως ο ελληνικός λαός και η πραγματική οικονομία δεν είδαν ούτε κατά διάνοια. Αυτό δείχνει η ταινία: αυτές τις μεγάλες ποσότητες χρημάτων που κατευθύνονται απευθείας στις τσέπες των δανειστών οι οποίοι είδαν κέρδος που πολλές φορές ξεπερνούσε το 20%».

Ερωτηθείς για την ευθύνη που φέρουν τα Media στην προκατειλημμένη παρουσίαση της πραγματικότητας στην Ελλάδα, ο Μενού εστιάζει στο ρόλο κυρίως των γερμανικών Μέσων ενημέρωσης - με… μπροστάρισσα τη Bild, τη μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην Ευρώπη - ο οποίος «είναι πολύ σημαντικός στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Η προσέγγιση αυτή δεν είναι προκατειλημμένη μόνο για την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και για την κρίση σε όλη την Ευρώπη. Ακόμα και ο γαλλικός Τύπος, αν και είναι λιγότερο "βίαιος" (στη διατύπωσή του σε σχέση με τη Bild), χρησιμοποιεί εξ ίσου χρήσιμες (για το σκοπό) φράσεις, όπως "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις" οι οποίες μεταφράζονται σε "λιτότητα που επιβλήθηκε στον λαό", "να ηρεμήσουν οι αγορές" ή "να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη"».

«Το ζητούμενο είναι να διατηρήσουμε τη μοιρολατρική στάση απέναντι σε ένα νεοφιλελεύθερο οικονομικό σύστημα, αυτή του "δεν υπάρχει άλλη επιλογή", όπως μου είχε δηλώσει η Μάργκαρετ Θάτσερ», τονίζει ο Μενού και προσθέτει: «Η δύναμη αυτής της ιδεολογίας που πλέον κυριαρχεί, έγκειται στο να πειστούν οι άνθρωποι πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική ιδεολογία».

Η κρίση είναι μια βάναυση και συνεχώς αυξανόμενη ψαλίδα των ανισοτήτων

«Ακόμα κι εγώ χρησιμοποιώ τη λέξη "κρίση" με την έννοια που το κάνει όλος ο κόσμος, για λόγους ευκολίας, αν και αναμφίβολα δεν είναι η κατάλληλη. Αυτή η κρίση δεν είναι μια καταστροφή, δεν είναι το τέλος του κόσμου. Είναι μια ολοένα και πιο σκόπιμη, πιο βάναυση αύξηση των ανισοτήτων», υπογραμμίζει ο Μενού.

Το μαύρο στην ΕΡΤ έγινε καθ' υπόδειξιν της Τρόικα

Έχοντας ο ίδιος εργαστεί επί σειρά ετών στη γαλλική δημόσια τηλεόραση, ο Μενού δεν θα μπορούσε να μην κάνει και ιδιαίτερη αναφορά στο πολυσυζητημένο και αιφνιδιαστικό κλείσιμο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση στις 11 Ιουνίου του 2013.

Ο Γάλλος δημοσιογράφος εστιάζει μάλιστα στο γεγονός ότι «η κυβέρνηση καθ' υπόδειξιν της Τρόικα έπρεπε να μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κι έτσι αποφάσισε εν μία νυκτί να κλείσει τη δημόσια τηλεόραση. Το γεγονός προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο».

Για τον Μενού ωστόσο υπήρξε ένας ακόμη αιφνιδιασμός από πλευράς κυβέρνησης, καθώς ενώ όλοι περίμεναν τα ΜΑΤ να διαλύσουν την κατάληψη των εργαζομένων, τελικά υπό τον φόβο αντιδράσεων «οι εργαζόμενοι κατάφεραν επί πέντε μήνες να αυτοδιαχειριστούν μοναδικά το πάλαι ποτέ κρατικό κανάλι». Τελικά, στις 7 Νοεμβρίου και πάλι καθ' υπόδειξιν της τρόικα, σύμφωνα με τον ίδιο, η αστυνομία έβγαλε τους πρώην εργαζόμενους από το κτίριο.

Το πραγματικό «μνημείο» στην Ελλάδα είναι ο Μανώλης Γλέζος

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι στη συνέντευξή του ο Μενού, αφού του ζητήθηκε να ξεχωρίσει κάποια προσωπικότητα από την Ελλάδα, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον 92χρονο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Γλέζο. «Το πραγματικό "μνημείο" στην Ελλάδα, που για εκείνο είναι ο Μανώλης Γλέζος. Πρόκειται για τον άνθρωπο που συνεχίζει τον αγώνα διεκδίκησης του κατοχικού δανείου από τη Γερμανία για τις ζημίες που υπέστη η Ελλάδα από την κατοχή των Ναζί», τονίζει, ενημερώνοντας μάλιστα πως το δάνειο που είχε πάρει τότε η ναζιστική Γερμανία από την Τράπεζα της Ελλάδος αντιστοιχεί σε σημερινά 162 δισ. ευρώ.

«Με λίγα λόγια (είναι) το μισό από τωρινό χρέος της Ελλάδας και προέρχεται όλο από την αδιαλλαξία της Γερμανίας» καταλήγει με… νόημα ο Μενού στο publico.es.

Η ταινία του Μενού έχει προγραμματιστεί να προβληθεί στην Ελλάδα και την Ισπανία αρχές του 2015...