Πετρέλαιο: Πόλεμος… τιμής σε ΗΠΑ από τους Σαουδάραβες
Ενεργειακό «πόλεμο τιμών» κατά των ΗΠΑ έχει κηρύξει η Σαουδική Αραβία, ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο, πριονίζοντας έναν «πετρελαϊκό θρόνο», η κατάρρευση του οποίου μπορεί να οδηγήσει (υπό προϋποθέσεις), όχι μόνο σε πραγματικά μεγάλες μειώσεις των τιμών των καυσίμων, αλλά μέχρι και σε αλλαγή των όρων του… παιχνιδιού!
Η ελεύθερη πτώση των τιμών των διεθνών τιμών πετρελαίου, απόρροια της περιορισμένης ζήτησης, της υπερπροσφοράς, αλλά και της άρνησης πολλών πετρελαιοπαραγωγών χωρών της Μέσης Ανατολής να μειώσουν την παραγωγή τους, έχει φέρει ήδη αρκετές ανατροπές και αναταράξεις στις αγορές, αναγκάζοντας υπερδυνάμεις της ενέργειας να προετοιμάζονται για μια εξαιρετικά αμφίρροπη «μάχη για το μαύρο χρυσό», με στόχο την εδραίωση της κυριαρχίας τους και (τουλάχιστον) τη διατήρηση των κερδών τους.
Η απόφαση εξάλλου του Οργανισμού εξαγωγών πετρελαιοπαραγωγών Χωρών (Organization of the Petroleum Exporting Countries, OPEC) να διατηρήσει αμετάβλητη την παραγωγή, παρά τις προσδοκίες για μείωση, οφείλεται στην αδιάλλακτη στάση της Σαουδικής Αραβίας, η οποία ελέγχει τον οργανισμό, που σύμφωνα πάντως με πολλούς αναλυτές είναι όχι μόνο απρόθυμος, αλλά και αδύναμος να λάβει αποφάσεις.
Από τη στιγμή έτσι που πρωταγωνιστικό ρόλο στην ενεργειακή σκακιέρα έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η εξόρυξη πετρελαίου έχει αυξηθεί κατά 4 εκατ. βαρέλια ημερησίως, επισκιάζοντας το μονοπώλιο του ΟΠΕΚ, στόχος της Σαουδικής Αραβίας, είναι η διαρκής υποχώρηση των τιμών, προκειμένου να διαφυλάξει το μερίδιό της στην αγορά. Και ήδη η απόφασή της αυτή έριξε τις τιμές πάνω από 8% ενδοσυνεδριακά, στα χαμηλότερα επίπεδα 4,5 ετών…
Την ίδια ώρα, η έκρηξη στην αμερικανική παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου (η νέα αυτή τεχνική που ανέπτυξαν με απίστευτα ταχείς ρυθμούς οι ΗΠΑ, προκειμένου να καταστούν αυτάρκεις ενεργειακά σε μια συγκυρία έντονων γεωπολιτικών εντάσεων στη Μέση Ανατολή), σε συνδυασμό με την ασθενέστερη οικονομική ανάπτυξη στην Κίνα και την Ευρώπη «σπρώχνουν» επίσης τις τιμές του αργού στα τάρταρα.
Σύμφωνα μάλιστα με εκτίμηση του Igor Sechin, επικεφαλής του ισχυρού πετρελαϊκού ομίλου της Ρωσίας Rosneft, οι τιμές θα πέσουν κάτω από τα $60 στο α΄ εξάμηνο του νέου έτους, ενώ όπως συμπλήρωσε ο συμπατριώτης του Leonid Fedun, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ρωσικής Lukoil, η κίνηση που Οργανισμού να κρατήσει αμετάβλητο το ανώτερο όριο παραγωγής στα 30 εκατ. βαρέλια την ημέρα, αποκλίνοντας από την παραδοσιακή στρατηγική του να μειώνει την παραγωγή ώστε να ανεβάζει τις τιμές, «είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει σε κραχ την αμερικανική αγορά πετρελαίου».
«Δεν ήταν μεγάλη έκπληξη που ο OPEC κράτησε αμετάβλητα επίπεδα παραγωγής, οπότε το γεγονός ότι οι τιμές του πετρελαίου βούλιαξαν βαθύτερα προς την μακροχρόνια πρόβλεψή μας για $70 δολάρια ανά βαρέλι, υποδεικνύει το πόσο αρνητική έχει γίνει η ψυχολογία στην αγορά», σχολιάζει, από την πλευρά του, ο Tom Pugh της Capital Economics, συμπληρώνοντας: «Η άμεση αυτή αντίδραση ήταν υπερβολική, αλλά πλέον δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου ήρθαν για να μείνουν».
Στο μεταξύ, όπως τονίζουν οι Financial Times, το Brent (το διεθνές σημείο αναφοράς του αργού πετρελαίου) έχει πλέον υποχωρήσει περίπου 37% από τον Ιούνιο, λόγω της υπερπροσφοράς που προκαλεί η εκτίναξη της σχιστολιθικής παραγωγής στις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την πλούσια προσφορά από τον OPEC, όπου «παραδοσιακά» παραβιάζεται το ανώτατο όριο παραγωγής, και τη μειωμένη ζήτηση στην Κίνα και την Ευρώπη.
«Η Σαουδική Αραβία έχει προσπαθήσει και στο πρόσφατο παρελθόν να ανακόψει τη διολίσθηση των τιμών. Είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά, κατά σχεδόν 5 εκατ. βαρέλια ημερησίως, στις μειώσεις της παραγωγής που έκανε ο OPEC το 2008 και το 2009 για να μην καταρρεύσουν οι τιμές, λόγω της κάθετης πτώσης της ζήτησης που είχε επιφέρει η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Τώρα, το βασίλειο των Σαούντ θα έπρεπε να μειώσει ακόμη κατά 500.000 βαρέλια ημερησίως την παραγωγή του για να εξαλείψει τα πλεονάσματα που έχουν δημιουργηθεί παγκοσμίως καθώς οι ΗΠΑ έχουν αυξήσει την παραγωγή τους στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τριών δεκαετιών», αναφέρουν σε εκθέσεις τους οι τράπεζες Citigroup και Barclays.
Αλλά μπορεί κάποιοι παρατηρητές να πίστευαν ότι ο OPEC θα μειώσει την παραγωγή, ανεβάζοντας παράλληλα τις τιμές, όπως άλλωστε μετά τη διεθνή κρίση του 2008, όταν μείωσε την παραγωγή κατά 2,2 εκατ. βαρέλια την ημέρα (που αποτελεί και τη μεγαλύτερη περικοπή στην ιστορία), ωστόσο η Σαουδική Αραβία αντιστάθηκε σθεναρά στις εκκλήσεις, ευελπιστώντας ότι μια μακρά περίοδος χαμηλών τιμών, όχι μόνο θα πιέσει τους Αμερικανούς παραγωγούς σχιστολιθικού πετρελαίου, αλλά θα στείλει… σπίτι τους όσους έχουν υψηλό κόστος παραγωγής.
«Μπορεί να μην είναι πόλεμος τιμών, αλλά είναι πολύ επιθετική δοκιμασία για το αμερικανικό σχιστολιθικό. Ο OPEC δοκιμάζει ένα καινούργιο στοίχημα», σχολίασε ο Jamie Webster της IHS Energy.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως οι μειωμένες τιμές θα προκαλέσουν πλήγμα και σε άλλους παραγωγούς, όπως αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν στα ανοιχτά της Αρκτικής, στα αμμώδη κοιτάσματα του Καναδά και τα πολύ βαθιά νερά της Βραζιλίας, ενώ θα δοκιμάσουν επίσης τις αντοχές πολλών φτωχότερων μελών του καρτέλ, όπως της Βενεζουέλας, της Νιγηρίας και του Ιράν, καθώς όχι μόνο χρειάζονται «ζεστό» χρήμα για τους προϋπολογισμούς τους, αλλά δεν έχουν ούτε το χαμηλό κόστος παραγωγής, πόσο μάλλον τα τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα της Σ. Αραβίας, η οποία θα αντέξει σε μακρά περίοδο φθηνού πετρελαίου…
«Θα δοθεί μάχη για το ποιος έχει τις πιο βαθιές τσέπες και θα επιβιώσει ο δυνατότερος», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Amrita Sen της Energy Aspects.
«Οι χώρες πετρελαιοπαραγωγοί αισθάνονται τις συνέπειες της πτώσης των τιμών. Το ζήτημα είναι ποια χώρα μπορεί να τις αντέξει», υπογράμμισε ακόμα ο Phil Flynn, ενεργειακός αναλυτής της Price Futures Group, εξηγώντας ότι η προσπάθεια των χωρών αυτών να πουλήσουν το πετρέλαιο κάτω από τις τιμές που προβλέπει ο προϋπολογισμός τους, μοιάζει με διαγωνισμό. «Τρώνε ο ένας τον άλλο», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, μετά την απόφαση του OPEC, οι μετοχές των μεγάλων ενεργειακών εταιριών και επιχειρήσεων πετρελαϊκών υπηρεσιών «βούλιαξαν», με την Royal Dutch Shell να υποχωρεί 4,3%, την ΒΡ 2,7% και τη SeaDrill 7%...
Και μπορεί πολλοί να θεωρούν ότι οι φθηνές τιμές ενέργειας είναι… καλοδεχούμενες για τα εταιρικά κέρδη, τις καταναλωτικές δαπάνες και άρα και για τις μετοχές, ωστόσο - σύμφωνα με τους αναλυτές - οι κεντρικές τράπεζες ενδέχεται να ανησυχήσουν από τις μειωμένες πληθωριστικές πιέσεις.
«Η επίδραση των χαμηλότερων τιμών βοηθά να δημιουργηθεί επικοινωνιακή πρόκληση για τις κεντρικές τράπεζες, λιγότερο όμως για την ΕΚΤ», σχολιάζει ο Divyang Shah της IFR Markets, συμπληρώνοντας: «Ενώ η Federal Reserve και η Τράπεζα της Αγγλίας θα ανησυχούν που ο χαμηλός πληθωρισμός δεν θα τους επιτρέψει να αρχίσουν την ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής, η ΕΚΤ θα φοβάται για το αρνητικό αποτύπωμα στον πληθωρισμό. Το ευρώ δεν έχει υποχωρήσει αρκετά ώστε να αντιπαρέρχεται τη χαμηλότερη τιμή του πετρελαίου, που σημαίνει ότι ουσιαστικά αυξάνονται οι πτωτικοί κίνδυνοι στον πληθωρισμό».
Στους… κερδισμένους πάντως, για την ώρα, είναι η Ευρωζώνη όπου τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να έχουν όφελος αρκετών δισ. από την καθίζηση των τιμών.
Όσο για την Ελλάδα;
Από τη στιγμή που η υποχώρηση του Brent, όπως και των άλλων πετρελαιοειδών προϊόντων στις ξένες αγορές, «βυθίζουν» μαζί τους τις τιμές της βενζίνης, του ντίζελ και του πετρελαίου θέρμανσης, θα μπορούσαμε να πάρουμε μια βαθιά… ανάσα, ωστόσο η διατήρηση των αυξητικών τάσεων του δολαρίου έναντι του ευρώ συνεχίζει να μάς κρατά κάτω από το… νερό.
Από τις αρχές πάντως Ιουλίου, όταν και άρχισε να μειώνεται η τιμή του αργού πετρελαίου, η βενζίνη υποχώρησε κατά 9,6 λεπτά το λίτρο (σε αρκετά πρατήρια η αμόλυβδη πωλείται μέχρι και 1,518 ευρώ το λίτρο), ενώ το ντίζελ κίνησης «έπεσε» κατά 4,8 λεπτά το λίτρο (πωλείται πλέον προς 1,33 ευρώ το λίτρο), την ίδια ώρα που και το πετρέλαιο θέρμανσης βγήκε στην αγορά… κουτσουρεμένο: η μέση πανελλαδική τιμή είναι στα 1,06 ευρώ το λίτρο, έναντι 1,27 ευρώ την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Και αυτό όχι μόνο λόγω της μείωσης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, αλλά και εξαιτίας της υποχώρησης των διεθνών τιμών του αργού…
.jpg)
