Δεν «είναι η οικονομία, ηλίθιοι»…
Η γνωστή φράση ειπώθηκε από αμερικανούς για αμερικανική κατανάλωση, αλλά παραδόξως, δεν ισχύει καθόλου στα σύγχρονα γεωπολιτικά παιχνίδια και ειδικά με τη Ρωσία.
Του Βασίλη Βασιλόπουλου
Οι ΗΠΑ πάντα παρενέβαιναν οπουδήποτε στον κόσμο για να διασφαλίσουν τα ευρύτερα συμφέροντά τους. Αυτό που συμβαίνει όμως με τη Ρωσία στο πεδίο της Ουκρανίας, είναι ξεχωριστή ιστορία.
Για περισσότερο από έναν αιώνα συμβαίνει αυτό. Η Ουάσιγκτον με τις εξωτερικές επεμβάσεις, περιορίζει τους δυνητικούς ανταγωνιστές της και ειδικότερα κάθε ανερχόμενη δύναμη στην Ευρώπη. Την συγκεκριμένη ήπειρο πάντα την προσέγγιζαν ως απειλή. Για τούτο εργάζονταν πάντα στις ΗΠΑ. Για να μην καταστεί απειλή. Η ευαισθησία αυτή των αμερικανών αφορά σαφώς και τη Ρωσία ως υπερδύναμη.
Μια σύνθετη ανάλυση, θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η Ρωσία θεώρησε τα τελευταία χρόνια ότι επήλθε απογαλακτισμός της Ευρώπης από τις ΗΠΑ. Το θέμα πάντως είναι ότι μέσω Λαβρόφ, το αναγνώρισε.
Παράδοξο, αλλά με βάση τα ιστορικά γεγονότα, δεν θα έπρεπε να αιφνιδιαστεί η Μόσχα. Οι ΗΠΑ ήρθαν στην Ευρώπη για τη Γερμανική απειλή 2 φορές τον περασμένο αιώνα, και στη συνέχεια «βλέποντας» τη δύναμη της Ρωσίας, ακολούθησε η «ψυχρή εποχή».
Τώρα οι ΗΠΑ έχουν στρέψει το βλέμμα τους στην Ουκρανία. Η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να δεχθεί τη Ρωσία να ελέγχει τη συγκεκριμένη περιοχή. Ακόμη και στο ρόλο του κάθε παίκτη στη σκακιέρα, διαφωνούν. Οι ΗΠΑ λένε ότι οι Ρώσοι είναι επιθετικοί και περιφερειακά επεκτατική η πολιτική τους. Η Μόσχα όμως απαντά ότι αμύνονται! Αυτό δήλωσε και ο Πούτιν. Η Ρωσία δεν επιτίθεται στα δυτικά, απλώς υπερασπίζεται τα συμφέροντά της.
Όπως παραδέχεται ο άνθρωπος πίσω από το Stratfor, T. Φρίντμαν, οι ΗΠΑ επέλεξαν αυτό το γήπεδο μετά τη ντροπή στη Συρία. Σύμφωνα με τον Φρίντμαν, "αν η Ρωσία καταφέρει να επαναβεβαιώσει την ισχύ της στην Ουκρανία, τότε θα μπορούσε να φτάσει στο όριο με την Ευρώπη. Άρα δεν είναι παράλογη η Αμερική και μερικές ευρωπαϊκές χώρες που θέλουν να επιβεβαιώσουν την εξουσία τους στην Ουκρανία ".
Ο διαγκωνισμός των δυο αντιπάλων στρατοπέδων, του νεότερου ψυχρού πολέμου, στη Συρία, και η υποχώρηση εκεί από τον Ομπάμα, δεν επιτρέπει στην Ουάσιγκτον να αντιμετωπίζει χαλαρά την περίπτωση της Ουκρανίας.
Στη Συρία, οι αμερικανοί, πήραν για πρώτη φορά μια απόφαση μη επέμβασης για να αποφύγουν να πολλαπλασιάσουν τον ισλαμικό φονταμενταλισμό, παρά τις δολοφονίες και τα δηλητηριώδη αέρια ή τον ISIS και τους αποκεφαλισμούς.
Οι Ρώσοι όμως, καλλιέργησαν την εικόνα μια αδύναμης Αμερικής απέναντι στην πίεση της Μόσχας να μην πειράξουν τον Άσαντ... Ορισμένοι στην Ουάσιγκτον εκνευρίστηκαν περισσότερο από το κανονικό και… ήρθε η ένταση της Ουκρανίας με υψηλότερη θερμοκρασία από τη συνήθη μέχρι σήμερα.
Σε κάθε περίπτωση, η Ουκρανία είναι θεμελιώδους σημασίας για τη Ρωσία. Η Μόσχα θα ήθελε και επεκτατισμό να βγάλει, και άμυνα να παίξει απέναντι στη Δύση, και πιο κοντά στην Ευρώπη να έρθει (γεωπολιτικά γαρ). Το βέβαιο είναι ότι η Ρωσία θα ήθελε για το αέριό της μια κάποια ουδέτερη ζώνη μεταξύ αυτής και της Ευρώπης!
Η ανάλυση του Φρίντμαν, για την κρίση στη Ρωσική οικονομία, είναι ότι δεν έχει προκληθεί το πρόβλημα από τα μέτρα των δυτικών, αλλά από την πτώση της τιμής του πετρελαίου.
Ο ίδιος ως Ούγγρος, ξέρει να αναγνωρίζει το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της Ρωσικής αυτοκρατορίας: "η δύναμη των Ρώσων είναι ότι μπορούν να υπομείνουν καταστάσεις που θα διέλυαν άλλα έθνη. Ο λαός τείνει να υποστηρίζει το Κρεμλίνο, όταν η Ρωσία αισθάνεται να απειλείται".
Με άλλα λόγια, μια και βιώνουν όλοι και βεβαίως εμείς στην Ελλάδα, έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι οι Ρώσοι δεν ανταποκρίνονται στην οικονομική πίεση, όπως κάνουν οι Δυτικοί. Δεν "είναι η οικονομία ηλίθιοι…".
Πηγή: stratfor
2.jpg?t=pNfUB702JnsMhj5JDN0Vhg)
.jpg)
