Οι κρίσιμες ημερομηνίες που προκαλούν... ασφυξία
Σε τεντωμένο σχοινί βρίσκονται οι σχέσεις Ελλάδας-δανειστών αφού η χώρα μας πρέπει άμεσα να βρει τρόπους να πληρώσει τις «υποχρεώσεις» της προς τους δανειστές.
ΠΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟ ΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Παρά το σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας που μετεξελίσσεται σε πιστωτική ασφυξία του ελληνικού κράτους, η κυβέρνηση εμφανίζεται αισιόδοξη ότι η λύση που έχει επεξεργαστεί θα γίνει αποδεκτή. Το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να αποπληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις στο ΔΝΤ.
Οι κρίσιμες ημερομηνίες είναι οι ακόλουθες:
-Στις 6 Μαρτίου πρέπει να αποπληρώσει 298 εκατ. στο ΔΝΤ.
-Στις 13 Μαρτίου πρέπει να αποπληρώσει 336 εκατ. στο ΔΝΤ.
-Στις 16 Μαρτίου πρέπει να αποπληρώσει 560 εκατ. στο ΔΝΤ.
-Στις 20 Μαρτίου πρέπει να αποπληρώσει 336 εκατ. στο ΔΝΤ.
-Στις 9 Απριλίου πρέπει να αποπληρώσει 448 εκατ στο ΔΝΤ.
Ταυτόχρονα πρέπει να καταβάλλει μισθούς, συντάξεις και να καλύψει άλλες υποχρεώσεις της Γενικής Κυβέρνησης.
Ποιες είναι οι εναλλακτικές επιλογές της Ελλάδος εν μέσω κινδύνου πιστωτικής ασφυξίας ή ακόμη και κινδύνου στάσης πληρωμών:
- Η Ελλάδα να ζητήσει άμεσα να καταβληθούν τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν εθνικές κεντρικές τράπεζες στο πλαίσιο στήριξης και αλληλεγγύης. Τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών είναι 1,9 δισεκ. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση άμεσα να συμφωνήσει στις βασικές παραδοχές.
- Η ΕΚΤ να δεχθεί να αυξηθούν τα έντοκα από 15 σε 25 δισεκ. ή 20 δισεκ. πριν την ολοκλήρωση της αξιολόγησης που έχει προσδιοριστεί προς τα τέλη Απριλίου. Μάλιστα αν υπάρξει Eurogroup στις 9 Μαρτίου μπορεί να τεθεί το θέμα εκ νέου.
- Η Ελλάδα να υπαναχωρήσει σε όλα και να δεχθεί να πάρει και τα τελευταία εναπομείναντα κεφάλαια του ΔΝΤ και της ΕΕ, δηλαδή να δεχθεί ολοκληρωτικά το μνημόνιο.
Παράλληλα το οικονομικό επιτελείο αφήνει να εννοηθεί ότι θα ζητήσει παράταση των αποπληρωμών των δόσεων από το ΔΝΤ, κάτι που όμως η άλλη πλευρά αρνείται επιμόνως.
Επίσης το υπουργείο Οικονομικών διατείνεται ότι θα συγκεντρώσει χρήματα από ένα είδος έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης από τους έχοντες, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει ποιους εννοεί...
Και είναι βέβαια απορίας άξιον γιατί δεν βάζει μπροστά τη διαδικασία φορολόγησης του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Ξεπερνά δηλαδή κάθε όριο λογικής η κυβέρνηση να προσπαθεί να αποφύγει αυτή τη λύση, όταν για παράδειγμα το 2014 οι ναυτιλιακές πλήρωσαν φόρους 80 εκατ. ευρώ, έναντι 152 εκατ. που πλήρωσαν οι ναυτικοί !!!
.jfif)
