Euobserver: «Να αλλάξει η πολιτική της ΕΕ απέναντι στην Ελλάδα»
Το δημοσίευμα παραθέτει παραδείγματα προβληματικής εφαρμογής πολιτικών λιτότητας (Γερμανία Μεσοπολέμου, εφαρμογή "χρυσού κανόνα" από ευρωπαϊκές χώρες την ίδια περίοδο, κρίση του 1929 στις ΗΠΑ).
Σχετικά με την Ελλάδα, σημειώνει ότι η πολιτική της ΕΕ έναντι της ελληνικής κυβέρνησης θα πρέπει να εξεταστεί υπό το πρίσμα των ανωτέρω και επικρίνει έντονα το γεγονός ότι η Γερμανία υπήρξε ο κύριος αρχιτέκτονας της σκληρής πολιτικής λιτότητας στην Ευρωζώνη, καθώς είναι ακριβώς οι Γερμανοί πολιτικοί που θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η λιτότητα ενδέχεται να ανοίξει τον δρόμο για τον πολιτικό εξτρεμισμό. Οι τελευταίες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελούν σημαντική σχετική ένδειξη, αναφέρει ο Κρ. Σόρενσεν.
Ο αρθρογράφος καταλήγει ζητώντας αλλαγή πολιτικής στην Ευρωζώνη και υποστήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στην προσπάθειά της αυτή, καθώς και ουσιαστική διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους κατά το γερμανικό παράδειγμα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το δημοσίευμα σημειώνει ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει χωρίς επίσημη διαγραφή του χρέους, αλλά μέσω μείωσης ή ακύρωσης των τοκοχρεολυσίων και εξάρτηση της αποπληρωμής από το επίπεδο του ΑΕΠ.
Επιπλέον, ο ίδιος σημειώνει ότι η οικονομική πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να αλλάξει, και χώρες όπως η Γερμανία, η Δανία και η Ολλανδία θα πρέπει να ακολουθήσουν μια πιο επεκτατική δημοσιονομική πολιτική με ενίσχυση της απασχόλησης, ώστε να μειωθεί η πίεση στις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Σε αντάλλαγμα, η Ελλάδα θα πρέπει να δεσμευθεί για την εξάλειψη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, αναφέρει.
Τέλος, σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη - ένα ενδεχόμενο που ο αρθρογράφος δεν αποκλείει - θα πρέπει να γίνει κατά τρόπο ελεγχόμενο για την αποφυγή μετάδοσης της κρίσης, καθώς χώρες της Ευρωζώνης θα χρειαστούν βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τις απώλειες από την έκθεσή τους στο ελληνικό χρέος. Συνεπώς, καταλήγει το δημοσίευμα, θα ήταν εξαιρετικά ανόητη στάση εκ μέρους της ΕΕ να μην στηρίξει την Ελλάδα στην επίτευξη βιώσιμων επιπέδων του χρέους της, ενώ η ιστορία δείχνει ότι οι δημοκρατικές χώρες δεν μπορούν να ακολουθούν επ' αόριστον μια πολιτική που συναντά την αυξανόμενη αντίσταση της κοινής γνώμης.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ