WSJ: Μόνο το ΔΝΤ μπορεί να λύσει πρόβλημα της Ελλάδας
Όπως αναφέρει ο Nixon, η Ελλάδα πέρασε ένα ολόκληρο τρίμηνο αποπαίρνοντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την ΕΚΤ και μόλις την προηγούμενη εβδομάδα μετατόπισε τη δράση της εκεί που έπρεπε: στην Ουάσιγκτον, και αυτό διότι το «κλειδί» στη συμφωνία είναι το ΔΝΤ.
«Το Βερολίνο κρύβεται πίσω από το ΔΝΤ. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι λένε πως δεν ήταν αυτοί που έφτιαξαν τα προγράμματα διάσωσης, αλλά το ΔΝΤ. Το μήνυμα που στέλνει η Γερμανία είναι ότι μόνο το ΔΝΤ διαθέτει τις τεχνικές δεξιότητες για να αναλύσει το δημοσιονομικό αντίκτυπο των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Έτσι, αν μια συμφωνία είναι καλή για την Ουάσιγκτον, τότε θα είναι και για το Βερολίνο», γράφει ο Nixon.
Κατά τον αρθρογράφο ο λόγος που υπάρχει εμπιστοσύνη στο ΔΝΤ είναι γιατί έχει κανόνες και διαδικασίες που έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να το προστατεύουν από κάθε πολιτική παρέμβαση που έχει υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στους ευρωπαϊκού θεσμούς και ειδικά στην Κομισιόν.
Σύμφωνα με τον Nixon το ΔΝΤ μετά τη διαπίστωση ότι η αδιαλλαξία του δημιουργούσε τον κίνδυνο να οδηγήσει την Ελλάδα σε άτακτη χρεοκοπία και πιθανή έξοδο από τη ζώνη του Ευρώ αποφάσισε την προηγούμενη εβδομάδα να εξορθολογίσει τις απαιτήσεις του.
«Αυτό αποτελεί μια σημαντική κίνηση» παρατηρεί ο άρθρογραφος σπεύδοντας να συμπληρώσει ότι και σε αυτή την περίπτωση ίσως συνεχίσει να είναι πολύ δύσκολο για την Αθήνα να συμφωνήσει «αλλά το ΔΝΤ έχει κατεβάσει τον πήχη για μια συμφωνία με την Ελλάδα».
«Ο συνδυασμός ενός χαλαρότερου προγράμματος μεταρρυθμίσεων και η επίπτωση μηνών πολιτικής αναταραχής για τις προοπτικές ανάπτυξης της Ελλάδας θα έχουν ανοίξει ένα μεγάλο χρηματοδοτικό κενό. Το ελληνικό χρέος θα χρειαστεί σημαντική αναδιάρθρωση, κάτι το οποίο έχουν αποκλείσει ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Πολλά μπορεί τότε θα κριθούν από το πόσο αυστηρά θα αποφασίσει το ΔΝΤ να εφαρμόσει τους δικούς του κανόνες για την βιωσιμότητα ενός χρέους. Θα απαιτήσει από την Ευρωζώνη να παίξει το δικό της ρόλο στην επίλυση της κρίσης; Ή θα παραμερίσει μπροστά στην πολιτική πραγματικότητα της ευρωζώνης και θα παραμερίσει την ανάλυσή του όπως έκανε το 2010; Όλα τα μάτια θα πρέπει να είναι στραμμένα στην Ουάσινγκτον» καταλήγει το δημοσίευμα