Κορκίδης: Καλύτερα στα πρόθυρα συμφωνίας παρά στα πρόθυρα χρεοκοπίας
Όπως σημειώνει, "έστω λοιπόν και μία "μέτρια" συμφωνία με τίτλο "Στρατηγική Βιωσιμότητας για την Ανάπτυξη" και με βαρύ λογαριασμό, μέτρων από 4 έως 5 δισ. ευρώ, τη διετία 2015-2016, μπορεί να μην είναι ούτε η υποσχόμενη, ούτε η αναμενόμενη, αλλά είναι απολύτως απαραίτητη, τόσο για την αγορά και την οικονομία, όσο και την ελληνική κοινωνία".
Ο κ. Κορκίδης τονίζει πως μια τελική συμφωνία, αφενός θα επουλώσει πολλές ανοικτές πληγές και αφετέρου θα μας δώσει το δικαίωμα να αποφύγουμε την καταστροφή και να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο στο μέλλον.
Αναλυτικά, η δήλωσή του αναφέρει:
"Την περίοδο των μνημονίων, οι Έλληνες έχασαν τουλάχιστον το 1/4 του συνόλου των εισοδημάτων τους, ενώ οι φόροι αυξήθηκαν από 7 έως 9 φορές παραπάνω. Παρά το γεγονός ότι κοστίζει ακριβά να είσαι Έλληνας στη Χώρα σου, τελικά δημιουργήθηκε, αν όχι η γενιά των 300 ευρώ, που διευκρινίζω το είπε ο κ. Μπόμπ Τραά εκ μέρους της Τρόικα, αλλά η νέα γενιά του μηνιαίου μέσου όρου των 400 ευρώ.
Στο πλαίσιο αυτό, είμαστε λοιπόν ξανά υποχρεωμένοι να απαιτήσουμε για άλλη μια φορά από τους πολιτικούς, μία συγγνώμη προς την ελληνική μικρομεσαία επιχειρηματικότητα από όλες τις κυβερνήσεις της πενταετίας. Μία συγγνώμη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η αγορά, μία συγγνώμη για τη δαιμονοποίηση των μικρομεσαίων και της επιχειρηματικότητας, μία συγγνώμη για τις συνεχείς φοροεπιδρομές, μία συγγνώμη για τα χιλιάδες "λουκέτα" και τις χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας. Άλλωστε, σε όσους έχουν φιλότιμο μια συγγνώμη δεν είναι ντροπή και ως γνωστό δεν έχει και κανένα δημοσιονομικό κόστος. Οι μικρομεσαίοι της αγοράς, αποδεδειγμένα είμαστε πολίτες του τόπου μας και δεν επιθυμούμε, σε καμία περίπτωση να γυρίσουμε σε εποχές διχασμού της ελληνικής κοινωνίας, ούτε να λειτουργήσουμε σε συνθήκες, «αντιμνημονιακών» εναντίον «μνημονιακών», διότι αφενός πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει άνθρωπος της αγοράς, υπέρ των μνημονίων και αφετέρου αυτές οι τάσεις αντιστοιχούν σε «κοινωνικούς αυτοματισμούς».
Ωστόσο, κάποιοι πολιτικοί πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί και να κάνουν την αυτοκριτική τους. Να διαλευκάνουν γιατί κάποιοι βιάστηκαν να μας βάλουν στην περιπέτεια του μνημονίου, αλλά και γιατί κάποιοι βιάστηκαν, στην αγωνιώδη προσπάθειά τους, να μας βγάλουν. Τα MoU και τα ΜοΑ δεν έφεραν τη κρίση, όμως τα περιεχόμενα τους σίγουρα δεν έφεραν ποτέ τη λύση, αφού αντίθετα επιδείνωσαν την οικονομική κατάσταση του ελληνικού λαού. Απορούμε μάλιστα με αυτούς που τα υπερασπίζονται σθεναρά ως "οικονομικό παράδεισο" που καλούμαστε να εγκαταλείψουμε, όταν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί είχαν ως στόχο, να σχίσουν τα μνημόνια.
Οι μικρομεσαίοι της αγοράς, απευθύνουμε έκκληση σε όλα τα στελέχη των πολιτικών κομμάτων, να ασχοληθούν με τη πολιτεία και τη κοινωνία, να κοιτάξουν περισσότερο το παρόν και το μέλλον και λιγότερο το παρελθόν, αφού ο κίνδυνος της χρεοκοπίας σημαίνει αποτυχία για την εκάστοτε Ελληνική Κυβέρνηση, απομόνωση της χώρας, περαιτέρω φτωχοποίηση της κοινωνίας και ξαφνικό θάνατο της οικονομίας. Η πτώχευση μας, μετά από πέντε χρόνια άνισου καθημερινού αγώνα επιβίωσης, απέναντι στα αποτυχημένα μνημονιακά πειράματα, θα είναι μια παράδοση άνευ όρων, θα είναι μια ενέργεια εθνικής αδυναμίας. Δεν πρέπει να τους κάνουμε αυτή τη χάρη.
Το πισωγύρισμα στην ύφεση, θέλει ιδιαίτερη προσοχή, αφού μας οδηγεί σε μία ακόμα χαμένη χρονιά, όπου ο χρόνος πιέζει και δύσκολα θα γυρίσει η οικονομία τα επόμενα δύο τρίμηνα του 2015. Η πλειοψηφία των Ελλήνων προτιμά, πάντως να βρισκόμαστε στα πρόθυρα μίας συμφωνίας, παρά στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Οι ζημιές άλλωστε στην αγορά και το τραπεζικό σύστημα είναι ήδη μεγάλες και δεν αναπληρώνονται εύκολα, ενώ η επαναφορά των μεγεθών της οικονομίας σε θετική τροχιά είναι πλέον δύσκολη και χρονοβόρα. Οι αναγκαίες συνθήκες που πρέπει να δημιουργηθούν είναι η βελτίωση της εμπιστοσύνης στην αγορά, η επιστροφή καταθέσεων στις τράπεζες, η ενίσχυση νέων χορηγήσεων, η αύξηση εισπραξιμότητας οφειλών και πιθανώς η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Η δημοσιονομική πολιτική, ο χρηματοπιστωτικός τομέας και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε συνδυασμό με τα έσοδα, τις αποκρατικοποιήσεις και τις δαπάνες συνιστούν τα πεδία υπολογισμού του συνολικού λογαριασμού της συμφωνίας.
Έστω λοιπόν και μία "μέτρια" συμφωνία με τίτλο "Στρατηγική Βιωσιμότητας για την Ανάπτυξη" και με βαρύ λογαριασμό, μέτρων από 4 έως 5 δις ευρώ, τη διετία 2015-2016, μπορεί να μην είναι ούτε η υποσχόμενη, ούτε η αναμενόμενη, αλλά είναι απολύτως απαραίτητη, τόσο για την αγορά και την οικονομία, όσο και την ελληνική κοινωνία. Δεν είμαστε αφελείς να μην γνωρίζουμε οτι οι περικοπές 1,5% του ΑΕΠ και περίπου 2,7 δις ευρώ, επηρεάζουν όλους εμάς, όπως επίσης η αύξηση των εσόδων από ΦΠΑ κατά 1% του ΑΕΠ και περίπου 1,8 δις ευρώ, όπως η αύξηση της έκτακτης εισφοράς κατά 30% για εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ, όπως οι φόροι πολυτελείας και διαφήμισης και όλα τα άλλα επιπλέον έσοδα της νέας συμφωνίας θα επιβαρύνουν όλους εμάς.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι γνωρίζουμε καλά, πως μια τελική συμφωνία, αφενός θα επουλώσει πολλές ανοικτές πληγές και αφετέρου θα μας δώσει το δικαίωμα να αποφύγουμε την καταστροφή και να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο στο μέλλον".