Γιούργκεν Χάμπερμας: Παρέμβαση του Γερμανού φιλοσόφου υπέρ της Ελλάδας
Σε παρέμβαση υπέρ της Ελλάδας προχώρησε με άρθρο του στην εφημερίδα La Repubblica ο κορυφαίος Γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Γιούργκεν Χάμπερμας.
«Από τον Μάιο του 2010 η καγκελάριος προέταξε τα συμφέροντα των επενδυτών, αντί να δώσει βάρος στην εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας. Το αποτέλεσμα είναι ότι είμαστε και πάλι εν μέσω μιας κρίσης που κάνει πασιφανές, σε όλη της την γυμνή πραγματικότητα, ένα ακόμη θεσμικό έλλειμμα. Το ελληνικό εκλογικό αποτέλεσμα είναι εκείνο ενός έθνους που, στην μεγάλη του πλειοψηφία επαναστατεί κατά της καταπιεστικής και λυπηρής κοινωνικής ανέχειας που επέβαλε στην χώρα η λιτότητα», υπογραμμίζει ο Χάμπερμας.
«Δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να ερμηνευθεί, στην ψήφο αυτή της Ελλάδας: ο πληθυσμός απορρίπτει την συνέχιση μιας πολιτικής, την αποτυχία της οποίας έχει βιώσει στο πετσί του», γράφει ο διεθνούς φήμης φιλόσοφος, σύμφωνα με τον οποίο «υποστηριζόμενη από αυτή την δημοκρατική νομιμοποίηση, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να πετύχει μια αλλαγή πολιτικής στην Ευρωζώνη, αλλά στις Βρυξέλλες συγκρούεται με τους εκπροσώπους άλλων δεκαοκτώ χωρών που δικαιολογούν την άρνησή τους προβάλλοντας, με ψυχρότητα, την δημοκρατική εντολή που έλαβαν».
«Το πραγματικό θεσμικό έλλειμμα δεν έχει ακόμη ξεπερασθεί. Οι ελληνικές εκλογές έριξαν άμμο στα γρανάζια των Βρυξελλών, εφόσον σε αυτή την περίπτωση οι ίδιοι οι πολίτες αποφάσισαν για μια εναλλακτική ευρωπαϊκή πολιτική, έχοντας υποστεί οδυνηρά, σε πρώτο πρόσωπο τις συνέπειες. Σε άλλες περιπτώσεις όμως, οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων λαμβάνουν αποφάσεις απομονωμένοι, σε τεχνοκρατικό επίπεδο, μακριά από την κοινή γνώμη».
Ο Γερμανός φιλόσοφος τάσσεται υπέρ της μείωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους (γράφοντας ότι η διαπραγμάτευση μπορεί να αποτύχει αν δεν δοθεί λύση στο θέμα αυτό) και καταλήγει:
«Oι πολίτες και όχι οι τραπεζίτες πρέπει να έχουν τον τελευταίο λόγο στα θέματα κύριας σημασίας για την Ευρώπη. Και ενώπιον της μετα-δημοκρατικής αποχαύνωσης μιας κοινής γνώμης που επιδιώκεται να κρατηθεί, όπου είναι δυνατό, μακριά από ρήξεις, και ο Τύπος ασφαλώς επιβάλλεται να παίξει τον ρόλο του".
