Δεύτερη «Γαλλική Επανάσταση» στην Ευρωζώνη!
Η ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση και το γαλλογερμανικό μπρα ντε φερ με φόντο τη διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος.
ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ - ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ Ο ΜΟΣΚΟΒΙΣΙ
Της Μαρίνας Πρωτονοταρίου
Τι κρύβεται πίσω από την ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση που προωθεί ο Πιερ Μοσκοβισί; Γιατί διατείνεται ότι πρόκειται για μια «δημοκρατική» απαίτηση, η οποία «θα επέτρεπε μια ταχύτερη και περισσότερο ορθολογική διαδικασία αποφάσεων» για τη διευθέτηση της ελληνικής κρίσης;
Μια αθόρυβη «γαλλική επανάσταση» συντελείται την περίοδο αυτή στην Ευρωζώνη καθώς το αίτημα για καλύτερη διακυβέρνηση προωθείται πλέον συστηματικά από τα θεσμικά όργανα με στόχο την περισσότερη δημοκρατία και τη μεγαλύτερη σύγκλιση.
Σύμφωνα με το σχέδιο, έμφαση θα πρέπει να δοθεί πέρα από τους κανόνες προς ένα πλαίσιο θεσμικών οργάνων, ώστε η ΟΝΕ να αποκτήσει μια αρχιτεκτονική που θα χαρακτηρίζεται από απόλυτη σταθερότητα αλλά και διαφάνεια.
Η υλοποίηση μιας βαθύτερης και δικαιότερης Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης ήταν μία από τις 10 βασικές προτεραιότητες του Προέδρου Γιούνκερ στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές του.
Αυτή η συζήτηση για την εμβάθυνση της ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση) άνοιξε με την έκθεση των πέντε προέδρων τον περασμένο Ιούνιο, ένα κείμενο που είχε υπογραφεί από τους επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Eurogroup της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και όπως είπε χθες ο Πιέρ Μοσκοβισί «θέλει να δώσει αυτή τη μάχη».
Στην έκθεση μεταξύ άλλων τονίζεται η ανάγκη ενίσχυσης της δημοκρατικής λογοδοσίας και της νομιμότητας και των θεσμών. Όπως αναφέρει μεγαλύτερη ευθύνη και ολοκλήρωση σε επίπεδο ΕΕ και ζώνης του ευρώ σημαίνει μεγαλύτερη αλληλεξάρτηση. Σημαίνει επίσης καλύτερο επιμερισμό των νέων αρμοδιοτήτων και μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά το ποιος αποφασίζει τι και πότε.
Η έκθεση προτείνει μεγαλύτερη κοινοβουλευτική συμμετοχή και έλεγχο – σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ιδίως σε ό, τι αφορά τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις, τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων και την ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης. Βραχυπρόθεσμα (στάδιο 1), η ΟΝΕ χρειάζεται ενιαία εξωτερική εκπροσώπηση — όπως περιγράφεται στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές του Προέδρου Juncker.
Σήμερα, η ΕΕ και η ζώνη του ευρώ εξακολουθούν να μην διαθέτουν ενιαία εκπροσώπηση στους διεθνείς χρηματοδοτικούς οργανισμούς, κυρίως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Η κατακερματισμένη αυτή παρουσία συνεπάγεται ότι η ΕΕ δεν αξιοποιεί πλήρως την πολιτική και οικονομική της βαρύτητα. Οι πέντε Πρόεδροι προτείνουν επίσης την ενίσχυση του ρόλου της Ευρωομάδας. Βραχυπρόθεσμα, ενδέχεται να καταστεί αναγκαία η ενίσχυση της προεδρίας της και των μέσων που έχει στη διάθεσή της.
Ο διασπασμένος γαλλογερμανικός άξονας
Για πρώτη φορά από την έναρξη της ευρωπαϊκής κρίσης, ο γαλλογερμανικός άξονας εμφανίστηκε διασπασμένος, τη στιγμή μάλιστα που και η τρίτη δύναμη της ευρωζώνης, η Ιταλία, συντάχθηκε ξεκάθαρα στο στρατόπεδο της Γαλλίας.
Η διαπραγμάτευση για το πρόγραμμα έκλεισε και στο Eurogroup χάρη στη συνεισφορά της γαλλικής κυβέρνησης που συνέπραξε στη σύνταξη του προγράμματος μεταρρυθμίσεων με την ελληνική πλευρά βοηθώντας να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια σε συντομότατο χρόνο.
Την ίδια στιγμή όμως ο κ. Σόιμπλε και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί επιχείρησαν πολλές φορές να τορπιλίσουν τη διαπραγμάτευση, προωθώντας ως λύση ένα Grexit που θα έκανε ακόμη ισχυρότερη τη Γερμανία στην Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Suddeutsche Zeitung, η πλειοψηφία των βουλευτών της κ. Μέρκελ, πειθόμενοι από τον κ. Σόιμπλε, ήθελαν να καταλήξουν σε αδιέξοδο οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα και να αρχίσει επεξεργασία των σεναρίων Grexit, επειδή δεν επιθυμούν να συζητηθεί οποιαδήποτε διευκόλυνση στην Αθήνα για το χρέος.
Με την ολοκλήρωση όμως της συμφωνίας και με δεδομένη την ανάγκη συμμετοχής του ΔΝΤ, μια συμφωνία αναδιάρθρωσης του χρέους είναι προ των πυλών, ενώ ήδη η Γαλλία έχει αποδεχθεί, με δημόσιες δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, Σαπέν, και του πρωθυπουργού, Βαλς, ότι το reprofilingτου ελληνικού χρέους πρέπει να προχωρήσει.
Στο πλαίσιο αυτό η πρόταση Μοσκοβισί υπέρ της εγκαθίδρυσης μίας οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης φιλοδοξεί να γεφυρώνει τέτοιου είδους προβλήματα, δημιουργώντας ένα δίχτυ ασφαλείας για την Ευρωζώνη, εξασφαλίζοντας τη σύγκλιση και όχι απλά απαιτώντας την.
