Μνημόνιο 3: Μεταρρυθμίσεις με «τυράκι» το χρέος
Αξίζει να σημειώσουμε ότι την ίδια ακριβώς τακτική είχε ακολουθήσει η Άνγκελα Μερκελ με τον Αντώνη Σαμαρά και τα πρωτογενή πλεονάσματα, ενώ όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια το Βερολίνο δεν τήρησε ποτέ τις υποσχέσεις του, εκθέτοντας πολιτικά τον Αντώνη Σαμαρά και την κυβέρνηση του.
Την ίδια ακριβώς στρατηγική ακολουθούν οι δανειστές και με τον Αλέξη Τσίπρα, αφήνοντας να εννοηθεί πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος και πως η σκληρή εφαρμογή του μνημονίου είναι μονόδρομος. Οι ίδιοι ωστόσο δεν δεσμεύονται σε καμία περίπτωση ότι θα προχωρήσουν στις δικές τους δεσμεύσεις.
Οι πιέσεις προς την ελληνική πλευρά είναι σφοδρές και το βασικό επιχείρημα των δανειστών είναι ότι δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία στο μέλλον. Αυτό άφησε να εννοηθεί και ο πρόεδρος των ΗΠΑ όπου σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε χθες 24/09/2015 με τον Αλέξη Τσίπρα εξέφρασε την ελπίδα του για τη σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας και για την επιστροφή της στην ανάπτυξη.
Το είπε όσο πιο κομψά μπορούσε... αν και αυτή την περίοδο ο πρόεδρος των ΗΠΑ εκφράζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στη μέση Ανατολή και στο μεταναστευτικό....
Οι προθέσεις πάντως των δανειστών και συγκεκριμένα του Βερολίνου καταγράφονται αναλυτικότερα σε δύο νέες μελέτες από δύο γερμανικά think tanks με θέμα την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους.
Μάλιστα, στις μελέτες αυτές είναι εμφανέστατες οι διαφωνίες για το αν χρειάζεται ή όχι άμεσο «κούρεμα» του χρέους της Ελλάδας. Το IfW τάσσεται υπέρ του άμεσου «κουρέματος» του χρέους, ενώ το IW τάσσεται υπέρ της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής.
Ifw: Nαι στο άμεσο «κούρεμα»
Κάθε άλλο παρά αποτελεί «εγγύηση επιτυχίας» μία ελάφρυνση των όρων αποπληρωμής του ελληνικού δημοσίου χρέους, σύμφωνα με τους συντάκτες της πρόσφατης μελέτης του Iνστιτούτου για την Παγκόσμια Οικονομία (Institut fuer Weltwirtschaft, Kiel), Salomon Fiedler και Stefan Kooths.
Σ' αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα θα συνέχιζε να θεωρείται «αφερέγγυα» για τις διεθνείς αγορές, σημειώνεται. Εξάλλου, σύμφωνα με τους Γερμανούς οικονομολόγους, «η επιλογή ανάμεσα σε ένα άμεσο κούρεμα χρέους και μίας παραπέρα χαλάρωσης των όρων αποπληρωμής των τόκων μπορεί να επιβαρύνει, από δημοσιονομική άποψη, το ίδιο τις δανείστριες χώρες».
Kαι αυτό γιατί «η παρούσα αξία των εκκρεμών ονομαστικών δανείων ύψους 184 δισ. ευρώ ανέρχεται σε 87 δισ. ευρώ. Μία αναβολή πληρωμών για 20 ή 30 χρόνια, όπως πρότεινε πρόσφατα το ΔΝΤ, θα μείωνε περαιτέρω την παρούσα αξία των αποπληρωμών στα 43 δισ. ευρώ (για αναβολή 20 χρόνων) και στα 30 δισ. ευρώ για (αναβολή 30 χρόνων)», σημειώνεται από το IfW.
Aπό την άλλη μεριά, «η παρούσα αξία των επιστροφών του δανείου των 86 δισ. ευρώ ανέρχεται σε 59 δισ. ευρώ. Αν οι πιστωτές μηδένιζαν τα επιτόκια και έπαιρνε κανείς ένα προεξοφλητικό επιτόκιο 7%, η παρούσα αξία των επιστροφών θα ήταν μόλις κατά 8 δισ. ευρώ μεγαλύτερη».
Η μόνη διαφορά, σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, είναι ότι με την ελάφρυνση των τόκων, «οι δανειστές μπορούν να πιέζουν για μεταρρυθμίσεις».
ΙW: Όχι στο άμεσο «κούρεμα»
Από την πλευρά του ο συντάκτης μελέτης του Ινστιτούτου της γερμανικής Οικονομίας (Institut der deutschen Wirtschaft, Koeln), Juergen Matthes εκτιμά πως «μία ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα δεν θα ήταν πιθανότατα ανεκτή από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους» και παράλληλα προειδοποιεί πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε αποτελέσει κίνητρο προκειμένου η Ελλάδα να παρεκκλίνει από τις μεταρρυθμίσεις.
Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο «μέσω μίας εκτεταμένης ανάληψης των κρατικών χρεών από τον ESM, μπορεί να εξυπηρετηθεί το χρέος έτσι ώστε οι εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις της χώρας». Έτσι από το IW υποστηρίζεται πως «μία επιμήκυνση του χρέους μειώνει την τρέχον βάρος χρηματοδότησης της Ελλάδας, χωρίς να επιβαρύνονται οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι».
Ο κ. Matthes επισημαίνει πως «μία χρονική επέκταση των όρων εξόφλησης του χρέους για περίπου 20 χρόνια θα έδινε στην Ελλάδα τη δυνατότητα να καταβάλει μέχρι το 2040 κονδύλια κοντά στο 100% του ΑΕΠ και, έτσι, να επιστρέψει στις διεθνείς αγορές».
*Με πληροφορίες από Capital.gr