ΣΕΒ: Προτάσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς
Οι προτάσεις αυτές αφορούν πέντε πεδία πολιτικής, (φορολογία, αδειοδοτήσεις, δικαιοσύνη, εθνικό σύστημα χωρικού σχεδιασμού και δημόσιες προμήθειες) και αποσκοπούν τόσο στην απλοποίηση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος όσο και στην αξιοποίηση των ψηφιακών εργαλείων που παρέχει η τεχνολογία, για την απλοποίηση και τον αυτοματισμό των διαδικασιών.
Σε αυτές περιλαμβάνονται:
-Υποχρεωτικές ηλεκτρονικές/διατραπεζικές συναλλαγές.
-Επιτάχυνση του φορολογικού ελέγχου (ολοκλήρωση του ελέγχου στις ΑΕ εντός 60 ημερών από την επίδοση της εντολής ελέγχου, και ταχύτερα για άλλες εταιρικές μορφές).
-Εκ των προτέρων διεξαγωγή φορολογικού ελέγχου (με την υποβολή των ετήσιων Οικονομικών Καταστάσεων).
-Επέκταση της ηλεκτρονικoποίησης των διαδικασιών (TAXIS).
-Στον τομέα της αδειοδότησης, μετάθεση του ελεγκτικού βάρους από το στάδιο της έναρξης της δραστηριότητας της επιχείρησης στο στάδιο λειτουργίας της και δυνατότητα εξωτερικής ανάθεσης (outsourcing) παροχής υπηρεσιών αδειοδότησης σε διαπιστευμένους φορείς.
-Σύσταση και ενεργοποίηση Επιτροπών Επίλυσης Διοικητικών Αμφισβητήσεων, ανεξάρτητων από τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες.
-Διεύρυνση τρόπων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών, όπως Διαιτησία, Δικαστική Μεσολάβηση, Διαμεσολάβηση.
-Κωδικοποίηση και απλοποίηση υφιστάμενης και νέας νομοθεσίας, με προτεραιότητα σε βασικούς κώδικες με επίπτωση στην επιχειρηματικότητα.
-Στις υποθέσεις πτωχεύσεων, εισαγωγή του θεσμού του «επαγγελματία εκκαθαριστή» προσαρμοσμένου στο ελληνικό δίκαιο και στην ελληνική πραγματικότητα.
-Σαφής και ολοκληρωμένη θέσπιση χρήσεων γης, ολοκλήρωση του Κτηματολογίου.
-Περαιτέρω απλοποίηση διαδικασιών στις δημόσιες προμήθειες με ταυτόχρονη θεσμοθέτηση και εφαρμογή ρεαλιστικών προθεσμιών για τη διοίκηση και εφαρμογή πλέγματος κινήτρων/αντικινήτρων για την τήρησή τους.
-Εισαγωγή προβλέψεων στο θεσμικό πλαίσιο δημοσίων συμβάσεων για την προστασία του ανταγωνισμού.
Στην εκδήλωση τονίστηκε ακόμη ότι η διαφθορά ανθεί σε εκείνες τις περιοχές όπου επικρατούν η πολυνομία, η ρυθμιστική αδιαφάνεια και η συναλλαγή με τον ανθρώπινο παράγοντα καθώς και ότι επιβάλλεται να αναδειχθούν «νησίδες ακεραιότητας» που θα συμβάλλουν στην αποκατάσταση της χαμένης εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς, τη δημόσια διοίκηση και τον ιδιωτικό τομέα.