Σκληρό μπρα ντε φερ Σόιμπλε - Ντράγκι για τις γερμανικές τράπεζες
Αυτόνομες από την ΕΚΤ και υπό τον δικό του έλεγχο θέλει τις γερμανικές τράπεζες ο Γερμανός υπουργός οικονομικών που, νομοθετώντας, επιχειρεί να αποκλείσει κάθε παρέμβαση της ΕΚΤ στις αποφάσεις για τις γερμανικές τράπεζες.
ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΖΗΤΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΤ
Της Μαρίνας Πρωτονοταρίου
Η σχέση Σόιμπλε - Ντράγκι είναι μια σχέση ανταγωνιστική και αυτο είχε φανεί και στη διάρκεια της ελληνικής διαπραγμάτευσης, όταν διεκόπη μία από τις συνεδριάσεις λόγω σύγκρουσής τους. Ήταν τότε που ο Σόιμπλε είχε πει «για ηλίθιο με περνάς», υπονοώντας ότι ο Ντράγκι ήταν... «μιλημένος» από την ελληνική κυβέρνηση να δώσει έδαφος σε συζήτηση για «κούρεμα». Ο πρόεδρος της ΕΚΤ , τότε, αποχώρησε από την αίθουσα με αποτέλεσμα να διακοπεί η συνεδρίαση.
Σήμερα η σύγκρουση των δύο αντρών είναι πιο σοβαρή και σχετίζεται με τους κανόνες για τις ευρωπαϊκές και τις γερμανικές τράπεζες. Ισχύουν οι ίδιοι κανόνες για όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες; Είναι όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες ίσες απένταντι στην ΕΚΤ ή μερικές είναι πιο... ίσες;
Διαφορετική μεταχείριση για τις γερμανικές τράπεζες επιδιώκει να έχει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος εύκολα ζητά από άλλα κράτη - μέλη παραχώρηση εξουσιών των τραπεζών τους...
Ετσι πριν λίγες μέρες το γερμανικό κοινοβούλιο υπερψήφισε σχέδιο νόμου που επιτρέπει στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να καθορίζει αυτό τα σχέδια αναδιάρθρωσης τραπεζών, τη διαχείριση επιχειρηματικού ρίσκου και τη λήψη εσωτερικών αποφάσεων. Με τον νέο νόμο το Βερολίνο στην ουσία εξαιρεί τις γερμανικές τράπεζες από τον έκεγχο τη ΕΚΤ, η οποία στις υπόλοιπες χώρες έχει τη δικαιοδοσία να ελέγχει προληπτικά μικρές τράπεζες και να ζητεί την λήψη μέτρων όπως την ανακεφαλαιοποίησή τους όταν κρίνει ότι έχουν πρόβλημα φερεγγυότητας.
Ο γερμανικός νόμος έρχεται να περιορίσει τη διάταξη περί «έγκαιρης παρέμβασης» που περιλαμβάνεται στην οδηγία για την Ανάκαμψη και Εξυγίανση των Τραπεζών που καλούνται να μεταφέρουν τα κράτη - μέλη στο εθνικό δίκαιό τους.
Η οδηγία δίνει στην ΕΚΤ την εξουσία να διατάσσει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, να συγκαλεί συνέλευση μετόχων και να απολύει τη διοίκηση σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ωστόσο, κάθε κράτος-μέλος μεταφέρει με διαφορετικό τρόπο την οδηγία στο εσωτερικό δίκαιο.
Ο γερμανικός νόμος καθιστά πρακτικά αδύνατη την παρέμβαση της ΕΚΤ, παρά μόνο όταν η εν λόγω τράπεζα θα βρίσκεται ήδη στα πρόθυμα της κατάρρευσης, παραβιάζοντας στην ουσία το πνεύμα της οδηγίας.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η ΕΚΤ εξετάζει τώρα το ενδεχόμενο να απευθυνθεί επισήμως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας της να προσφύγει, όπως έχει δικαίωμα, στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) κατά της Γερμανίας με αφορμή τον νέο νόμο.
Θεσμικά η Κομισιόν είναι ο θεματοφύλακας των ευρωπαϊκών συνθηκών και είναι επιφορτισμένη με την ορθή εφαρμογή τους, ενώ έχει δικαίωμα να προσφύγει κατά κράτους-μέλους στο ΔΕΕ. «Θα χρειαστεί να περάσει πολύς καιρός μέχρι τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης να αποδεχτούν πλήρως ότι η πολιτική του τραπεζικού τομέα δεν είναι πλέον στα χέρια τους» σχολιάζει στο Bloomberg ο κ. Νίκολας Βερόν από το think tank Bruegel με έδρα τις Βρυξέλλες.
Η ΕΚΤ από την πλευρά της είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί τις εποπτικές της εξουσίες και η νομική της υπηρεσία έχει εκδώσει από τις 2 Σεπτεμβρίου γνωμοδότηση σύμφωνα με την οποία η κεντρική τράπεζα μπορεί να αγνοήσει τον γερμανικό νόμο. «Η ΕΚΤ δεν δεσμεύεται από κυβερνητικούς κανονισμούς ή από παρόμοια μέτρα που ενδέχεται να επηρεάζουν την ανεξαρτησία της ή την ομαλή λειτουργία του Κοινού Μηχανισμού Εποπτείας».
