Ακριβό μου σπίτι
Της Μαρίνας Πρωτονοταρίου
Φόροι, ενεργειακά πιστοποιητικά, δόσεις δανείων και προστίμων για ρυθμίσεις παρανομιών κάνουν την κατοικία ένα πραγματικά μεγάλο κόστος.
Οι φόροι στην ακίνητη περιουσία, από 526 εκατ. ευρώ το 2009 και 487 εκατ. το 2010 προβλέπεται να διαμορφωθούν εφέτος σε 2,87 δις. ευρώ και θα αυξηθούν περαιτέρω το 2016, σε επίπεδα πάνω από 3,7 δισ. ευρώ καθώς, πέρα από την αναμενόμενη αύξηση της φορολογίας οι δύο δόσεις του ΕΝΦΙΑ 2015 θα εισπραχθούν στο πρώτο δίμηνο του 2016.
Ετσι η Ελλάδα είναι σήμερα η χώρα με την πέμπτη υψηλότερη φορολογία στην Ε.Ε., σε ό,τι αφορά τους περιοδικούς φόρους (ΕΝΦΙΑ, δημοτικά τέλη) όταν την ίδια στιγμή είναι κάτοχος... του ρεκόρ πτώσης στις τιμές.
Ήδη η δαπάνη στην Ελλάδα για την κάλυψη στεγαστικών αναγκών είναι 10%, υψηλότερα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες. Αντίθετα, σε Ελβετία, Γαλλία αλλά και στη γειτονική Τουρκία το κόστος στέγασης σε σχέση με το μηνιαίο εισόδημα είναι πολύ χαμηλότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο της Ελλάδας.
Για τις παραπάνω χώρες το κόστος στέγασης κυμαίνεται στο 30% -% του μηνιαίου εισοδήματος.
Υψηλές δαπάνες για κάλυψη στεγαστικών αναγκών σε σύγκριση με την Ελλάδα καταγράφονται στην Ολλανδία, την Ισπανία, ενώ αντίθετα σε Ελβετία, Γαλλία αλλά και στη γειτονική Τουρκία το κόστος στέγασης σε σχέση με το μηνιαίο εισόδημα είναι πολύ χαμηλότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο της Ελλάδας.
Αυτά μεταξύ άλλων είναι τα συμπεράσματα έρευνας που πραγματοποίησε το κτηματομεσιτικό δίκτυο RE/MAX Europe που συγκρίνει τις αντιλήψεις για την κατοικία μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών.
Η σημασία που έχει η σταθερή κατοικία για τους Ελληνες φαίνεται και από τις λίγες αλλαγές που... δεν κάνουν.
Οι κάτοικοι στην Ελλάδα μετακομίζουν λιγότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, κατά μέσο όρο 3 έως 5 φορές στη ζωή τους, με το 70% να διαμένει σε ιδιόκτητη κατοικία, καθώς μόνο το 3,2% των ερωτηθέντων έχει μετακομίσει κατά τη διάρκεια της ζωής του περισσότερες από 10 φορές.
«Σε αντίθεση με τον Καναδά ή τις ΗΠΑ όπου οι άνθρωποι μετακομίζουν αρκετά συχνά, οι Ευρωπαίοι προτιμούν να μένουν σε ένα μέρος για μεγάλο χρονικό διάστημα και μετακινούνται εφόσον υπάρξει αλλαγή στις συνθήκες διαβίωσης τους, όπως για παράδειγμα μία νέα δουλειά ή ένα νέο μέλος στην οικογένεια», δήλωσε Michael Polzler διευθύνων σύμβουλος της RE/MAX Europe.
Μεταξύ αυτών που ζουν με τον σύντροφό τους, το 53% έχει επιλέξει να μένει σε πόλεις ενώ ένα 10% στα προάστια, το 25% ζει σε κωμοπόλεις και μόνο το 12% σε αγροτικές περιοχές.
Το 20% διαμένει στο πατρικό σπίτι με τους γονείς τους, με μόνο το 8,8% των πολιτών να δηλώνουν πως μένουν μόνοι στο σπίτι (το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι σχεδόν διπλάσιο -15%), λόγω της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει την χώρα.
Το 56% των ερωτηθέντων ζουν με τον ή την σύντροφό τους, ενώ πολύ μικρός είναι ο αριθμός εκείνων που ζουν με φίλους ή άλλους συγγενείς.
Το 37% των ερωτηθέντων απαντά θετικά στο ερώτημα αν είναι ακριβό το κόστος ζωής, σχετικά καλό ποσοστό αν λάβουμε υπόψη την δεινή οικονομική κατάσταση των πολιτών στην Ελλάδα, ενώ το 40% κρίνει ικανοποιητικό το κόστος ζωής.
Το 25% προβλέπει αύξησή του κόστους ζωής, παρά το γεγονός ότι τα εισοδήματα και οι μισθοί έχουν ήδη συρρικνωθεί δραματικά.
Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι μόλις το 19% των κατοίκων των πόλεων προβλέπει ότι το κόστος ζωής ανεβαίνει, σε αντίθεση με των 33% εκείνων που ζουν σε αγροτικές περιοχές.
Οσοι ζουν μόνοι τους προτιμούν τις πόλεις σε ποσοστό 64% και τα προάστια σε ποσοστό 7%, ενώ σε κωμοπόλεις και αγροτικές περιοχές ζουν το 18% και το 11% των ερωτηθέντων αντίστοιχα.
Όσοι δαπανούν για τη στέγασή τους χαμηλότερα ποσά από το μέσο όρο, έχουν την επιθυμία μελλοντικά και εφόσον το επιτρέψουν οι οικονομικές συνθήκες, να ξοδέψουν περισσότερα.
Πιο αναλυτικά, το 20% των ερωτηθέντων που θα μπορούσε να διαθέτει μηνιαίως έως και το 50% του εισοδήματός του για κόστος στέγασης, ένα 13% των ερωτηθέντων το 70% τους εισοδήματος τους, ενώ στην κορυφή βρίσκεται το 6% των πολιτών που θα μπορούσαν να ξοδεύουν κάθε μήνα σχεδόν το 90% του εισοδήματός του για στέγαση.
Αντίθετα σε χώρες όπως η Ελβετία και η Φινλανδία οι απαντήσεις των κατοίκων τους για το αν είναι ακριβό το κόστος ζωής ή όχι το 66% και 62% αντίστοιχα απάντησαν θετικά.Από την άλλη πλευρά, στην Ελλάδα 4 στους 10 εκτιμούν ότι το κόστος ζωής δεν είναι ούτε ακριβό ούτε φθηνό αλλά και τείνουν προς το φθηνό. Επίσης, το 23% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της άποψης που θέλει το εν λόγω κόστος να εκτοξεύεται στο άμεσο μέλλον σε υψηλότερα επίπεδα.
Οι εκτιμήσεις για το κόστος ζωής στην Ελλάδα σχετίζεται και με την ηλικία των ερωτηθέντων. Τα χαμηλότερα ποσοστά (24%) εκείνων που εκτιμούν ότι αυξάνεται, παρατηρούνται στις ηλικίες 20 - 29 ετών και τα υψηλότερα (43%) στις ηλικίες 40 - 49 ετών.
Η τάση αυτή αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στο σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών που αποτελούν μέρος αυτής της έρευνας καθώς όσο μεγαλύτερη ηλικία έχει ο ερωτώμενος τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να απαντήσει ότι το κόστος ζωής στη χώρα του αυξάνεται. Επίσης, με κριτήριο το φύλο, μόνο το 18,5% των ανδρών πιστεύει ότι η ζωή στηνΕλλάδα γίνεται όλο και πιο ακριβή, ενώ στις γυναίκες το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 27%.
ΚΑΙ ΝΕΟ ΧΑΡΑΤΣΙ
Σε ένα νέο χαράτσι εξελίσσεται η έκδοση ενεργειακού πιστοποιητικού εξαναγκάζοντας τους ιδιοκτήτες σε νέες δαπάνες χωρίς να υπάρχει εγγυημέο αποτέλεσμα.
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων από 1.1.2016 θα έχουν έξτρα επιβαρύνσεις αφου θα είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν στην προμήθεια πιστοποιητικών καλής λειτουργίας των καυστήρων αλλά και με την υποχρεωτική πλεόν για όλα τα διαμερίσματα που ενοικιάζονται προμήθεια ενεργειακού πιστοποιητικού.
Πολλές είναι οι αλλαγές για το ενεργειακό πιστοποιητικό με την υποχρεωτική του έκδοση και για ακίνητα και μικρότερα των 50 τ.μ ενώ από την 1.1.2016 τα συστήματα θέρμανσης των κτιρίων πρέπει να επιθεωρούνται υποχρεωτικά τουλάχιστον κάθε πέντε (5) έτη.
Αυτά προκύπτουν από την πρόσφατη νομοθεσία που προέβλεπε ο νόμος με τα προαπαιτούμενα μέτρα της συμφωνίας. Στο σχόλιό της, η ΠΟΜΙΔΑ σημειώνει ότι θεωρεί το Ενεργειακό Πιστοποιητικό, που εισηγήθηκαν τα εν Βρυξέλλαις lobbies των επαγγελματιών και των βιομηχανιών με στόχο του τη δυσφήμηση και απαξίωση των υφισταμένων κτιρίων της Ευρώπης, ώστε να εξαναγκάσει τους ιδιοκτήτες τους σε τεράστιες δαπάνες σ΄αυτά, χωρίς κανένα εγγυημένο αποτέλεσμα, ως την πλέον αποτυχημένη υποχρεωτική ελεγκτική διαδικασία που προσπάθησε ποτέ η ΕΕ να εισάγει στην Ευρώπη.
Σε σχέση με τις κυριότερες από τις νέες υποχρεώσεις που επιβάλλονται από την πρόσφατη νομοθεσία που αφορά τα ενεργειακά πιστοποιητικά κτιρίων, από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων ανακοινώνονται και επισημαίνονται τα εξής:
1. Σύμφωνα με το άρθρο 12 του Ν. 4122/2015 σε όλες τις εμπορικές διαφημιστικές καταχωρήσεις στον Τύπο και το διαδίκτυο για τη διάθεση προς πώληση ή προς μίσθωση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας που διαθέτει πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης, απαιτείται η αναγραφή του δείκτη ενεργειακής απόδοσης (ενεργειακή κατηγορία) του κτιρίου, όπως αυτός προκύπτει από το ΠΕΑ. Β. Σύμφωνα με το άρθρο 12 του Ν. 4122/2015, από 1.1.2016 είναι πλέον υποχρεωτική η έκδοση ενεργειακού πιστοποιητικού (ΠΕΑ) και για κτίσματα μικρότερα των 50 τ.μ., όταν αυτά ενοικιάζονται ή πωλούνται. Γ. Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Ν. 4122/2015, από 1.1.2016 τα συστήματα θέρμανσης των κτιρίων πρέπει να επιθεωρούνται υποχρεωτικά τουλάχιστον κάθε πέντε (5) έτη για συστήματα με λέβητες συνολικής ωφέλιμης ονομαστικής ισχύος έως είκοσι (20) έως και εκατό κιλοβάτ (100 kW) τουλάχιστον κάθε δύο (2) έτη, για συστήματα με λέβητες άνω των εκατό κιλοβάτ (100 kW) (ανά 4 έτη αν χρησιμοποιούν αέριο ως καύσιμο). Δ. Η μη τήρηση των παραπάνω υποχρεώσεων μπορεί να επισύρει πρόστιμο από 1.000 έως 10.000€ ανάλογα με την επιφάνεια και τη χρήση του κτιρίου, το βαθμό υπαιτιότητας του υπόχρεου κλπ. 2. Σύμφωνα με το άρθρο 58 παρ. του Ν. 4342/2015, από 9/11/2015, σε κάθε μίσθωση ακινήτου, ο αριθμός πρωτοκόλλου του ΠΕΑ πρέπει να αναγράφεται υποχρεωτικά στην ηλεκτρονική εφαρμογή «Δήλωση Πληροφοριακών Στοιχείων Μισθώσεων Ακίνητης Περιουσίας» της ιστοσελίδας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (www.gsis.gr).