Νέο ασφαλιστικό: Περάσαμε τη «γεωμετρία»... τι γίνεται με τα μαθηματικά;

Με ατέλειωτους υπολογισμούς μοντέλων και εκτιμήσεων αναλογιστικών προβολών και πράξεων, το επιτελείο του υπουργείου Εργασίας θα πρέπει να πείσει τους θεσμούς για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα της πρότασή του.

Της Μαρίνας Πρωτονοταρίου

«Θα κουβεντιάσουμε τα ποσοστά αναπλήρωσης. Θα είναι σκληρή η διαπραγμάτευση αλλά υπάρχει μια αποδοχή της γεωμετρίας, της αρχιτεκτονικής της μεταρρύθμισης» δήλωσε ο υπουργός Εργασίας κ. Κατρούγκαλος.

Τι γίνεται όμως με τα μαθηματικά;

«Έχουν δεχθεί ότι θα έχουμε μια εθνική σύνταξη σαν βάση του χτισίματος των νέων συντάξεων», σημείωσε ο υπουργός Εργασίας, όμως η πλέον σκληρή μάχη αναμένεται να δοθεί στο θέμα των μετρήσιμων στοιχείων, των αναλογιστικών προβολών και εν κατακλείδι στο κατά πόσο η προωθούμενη μεταρρύθμιση επιτυγχάνει τη μείωση ή όχι της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Από εδώ και πέρα έχουμε τον διάβολο που κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Στο υπουργείο Εργασίας έχουν ήδη μελετήσει εναλλακτικά σενάρια, και τα στοιχεία θα σταλούν στους πιστωτές εάν αυτά ζητηθούν.

Μια από τις σημαντικές λεπτομέρειες είναι η εθνική σύνταξη και κυρίως το εάν αυτή θα δίνεται σε όλους ή με εισοδηματικά κριτήρια μεταξύ 15 και 20 ετών ασφάλισης. Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση και το υπουργείο Εργασίας έχει εναλλακτικά σενάρια, τα οποία αναμένεται να θέσει στο τραπέζι με τους πιστωτές, ανάλογα με το πώς θα εξελιχθεί η διαπραγμάτευση.

Το τοπίο θολώνει από το άρθρο 6 της προτεινόμενης μεταρρύθμισης, που ορίζεται ότι η εθνική σύνταξη αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού δίνοντάς της χαρακτήρα προνοιακής παροχής. Αν θεωρηθεί προνοιακή παροχή θα πρέπει να συνοδευτεί από εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγησή της...

Αλλη λεπτομέρεια, είναι η αύξηση των εισφορών και αν τελικά οι θεσμοί θα τη δεχτούν. Η αύξηση των εισφορών κρίθηκε απαραίτητη για να διατηρηθούν οι καταβαλλόμενες συντάξεις στο σημερινό τους ύψος.

Αν υπάρξει διαφωνία δεν αποκλείεται να υπάρξει τελικά και μείωση των ήδη καταβαλλόμενων επικουρικών συντάξεων, με στόχο την εξοικονόμηση 550 εκατ. ευρώ, από τα συνολικά 1,8 δισ. ευρώ που προβλέπονται στο πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής για το 2016.

Το κυριότερο όμως πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο «Κατρούγκαλου» η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης θα είναι 1 δισ. ευρώ τον χρόνο, από το 2021 και μετά, όταν το νέο ασφαλιστικό θα βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή.

Στην προβολή αυτή όμως δεν συμπεριλαμβάνεται η Εθνική Σύνταξη, η οποία αν υπολογιστεί τότε το «κέρδος» της μεταρρύθμισης θα είναι πολύ μικρότερο.

Μέχρι το τέλος της μετρήσιμης περιόδου, το 2060 εξοικονομούνται κοντά στα 2 δισ. ευρώ. Σε όλο το μεσοδιάστημα δε, η Ελλάδα δεν βγαίνει εκτός στόχου στο πλαίσιο της συμφωνίας του 2010, που όριζε ότι η δαπάνη δεν πρέπει να ξεπερνάει το +2,5% από τη δαπάνη του 2009, ήτοι 13,5% του ΑΕΠ.

Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται και κατά το κρίσιμο διάστημα από φέτος έως και το 2021, καθώς η συνταξιοδοτική δαπάνη δεν υπερβαίνει το 16% του ΑΕΠ.

Άλλη «λεπτομέρεια» και σημείο διαφωνίας με τους δανειστές είναι οι μειώσεις που απαιτούν στα μερίσματα και την κατάργηση των εφάπαξ.

Τα ποσοστά αναπλήρωσης των αναλογικών συντάξεων είναι ακόμη μια καυτή «λεπτομέρεια» που θα κρίνει και το ύψος των νέων συντάξεων και θεωρείται η... λιγότερο κόκκινη γραμμή, αφού η κυβέρνηση έχει υψηλότερα σε προτεραιότητα την εφαρμογή εισοδηματικών κριτηρίων στην εθνική σύνταξη, με τη μη περικοπή των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων.

.

Σχετικές ειδήσεις