Βαρουφάκης: Αποκαλύψεις άγνωστων πτυχών της διαπραγμάτευσης με Σόιμπλε και Ντάισελμπλουμ
Σε ένα πραγματικά μακροσκελές κείμενο στη βρετανική εφημερίδα Guardian, ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, αποκαλύπτει άγνωστες έως σήμερα πτυχές των διαπραγματεύσεων επί των ημερών του, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν η επεισοδιακή συνάντηση και κοινή συνέντευξη τύπου με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ στην Αθήνα, τρεις μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, αλλά και η πρώτη συνάντηση με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Βερολίνο τον Φεβρουάριο του 2015.
«Η πρώτη γερμανική λέξη που έμαθα ποτέ ήταν η Siemens, αποτυπωμένη σχεδόν σε όλες τις ηλεκτρικές συσκευές του σπιτιού της οικογένειας μου στην Αθήνα, στο ανθεκτικό μας ψυγείο του 1950, στο πλυντήριο ρούχων μας, στην ηλεκτρική μας σκούπα. Ο λόγος για την παράξενη πίστη των γονιών μου στη γερμανική αυτή μάρκα ήταν ότι ο θείος μου ο Παναγιώτης, ήταν γενικός διευθυντής της Siemens στην Ελλάδα από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970», αναφέρει στην εισαγωγική παράγραφο του άρθρου του, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου αναφέρεται ενδελεχώς σε ιστορίες από τα παιδικά του χρόνια και τα οποία ο πρώην υπουργός Οικονομικών θεωρεί ότι σημάδεψαν και διαμόρφωσαν την πολιτική αντίληψη του για την Ελλάδα και τη σχέση της με την Ευρώπη.
«Ήταν σχεδόν 50 χρόνια μετά από εκείνες τις βραδιές της παιδικής μου ηλικίας κάτω από την κόκκινη κουβέρτα που πραγματοποίησα την πρώτη μου επίσημη επίσκεψη στο Βερολίνο, ως υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας, το Φεβρουάριο του 2015. Η πρώτη μου συνάντηση έλαβε χώρα φυσικά στο ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών, με τον θρυλικό Δρ Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Για εκείνον και τους υπηρέτες του, ήμουν μια ενόχληση. Ή αριστερή κυβέρνηση είχε μόλις εκλεγεί, νικώντας το ελληνικό αδελφό κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών, τη Νέα Δημοκρατία, καθιστώντας μας μια μορφή ταλαιπωρίας για τον Σόιμπλε και τη καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, αλλά και τα σχέδιά τους για τη διατήρηση της τάξης στην ευρωζώνη», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Η επιτυχία μας ήταν πράγματι, ο μεγαλύτερος φόβος του Βερολίνου. Αν ήταν να επιτύχουμε στη διαπραγμάτευση μιας νέας συμφωνίας για την Ελλάδα που θα έβαζε τέλος στην ατέρμονη ύφεση που στραγγάλιζε τη χώρα, η ελληνική αριστερή "ασθένεια" θα εξαπλωνόταν σχεδόν σίγουρα στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία, οι οποίες σύντομα επρόκειτο να διεξάγουν βουλευτικές εκλογές».
«Πριν φτάσω στο Βερολίνο και τρεις μόλις ημέρες αφότου είχα αναλάβει καθήκοντα ως υπουργός, δέχθηκα τον πρώτο υψηλόβαθμο επισκέπτη στο γραφείο μου στην Αθήνα: τον αυτόκλητο απεσταλμένο του Σόιμπλε, Γερούν Ντάισελμπλουμ. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα της συνάντησης, με ρώτησε αν είχα την πρόθεση να εφαρμόσω πλήρως το οικονομικό πρόγραμμα που οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις είχαν αναγκαστεί από το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη να υιοθετήσουν», επισημαίνει.
«Δεδομένου ότι η κυβέρνησή μας είχε μόλις λάβει τη λαϊκή εντολή να διαπραγματευθεί εναντία στην προηγούμενη καταστροφική λογική του μεταρρυθμιστικοί προγράμματος (που είχε οδηγήσει στην απώλεια του ενός τρίτου του εθνικού εισοδήματος και την αύξηση της ανεργίας κατά 20%), η ερώτηση του δε θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή μιας όμορφης φιλίας», συνεχίζει.
«Από την πλευρά μου, προσπάθησα να δώσω μια διπλωματική απάντηση που θα αποτελούσε τους επόμενους μήνες την τυποποιημένη γραμμή επιχειρηματολογίας μου. "Δεδομένου ότι το υφιστάμενο οικονομικό πρόγραμμα ήταν μια αδιαμφισβήτητη αποτυχία, προτείνω να καθίσουμε μαζί, η νέα ελληνική κυβέρνηση και οι ευρωπαίοι εταίροι, και να επανεξετάσουμε όλο το πρόγραμμα χωρίς προκατάληψη ή φόβο, και να σχεδιάσουμε την οικονομική πολιτική που θα μπορούσε να βοηθήσει την Ελλάδα να ανακάμψει», αποκαλύπτει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
«Το μετριοπαθές αίτημα μου για μια μικρή ποσότητα εθνικής κυριαρχίας επί των οικονομικών πολιτικών που είχαν αναγκάσει τη χώρα να μαραζώνει στα βάθη μιας μεγάλης κατάθλιψης απαντήθηκε με απίστευτη βαρβαρότητα. "Αυτό δεν θα λειτουργήσει!" ήταν οι πρώτες λέξεις του Ντάισελμπλουμ. Σε λιγότερο από ένα λεπτό είχε ανοίξει τα χαρτιά του στο τραπέζι: αν επέμενα σε οποιαδήποτε ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση του οικονομικού προγράμματος, η ΕΚΤ θα έκλεινε τις τράπεζες μας μέχρι το τέλος του Φλεβάρη του 2015, ένα μόλις μήνα μετά την εκλογή μας ως κυβέρνηση… Το 1967 διέλυσαν τη δημοκρατία με τα τανξ, τώρα προσπαθούν να κάνουν το ίδιο με τις τράπεζες».
«Λίγες μέρες αργότερα καθώς το αυτοκίνητο που με μετέφερε από το αεροδρόμιο Tegel του Βερολίνου στο κτήριο του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών, αναρωτιόμουν αν ο οικοδεσπότης μου Σόιμπλε μπορούσε να φανταστεί ότι έφθανα στο Βερολίνο με το κεφάλι μου γεμάτο από αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας, στις οποίες η Γερμανία ήταν μια σημαντική φίλη», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Μία μόλις εβδομάδα μετά την πρώτη αυτή συνάντηση, κατά τη διάρκεια της 10ωρης συνάντησης του Eurogroup ο Σόιμπλε μου είπε κατηγορηματικά “Δεν είναι δυνατό να επιτραπεί οι εκλογές να αλλάξουν το οικονομικό πρόγραμμα ενός κράτους- μέλους”».
«Ένας άλλος δε υπουργός Οικονομικών στην προσπάθεια του να απαλύνει την απογοήτευση μου είπε, «Γιάννη, πρέπει να καταλάβεις ότι καμία χώρα δεν μπορεί σήμερα να είναι κυρίαρχη. Ειδικά μια μικρή πτωχευμένη σαν τη δική σας», γράφει αποτυπώνοντας το κλίμα που επικρατούσε σε εκείνο το επεισοδιακό Eurogroup στην Ρίγα της Λετονίας.