ΔΝΤ: Μαζέψτε τα κόκκινα δάνεια της Ευρωζώνης
Στα 100 δισ. ευρώ ανέρχονται τα ελληνικά μη εξυπηρετούμενα δάνεια επί συνόλου 900 δισ. ευρώ των τραπεζών της Ευρωζώνης, σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ για την Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Σταθερότητα που παρουσιάστηκε από τον επικεφαλής της Διεύθυνσης Νομισματικής Πολιτικής του ΔΝΤ Χοσέ Βινιάλς στην Ουάσιγκτον.
Ενα στα εννέα κόκκινα δάνεια της Ευρωζώνης, είναι ελληνικό
Η έκθεση δεν επικεντρώνει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα αλλά εμπεριέχει στοχευμένες αναφορές στην Ελλάδα και περιγράφει τη μάστιγα των κόκκινων δανείων για τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Τονίζει ότι η ασθενής κερδοφορία των τραπεζών της ζώνης του ευρώ αυξάνει τη δυσκολία αντιμετώπισης των μη εξυπηρετούμενων δάνειων, αφού μειώνεται η ικανότητα των τραπεζών να χτίσουν αποθέματα ίδιων κεφαλαίων (capital buffers) μέσω της συγκέντρωσης κερδών.
Η έκθεση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα των κόκκινων δανείων είναι περισσότερο ευρωπαϊκό παρά ελληνικό, καθώς περιγράφει εκτενώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα τα πιστωτικά ιδρύματα στη ζώνη του ευρώ και τα οποία εν πολλοίς είναι και προβλήματα ελληνικού ενδιαφέροντος.
Το ΔΝΤ υπογραμμίζει ότι τα αυξημένα μη εξυπηρετούμενα δάνεια στην ευρωζώνη θα πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως. Για το σκοπό αυτό προτείνει μια ολοκληρωμένη στρατηγική που θα συνδυάζει δυναμική εποπτεία, μεταρρύθμιση του νομικού πλαισίου που διέπει την αφερεγγυότητα (σ.σ. Νόμος Κατσέλη), την ανάπτυξη χρηματαγορών για τη διαπραγμάτευση κόκκινων δανείων (distressed debt markets), αλλά και τη δημιουργία εταιρειών διαχείρισης ενεργητικού (asset management companies -AMC).
Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτελούν διαρθρωτική αδυναμία και από την άποψη της συμπεριφοράς των μετοχών των τραπεζών.
«Τα τραπεζικά συστήματα με τα υψηλότερα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν γενικά υποστεί μια μεγαλύτερη πτώση των τιμών των μετοχών, ιδίως στην Ελλάδα και την Ιταλία», σημειώνεται στην έκθεση. Στο σημείο αυτό παρατίθενται στοιχεία από την πρόσφατη πτώση των μετοχών τον περασμένο Φεβρουάριο, σύμφωνα με τα οποία οι τράπεζες της Ελλάδας, της Ιταλίας και σε ένα μικρότερο βαθμό της Πορτογαλίας, μαζί με κάποιες μεγάλες γερμανικές τράπεζες, βρέθηκαν σε χρηματιστηριακή πτώση, λόγω διαρθρωτικών προβλημάτων σε σχέση με την πλεονάζουσα παραγωγική του ικανότητα, τα υψηλά επίπεδα των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους, αλλά και λόγω του κακώς διαρθρωμένου επιχειρηματικού τους μοντέλου.
