Προβόπουλος: Η υπερφορολόγηση δεν αποδίδει, υπονομεύει την ανάπτυξη
«Αποτύχαμε να αξιοποιήσουμε διαπραγματευτικά τις όποιες διαφορές ΔΝΤ- ΕΕ προς όφελός μας»
Για τη νέα φοροκαταιγίδα και τα μέτρα ύψους 9 δισ. ευρώ ο κος Προβόπουλος σε συνέντευξή του σημειώνει ότι «η χώρα βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με βομβαρδισμό φορολογικών μέτρων. Συμβαίνει για πολλοστή φορά. Η εξάντληση των πολιτών από τα αλλεπάλληλα φορολογικά πακέτα, την τελευταία εξαετία, είναι φανερή. Το χειρότερο όμως είναι ότι τέτοια μέτρα δεν αποδίδουν τα προσδοκώμενα, κυρίως γιατί υπονομεύουν την ανάπτυξη. Και η Ελλάδα μόνον με ουσιαστική, βιώσιμη ανάπτυξη μπορεί να κάνει την υπέρβαση και να αφήσει την κρίση οριστικά πίσω. Θα προσθέσω μόνο ότι η υπερφορολόγηση δεν είναι το μόνο εμπόδιο στην ανάπτυξη σήμερα».
Ερωτηθείς από το liberal αν οι αντιθέσεις ΔΝΤ και ΕΕ είναι πραγματικές απάντησε «διαφορετικοί οργανισμοί είναι λογικό να έχουν διαφορές αντιλήψεων. Πάντοτε όμως κατάφερναν στο τέλος να τις γεφυρώσουν. Από τη δική μας πάντως πλευρά, αποτύχαμε να αξιοποιήσουμε διαπραγματευτικά τις όποιες διαφορές τους προς όφελός μας. Αντίθετα, με μια υψηλών τόνων ρητορική εσωτερικής κατανάλωσης, καταφέραμε τα αντίθετα αποτελέσματα. Δυστυχώς, οι διαπραγματευτές μας στόχευαν πάντα το εσωτερικό ακροατήριο».
Για το αν συγκρουστήκατε ποτέ με την τρόικα απαντά...
«Ναι, κυρίως όταν, κατά την γνώμη μου, πρότειναν ανεδαφικά πράγματα. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση, την Άνοιξη του 2014 κατά τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Τότε το ΔΝΤ υποστήριζε ότι το έλλειμμα κεφαλαίων για τις τράπεζες ξεπερνούσε τα 18 δις ευρώ. Εγώ υποστήριζα έναν αριθμό της τάξης των 6 δις ευρώ. Επέμενα στον δικό μου αριθμό και το εγχείρημα της ανακεφαλαιοποίησης είχε στη συνέχεια απόλυτη επιτυχία, αφού το ποσό υπερκαλύφθηκε από τις αγορές, οι οποίες όπως γνωρίζετε είναι ιδιαίτερα δύσπιστες. Μου έδωσαν όμως περισσότερη πίστη από ό,τι στο ΔΝΤ. Και αποδείχθηκε για άλλη μια φορά αργότερα ότι είχα δίκιο. Γιατί όταν το φθινόπωρο του 2014 η ΕΚΤ διενέργησε το δικό της stress τest, δεν προέκυψαν πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες».
Για ένα ενδεχόμενο Grexit σε αυτήν τη φάση ο κος Προβόπουλος τονίζει ότι «αποφεύχθηκε μέχρι σήμερα με θυσίες, οι οποίες, αν και έφεραν αποτελέσματα, δεν είχαν την προσδοκώμενη απόδοση. Μπαίνουμε στον έβδομο χρόνο της κρίσης και η αβεβαιότητα για το αύριο είναι ακόμη μεγάλη. Ο κίνδυνος τώρα είναι μήπως η κοινωνία χρεώσει αδίκως την αδυναμία υπέρβασης της κρίσης όχι στην διαχειριστική αναποτελεσματικότητα των κατά καιρούς πολιτικών διοικήσεων, αλλά στον «κορσέ» δήθεν του ευρώ. Είναι πολύ πιθανό επίσης γνωστές σειρήνες να προβάλλουν μελλοντικά ως αναπόφευκτη λύση την δραχμή, βρίσκοντας ευήκοα ώτα σε μια κατάκοπη κοινωνία. Αυτή τη φορά δηλαδή, μπορεί να μην είναι εξωτερικές δυνάμεις που θα ενθαρρύνουν την έξοδο μας από το ευρώ, αλλά η απελπισία, η εξάντληση και η κόπωση των πολιτών. Ελπίζω όμως ότι αυτό δεν θα συμβεί».
«Ενδεχόμενη έξοδος από το club του ευρώ θα μας οδηγούσε σε μεγάλη οπισθοδρόμηση. Και όχι μόνον την οικονομική. Αρκετοί αφελώς υποστηρίζουν ότι η υιοθέτηση της δραχμής και η υποτίμηση της θα αποκαθιστούσε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και αυτό θα οδηγούσε στην συνέχεια σε ανάπτυξη. Τίποτα ψευδέστερο, κατά τη άποψή μου» σημειώνει.