Eurogroup: Αγριεύει το μπρα ντε φερ ΔΝΤ - ΕΕ για το χρέος
Τι περιμένει η Ελλάδα, τι θα δώσουν οι δανειστές και τι θα γίνει με το χρέος μετά τη νέα παρέμβαση του ΔΝΤ που ζητάει ελάφρυνση «εδώ και τώρα». Πόσο αληθινή είναι τελικά η κόντρα ΔΝΤ – Σόιμπλε;
Το αφήγημα είναι γνωστό εδώ και καιρό, μόνο που πλέον ενδύεται έναν πιο επίσημο χαρακτήρα, καθώς η πρώτη αξιολόγηση βρίσκεται προ των πυλών.
Μόλις μία ημέρα πριν το κρίσιμο Eurogroup των Βρυξελλών, το Ταμείο έδωσε χθες στη δημοσιότητα την ανάλυση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Στην έκθεση το Ταμείο μιλά για την ανάγκη μιας εμπροσθοβαρούς και άνευ όρων ελάφρυνσης χρέους για την Ελλάδα.
Όπως αναφέρει, η χώρα πρέπει να λάβει εδώ και τώρα «παραχωρήσεις» σε ό,τι αφορά τα νέα δάνεια με μεγαλύτερη περίοδο χάριτος, μετάθεση πληρωμών και σταθερά επιτόκια. Το ΔΝΤ επιμένει, μάλιστα, πως εάν δεν γίνουν συντονισμένες κινήσεις, τότε το χρέος θα έχει εκτοξευτεί στο 250% του ΑΕΠ έως το 2060.
Διαβάστε εδώ το σχετικό ρεπορτάζ του Newsbomb.gr καθώς και την αναλυτική έκθεση του ΔΝΤ
Εντούτοις, με τη θέση αυτή του ΔΝΤ δεν φαίνεται συμφωνεί διόλου το Βερολίνο και ειδικότερα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος θέλει να μεταθέσει στις καλένδες τις πρωτοβουλίες για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και συγκεκριμένα για μετά το 2018, όπως αναφέρεται σε χθεσινό ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού πρακτορείο Reuters.
Σύμφωνα, μάλιστα, με την ίδια πηγή, η Ελλάδα δεν θα πρέπει να περιμένει τίποτε περισσότερο κατά το σημερινό Eurogroup από την έγκριση των δανειστών για την εκταμίευση της δόσης των 10 δισ. ευρώ.
Μάλιστα, το Reuters επικαλείται και δήλωση του Αλεξάντερ Στουμπ, του Φινλανδού υπουργού Οικονομικών, ο οποίος δήλωσε αισιόδοξος για το κλείσιμο της αξιολόγησης και την παροχή της δόσης «που θα απομακρύνει την πίεση του Grexit».
Η είδηση επιβεβαιώνεται, εξάλλου, και από διαρροές αξιωματούχων που συμμετείχαν χθες, Δευτέρα (23/05/2016) στις εργασίες του EuroWorking Group (EWG). Συγκεκριμένα, παράγοντας της ευρωζώνης σημείωνε πως μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία με το ΔΝΤ, εκφράζοντας παράλληλα την ελπίδα ότι στο σημερινό Eurogroup θα καταστεί δυνατή.
Μάλιστα, ο ίδιος άφησε να εννοηθεί πως οι αναπληρωτές υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κατέληξαν σ' ένα προσχέδιο συμφωνίας για το χρέος το οποίο, όμως, δεν έχει τη σύμφωνη γνώμη του Ταμείου, τονίζοντας μάλιστα πως «τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί ακόμα».
FT: Η κόντρα με το ΔΝΤ και το «αφήγημα» του Βερολίνου
Από την άλλη πλευρά ο αρθρογράφος των Financial Times, Βόλφγκανγκ Μούνχαου, μέσω άρθρου τη Δευτέρα (23/05/2016) στη στήλη του επιχειρεί να φωτίσει τις πραγματικές προθέσεις των Γερμανών, αλλά και του ΔΝΤ, με φόντο τη συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους.
Κατά τον ίδιο, «η Ουάσιγκτον χαλάει το αφήγημα που έχει ανάγκη το Βερολίνο και στήθηκε με τη συμφωνία του καλοκαιριού».
«Η επιμονή του ΔΝΤ για αξιόπιστη ελάφρυνση του χρέους έρχεται σε αντίθεση με τα σχέδια του Σόιμπλε, ο οποίος θέλει να μεταθέσει την ελάφρυνση του χρέους για μετά το 2018, που ίσως να μην είναι υπουργός Οικονομικών, τη στιγμή που το Ταμείο θέλει λύση εδώ και τώρα για να ανακτήσει τη λαβωμένη φήμη του. Αυτό το αδιέξοδο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μία ακόμα ευρωκρίση – γι’ αυτό και η Μέρκελ έχει πολύ καλούς λόγους να μην θέλει να αφήσει την κατάσταση να κλιμακωθεί», υπογραμμίζει ο αρθρογράφος τον FT και προσθέτει: «Αν οι Ευρωπαίοι θέλουν να συνεχίσουν τη λογική της επιμήκυνσης δηλαδή των δανείων και της προσποίησης ότι το χρέος είναι βιώσιμο, ας είναι. Αλλά σε αυτή την περίπτωση ας εξαγοράσουν τα δάνεια του ΔΝΤ προς την Αθήνα».
Σε ταυτόχρονους ρόλους «προστάτη» και «τιμωρού»
Ωστόσο, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές στη διαπραγμάτευση, όσο κι αν προσπαθούν να δείξουν πως βρίσκονται σε αντιπαλότητα ως προς την τύχη του ελληνικού χρέους, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν ένα σημαντικό γεγονός: πως τα μέτρα που έλαβε η Ελλάδα είναι υφεσιακά και πως δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, εάν δεν ανοίξει ο δρόμος για μια γενναία ελάφρυνση.
Ο Σόιμπλε επιχειρεί να την καθυστερήσει, το Ταμείο την θέλει εδώ και τώρα. Η διαμάχη μοιάζει αληθινή μεν, αλλά επί της ουσίας η Ελλάδα δεν είναι παρά το πιόνι που διεκδικούν πάνω σε μια σκακιέρα δύο υποτιθέμενοι αντίπαλοι, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και «προστάτες» της, αλλά και «τιμωροί» της, αναλόγως με τις εκάστοτε ισορροπίες δυνάμεων και τις συγκυρίες.
Η χώρα μας πλήρωσε, πληρώνει και θα εξακολουθεί να πληρώνει για πολλές δεκαετίες μπροστά ένα βαρύτατο τίμημα για όσα έχει ψηφίσει διά της Βουλής μέσα σε μόλις έξι χρόνια. Κι όσο κι αν ακούγεται μακάβριο, η Ελλάδα θυμίζει πια ένα ξεσκισμένο κουφάρι, έτοιμο να το κατασπαράξουν τα «όρνεα» της διεθνούς κερδοσκοπίας.
Η αξιολόγηση μπορεί να ήρθε, η συζήτηση για το χρέος μπορεί και ν’ αργήσει, αλλά ο φαύλος κύκλος των Μνημονίων είναι ακόμη εδώ και δεν λέει να τελειώσει. Κι αυτή, είναι μια αλήθεια που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει.