Νέα λουκέτα και πτωχεύσεις φέρνουν τα «κόκκινα δάνεια»
ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΑΡΘΡΟ 99»
Η ενεργή παρουσία των ξένων στις διοικήσεις των τραπεζών θα πιέσει για απαλλαγή από τα κόκκινα δάνεια, κόβοντας το οξυγόνο στις «επιχειρήσεις-ζόμπι», με εκατοντάδες εργαζόμενους, τις οποίες τεχνηέντως κρατούσαν ζωντανές οι απερχόμενες διοικήσεις, είτε λόγω φιλικής μεταχείρισης είτε επειδή δεν μπορούσαν να αναλάβουν τη νομική ευθύνη μιας αναδιάρθρωσης.
Η ώρα της αλήθειας ή το σκάσιμο της φούσκας των δανείων στις τράπεζες και των άλλων οφειλών δεν αργεί, και οι συνέπειές θα επηρεάσουν ολόκληρη την αγορά αλλάζοντας τις ισορροπίες και δημιουργώντας νέα σοκ και νέες απώλειες σε θέσεις εργασίας.
Οι επιλογές για τις τράπεζες είναι είτε «να τραβήξουν την πρίζα» οδηγώντας σε κλείσιμο δεκάδες επιχειρήσεις, είτε να επιλέξουν τη λύση της συμφωνίας για ένταξη στο άρθρο 99 για προστασία από πιστωτές ή και της κεφαλαιοποίησης μέρους των δανείων και της αναδιάρθρωσης του δανεισμού. Σε κάθε περίπτωση μεγάλο μέρος των σημερινών δανείων θα πρέπει να αποδεχτούν ότι δεν είναι εισπράξιμα, ενώ η κάθε είδους πιστωτές, είτε προμηθευτές είτε κάτοχοι ακινήτων που τους οφείλονται μισθώματα θα βρεθούν με σημαντικές απώλειες.
«Ας κλείσουν»
Η λογική των ξένων είναι «όποιος δεν μπορεί να κλείνει» για να αφήνει την αγορά σε όσους μπορούν να ανταπεξέλθουν, στάση που θα φέρει εξελίξεις. Εξάλλου όσα κόκκινα δάνεια δεν αναδιαρθρωθούν θα πρέπει να δοθούν στα funds, και αν το μίγμα των δανείων είναι κακό – περιλαμβάνονται δάνεια μη αναστρέψιμων επιχειρήσεων-, τότε θα πιέζονται προς τα κάτω οι τιμές για το σύνολο του πακέτου δανείων.
Όπως αναφέρει η Citi σε ανάλυσή της αν και ο στόχος για μείωση των NPEs μπορεί να διαφέρει από τράπεζα σε τράπεζα, εκτιμά εφικτή μια μείωση 30%-40% στο απόλυτο επίπεδο των NPLs μέχρι το τέλος του 2019, μέσω ενός συνδυασμού μείωσης χρέους, κατασχέσεων, ρευστοποιήσεων και διαγραφών.
Σημειώνεται ότι αυτή τη στιγμή οι τράπεζες αν δεν αιτηθούν οι επιχειρήσεις ένταξη στο άρθρο 99 δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη κουρέματος και αναδιάρθρωσης, αφού δεν υπάρχει νόμος ή οδηγία της τράπεζας της Ελλάδας που να αφήνει περιθώρια για τη λειτουργία χρηματοοικονομικών εργαλείων όπως του balloon payment, δηλαδή του χωρισμού του δανεισμού δε δύο τμήματα τον εξυπηρετούμενο και αυτόν που παγώνει για να μεταφερθεί η αποπληρωμή του στο μέλλον.
Το άρθρο 99 στο πλαίσιο αυτό εξασφαλίζει πλεονεκτήματα, αφού δεσμεύει όλες τις πλευρές (ιδιοκτήτε και πιστωτές) οι οποίες όλες συμμετέχουν και αποδέχονται ένα κοινό σχέδιο αναδιάρθρωσης.
Ηδη δεκάδες επιχειρήσεις μετρούν τους πιστωτές τους και ετοιμάζουν αιτήσεις στο άρθρο 99 εν κρυπτώ, ώστε να μην προλάβουν τράπεζες και λοιποί πιστωτές να κάνουν τελεσίδικες κινήσεις ή/και οι εργαζόμενοι να προβούν σε επίσχεση. Όσοι θα προσφύγουν στο 99 θα κερδίσουν χρόνο για να ετοιμάσουν ένα σχέδιο και θα μπλοκάρουν τις διαδικασίες πωλήσεως κόκκινων δανείων.
Τα τελευταία δύο χρόνια τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν διπλασιαστεί και σήμερα υπολογίζεται ότι έχουν ξεπεράσει τα 140 δισεκατομμύρια ευρώ από 70 εκ. ευρώ το 2014.
Η εκτίναξη των ληξιπρόθεσμων δανείων συνδέεται με την κρίση και την αδυναμία πληρωμής αλλά και με τους διαδοχικούς λάθος χειρισμούς. Ο νόμος για τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων που εισηγήθηκε ο κ. Δένδιας ως υπουργός Ανάπτυξης υιοθετήθηκε μόνο κατά το ήμισυ καθώς ο τότε υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης διαφώνησε και δεν υπέγραψε τις διατάξεις που προέβλεπαν να γίνει διαγραφή χρεών όχι μόνο προς τις τράπεζες αλλά και προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο νόμος, παρέμεινε ανενεργός καθώς η τότε αντιπολίτευση υποσχέθηκε «σεισάχθεια» και κανείς δεν είχε διάθεση να ρυθμίσει τα χρέη του ούτε ασκήθηκε πίεση στο τραπεζικό σύστημα να προχωρήσει σε ρυθμίσεις.