Τι σημαίνει για την Ελλάδα ενδεχόμενη απομάκρυνση Ντάισελμπλουμ από το Eurogroup
Το άρθρο της γερμανικής Frankfurter Allgemeine Zeitung, βάσει του οποίου επίκειται αλλαγή σκυτάλης στην προεδρία του Eurogroup, αναμένεται να δημιουργήσει νέα δεδομένα για την πορεία του ελληνικού ζητήματος, αλλά όπως επισημαίνουν ήδη οικονομικοί αναλυτές, δεν σηματοδοτεί αλλαγή στάσης των εταίρων ως προς τις απαιτήσεις τους.
ΟΙ «ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ», ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Τις τελευταίες ώρες ακούγονται διάφορα σενάρια περί δήθεν «αδειάσματος» του Γερούν Ντάισελμπλουμ από πλευράς Βερολίνου, με πρωτεργάτη τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Όμως, έστω κι αν μπορούσε να δεχθεί κανείς μια διάσταση απόψεων ανάμεσα στους κυρίους Ντάισελμπλουμ και Σόιμπλε, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική: ο νυν Ολλανδός υπουργός Οικονομικών διανύει ήδη τη δεύτερη θητεία του ως επικεφαλής του Eurogroup, η οποία ολοκληρώνεται την 1η Ιανουαρίου του 2018.
Ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ
Ωστόσο, βρίσκεται ήδη αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο να χάσει τον υπουργικό θώκο του, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός του Λαϊκού και του Εργατικού Κόμματος στην Ολλανδία βρίσκεται λίγο πριν τις εθνικές εκλογές της χώρας – θα πραγματοποιηθούν στις 15 Μαρτίου 2017 - πολύ πίσω στις δημοσκοπήσεις.
Συνεπώς, μια πιθανή πολιτική αλλαγή στο Άμστερνταμ, καθιστά επισφαλή τη θέση του κ. Ντάισελμπλουμ στο «τιμόνι» του Eurogroup, μιας και ο ίδιος θα πάψει να είναι υπουργός Οικονομικών. Το δεδομένο αυτό επιβεβαιώνεται και από τον αρθρογράφο – ανταποκριτή της FAZ στις Βρυξέλλες, Βέρνερ Μούσλερ.
Εξάλλου, όπως έχει καταδειχθεί, ο επικεφαλής του Eurogroup υπήρξε πάντοτε το «αγαπημένο παιδί» του Γερμανού υπουργού Οικονομικών. Κάθε επίθεση του κ. Σόιμπλε εναντίον της χώρας μας συνοδευόταν και από μία αντίστοιχη «εμπρηστική» τοποθέτηση του Ολλανδού ομολόγου του, με διαφορά λίγων ωρών.
Οι «δελφίνοι»
Σε ό,τι αφορά τους δύο «μνηστήρες» που προαλείφονται για την προεδρία της Ευρωομάδας των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, τα πράγματα δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ρόδινα για το ελληνικό ζήτημα.
Τόσο ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών, Λουίς ντε Γκίντος, όσο και ο Σλοβάκος ομόλογός του, Πίτερ Κάζιμιρ, έχουν αποδείξει κατά την τελευταία διετία, με δημόσιες τοποθετήσεις τους ότι δεν «χαρίζονται» στην Ελλάδα.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη δήλωση του κ. ντε Γκίντος τον Δεκέμβριο του 2014, όταν σε συνέντευξή του στον ισπανικό ραδιοσταθμό «Cope» είχε επικρίνει την Ελλάδα, τονίζοντας ότι χρωστούσε 26 δισ. ευρώ και ότι «μπόρεσε να πληρώσει τους γιατρούς, τους αστυνομικούς και τους συνταξιούχους χάρη σε αυτή την αλληλεγγύη».
Ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών Λουίς Ντε Γκίντος
Παράλληλα, ουδείς μπορεί να λησμονήσει τον ιδιαίτερα επικριτικό κ. Κάζιμιρ, ο οποίος τον Ιούλιο του 2015, λίγο προτού ο Αλέξης Τσίπρας οδηγήσει την Ελλάδα στον ταπεινωτικό συμβιβασμό του «Μνημονίου 3», «βομβάρδιζε» συστηματικά τον προσωπικό λογαριασμό του στο twitter, με αναρτήσεις εναντίον της χώρας μας.
Ο Σλοβάκος υπουργός Οικονομικών Πίτερ Κάζιμιρ
Υπό το πρίσμα αυτό, το πρόσωπο που ενδεχομένως θα διαδεχθεί τον κ. Ντάισελμπλουμ, μπορεί να δημιουργεί νέες συνθήκες σε επίπεδο πολιτικών ζυμώσεων αλλά και στρατηγικών συμμαχιών στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, αλλά δεν πρόκειται να σημάνει «χαλάρωση» επί του ελληνικού ζητήματος.
Πόσο δε μάλλον, τώρα που οι συζητήσεις με φόντο τη δεύτερη αξιολόγηση επανέρχονται σταδιακά στο προσκήνιο.
Με αυτά τα δεδομένα, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να κρατά ιδιαίτερα μικρό καλάθι. Σε μια Ευρώπη που φαίνεται να έχει χάσει προ πολλού την ταυτότητά της και οι τεχνοκράτες έχουν υποσκελίσει εδώ και καιρό τους πολιτικούς, η προσοχή και η σύνεση αναδεικνύονται σε ιδιαίτερα ακριβές αρετές.