Πουλάνε «χρυσάφι» τη βενζίνη και στην κυβέρνηση σφυρίζουν αδιάφορα
Συγκεκριμένα, η Ελλάδα βρίσκεται πίσω από την Ολλανδία, στη δεύτερη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην αμόλυβδη, και μεταξύ Νορβηγίας, Σουηδίας και Χονγκ Κονγκ στο πετρέλαιο κίνησης, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή».
Πρόκειται για ένα ακόμη παράδοξο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία περιμένει να αυξήσει τα έσοδα των κρατικών ταμείων κατά 670 εκατ. ευρώ το 2017, φορτώνοντας στις πλάτες μισθωτών, συνταξιούχων και νοικοκυριών, φόρους και κάθε λογής ανατιμήσεις σε προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, οι οποίες ισχύουν από την Πρωτοχρονιά. Πέραν του άδικου χαρακτήρα των οριζόντιων μέτρων, η κυβέρνηση υποπίπτει σε ένα ακόμη ατόπημα, στην περίπτωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης των καυσίμων: «κλείνει» το μάτι στις μεγάλες επιχειρήσεις πετρελαιοειδών, οι οποίες τροφοδοτούν την ελληνική αγορά με καύσιμα, να συνεχίσουν να πωλούν στις ήδη υψηλές τιμές, ώστε να μη χάσουν ούτε σεντ από τα κέρδη τους. Μάλιστα, υιοθετεί τα επιχειρήματά τους, ρίχνοντας την ευθύνη για τις αυξήσεις, στην άνοδο των διεθνών τιμών του πετρελαίου, όπως έκανε πρόσφατα ο υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται στα «Νέα», οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου επηρεάζουν μόνο την τιμή διυλιστηρίου. Εδώ ακριβώς θα μπορούσε να παρέμβει η κυβέρνηση, εάν ήθελε να προστατεύσει τους καταναλωτές και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Να απορροφηθούν, δηλαδή, οι όποιες αυξήσεις, είτε από τις διεθνείς τιμές είτε από τη φορολογία, στο στάδιο αυτό, δεδομένου και του περιθωρίου κέρδους, και όχι να φτάσουν στον τελικό καταναλωτή.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι κάποιοι εκ των επιχειρηματιών οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα πετρελαιοειδή είναι και εφοπλιστές, δηλαδή έχουν ελαχιστοποιημένο κόστος μεταφοράς, τόσο πρώτης ύλης όσο και τελικού προϊόντος, καθώς για τη ναυτιλιακή τους δραστηριότητα φορολογούνται σχεδόν μηδενικά.
Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να είναι επιλεκτική στον προστατευτισμό, όπως κραυγαλέα συνεχίζει να κάνει με τους εφοπλιστές, θα μπορούσε να επιβάλει rebate και clawback (μηχανισμούς δηλαδή υποχρεωτικών εκπτώσεων και επιστροφών δαπάνης στο κράτος) στις επιχειρήσεις πετρελαιοειδών, αντί του ειδικού φόρου κατανάλωσης των καυσίμων, που πλήττει το σύνολο του ελληνικού λαού.
Επιπλέον, η κυβέρνηση θα μπορούσε να ποντάρει στην πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων, πεδίο στο οποίο δεν έχει να επιδείξει μεγάλη πρόοδο, σε σχέση με τα βήματα που έχουν γίνει, για παράδειγμα, στο λαθρεμπόριο τσιγάρων.
Ιδέες και λύσεις υπάρχουν. Το ζήτημα είναι η πολιτική βούληση για μέτρα ουσιαστικής κοινωνικής δικαιοσύνης και όχι από τη μία τσέπη να φοροληστεύει τον ελληνικό λαό και από την άλλη να δίνει ψίχουλα για την ακραία φτώχεια, όπως κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.