Eurogroup: Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για την κυβέρνηση
ΜΠΡΑ ΝΤΕ ΦΕΡ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Με μπροστά το γκρεμό και πίσω το...ρέμα, η ελληνική πλευρά προσέρχεται σήμερα στο Eurogroup, επιχειρώντας απλά να μη νομοθετήσει άλλα μέτρα, τώρα....
Η ελληνική πλευρά προτείνει τον κόφτη για ένα ακόμη χρόνο με προσδιορισμένα αλλά όχι νομοθετημένα μέτρα, και οι δανειστές αντιπροτείνουν νομοθετημένα μέτρα με ρήτρα ακυρότητας αν δεν χρειαστούν. Και αν και τα μηνύματα για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης φαίνονται θετικά, οι διαφορές που παραμένουν είναι σοβαρές. Σήμερα θα φανεί αν η κυβέρνηση θα μπορέσει να επιτύχει μια πρώτη συμφωνία σε επίπεδο Eurogroup, για να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα ή αν η διαφωνία για νομοθέτηση ή όχι των μέτρων θα παγώσει κάθε συζήτηση.
Ειδικότερα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πιέζει για τη μείωση του αφορολόγητου ορίου αλλά και την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις. Σε αντάλλαγμα, οι θεσμοί φέρονται να είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, που θα ισχύσουν μετά το 2018. Ειδικότερα, μια πιθανή πρόταση συμβιβασμού θα είναι η ελληνική κυβέρνηση να ψηφίσει τώρα όσα ζητά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (τη σημαντική μείωση του αφορολόγητου, την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις και τη δραστική απελευθέρωση των αγορών προϊόντων, πέραν των γνωστών εκκρεμοτήτων σε εργασιακά και αγορά ενέργειας) και τα οποία εφόσον δεν χρειαστεί να εφαρμοστούν, όπως υποστηρίζει η ελληνική πλευρά, θα ακυρωθούν το 2019.
Αν η κυβέρνηση δεχτεί την πρόταση θα εκταμιευτεί η δόση των 6,1 δισ. ευρώ και θα αποφασιστούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος από το Eurogroup, άμεσα.
Το... «καλό» σενάριο
Αν τα θέματα λυθούν, το κουαρτέτο θα επιστρέψει για να προχωρήσουν οι εκκρεμότητες και τότε η αξιολόγηση θα κλείσει στην καλύτερη περίπτωση στις... 20 Φεβρουαρίου, δηλαδή στο επόμενο Eurogroup.
Αν στο Eurogroup της Πέμπτης, υπάρξει ένας αρχικός συμβιβασμός, τα επόμενα βήματα θα οδηγήσουν στην επιστροφή του κουαρτέτου για συνέχιση και ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων επί της δεύτερης αξιολόγησης. Εφόσον υπάρξει συμφωνία, η ελληνική κυβέρνηση ψηφίζει ό,τι έχει συμφωνηθεί, οι θεσμοί συντάσσουν το περιβόητο compliance report, εγκρίνεται από το Eurogroup, δρομολογείται η εκταμίευση της δόσης και η λήψη απόφασης αναφορικά με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Στη συνέχεια του «καλού» σεναρίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εντάσσεται με χρηματοδότηση στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα, με τη σύναψη του δικού του Μνημονίου, του λεγόμενου MEFP. Το Memorandum of Economic and Financial Policies, αποτελεί, με τα δεδομένα των δύο πρώτων προγραμμάτων, μια παραλλαγή του ευρωπαϊκού Μνημονίου, του Memorandum of Understanding.
Με δεδομένο ότι το Μνημόνιο με τους Ευρωπαίους λήγει το καλοκαίρι του 2018 και τα MEFP του ΔΝΤ έχουν συνήθως τριετή διάρκεια θα χρειαστεί και ένα συμπληρωματικό Μνημόνιο με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Και...ο εφιάλτης
Και ...αν Μνημόνιο για τρία χρόνια με το ΔΝΤ είναι το καλό σενάριο, μπορούμε να φανταστούμε τί θα είναι το «κακό». Ο εφιάλτης της αβεβαιότητας θα επιστρέψει και μαζί τα σενάρια για επιστροφή στο 2015 με τα σενάρια Grexit.. Η αναγκαιότητα κατάληξης σε συμφωνία στο Φεβρουάριο, είναι μεγάλη, καθώς από το Μάρτιο και ύστερα ξεκινάει μια «μακρά εκλογική περίοδος» για μια σειρά από κράτη-μέλη της ΕΕ. Τον Μάρτιο θα γίνουν εκλογές στην Ολλανδία, τον Απρίλιο οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και πιθανόν και τον Μάιο, ενώ τον Σεπτέμβριο θα γίνουν οι εκλογές στη Γερμανία, που αποτελεί την ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης, βάζοντας ως τότε την Ευρώπη σε μια περίοδο με άλλες προτεραιότητες και την Ελλάδα σε ένα επικίνδυνο περιθώριο.