Οριακές καταστάσεις με τις τραπεζικές ρευστότητες

Τελικώς, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, βρέθηκε λύση, η οποία περνάει μέσα από το δεύτερο πακέτο εγγυοδοσίας που ενέκρινε το ελληνικό δημόσιο.

Αυτή τη φορά είναι ύψους 28 δισ. ευρώ και άρχισε ήδη να διαχέεται στην αγορά. Και κάπως έτσι σώθηκε η παρτίδα για ορισμένες τράπεζες, κυριολεκτικά στο παρά πέντε.

Για να φτάσει όμως ο ELA στο σημείο να αρνηθεί κεφάλαια, σημαίνει ότι και τα δάνεια που του χορηγούσαν ως εγγύηση τα ενδιαφερόμενα πιστωτικά ιδρύματα, είχαν εξαντληθεί.

Τουλάχιστον, τα καλά.

Γι' αυτό και δεν μπορούσε να προσφέρει άλλα ευρώ. Γι' αυτό επίσης κι αν δεν παρενέβαινε και πάλι το δημόσιο με το δεύτερο πακέτο εγγυοδοσίας, τώρα, να είχαμε άλλα… δράματα.

Όλα τα παραπάνω ωστόσο δεν καταδεικνύουν τίποτα άλλο παρά την άσχημη εικόνα της αγοράς, αυτή τη στιγμή.

Όλα κινούνται πια στο όριο και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί σε κανέναν «τι του ξημερώνει» αύριο, στην κυριολεξία.

Γιατί η κακή κατάσταση δεν είναι ίδιον μόνο των τραπεζών, αλλά του συνόλου της επιχειρηματικής κοινότητας της χώρας, που περνά πολύ δύσκολες στιγμές, από πλευράς ρευστότητας.

Οι πάσης φύσεως προμηθευτές –και όχι μόνο– μπορούν να το επιβεβαιώσουν…