Σχολή Αστυφυλάκων: Όνειρα εν αναμονή...
Τις αγωνίες και τους προβληματισμούς του σχετικά με την εισαγωγή του στην Σχολή Αστυφυλάκων μοιράζεται o Χρίστος Πίκουλας.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
Η απελπισία του σχετικά με την απουσία αλλά και τον παραγκωνισμό που βιώνει από την πολιτεία είναι μεγάλη, καθώς θα πρέπει ο ίδιος, όπως και εκατοντάδες ακόμα νέοι, να περιμένουν δύο ολόκληρα χρόνια προκειμένου να φοιτήσουν στην σχολή τους.
Δύο χρόνια γεμάτα προβλήματα, καθώς μέσα στην κρίση, σύμφωνα με τον ίδιο, στερούνται τις «ιδιότητες του σπουδαστή», κι έτσι, δεν απολαμβάνουν κανένα από τα προνόμια που έχουν οι συνομήλικοί τους.
Ο Χρήστος Ι. Πίκουλας (Επιτυχών στη Σχολή Αστυφυλάκων 2014) μας γράφει:
«Λαμβάνουμε την πρωτοβουλία, ως ομάδα επιτυχόντων της σχολής Αστυφυλάκων και Αξιωματικών 2014, να σας εκθέσουμε τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες αλλά και τα παράπονα μας όσον αφορά την επικείμενη εισαγωγή μας στη σχολή το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017.
(Σύμφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 53 του Ν. 4278/2014 ( ΦΕΚ 157 τ. Α΄) κατά το τρέχον σχολικό έτος 2014-2015 οι εξετάσεις εισαγωγής ιδιωτών στη Σχολή Αστυφυλάκων και στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας θα πραγματοποιηθούν κανονικά και οι επιτυχόντες θα εγγραφούν στις οικείες σχολές κατά το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017. )
Αναλογιζόμενοι τις τρέχουσες οικονομικές συγκυρίες, γίνεται σαφές πως η εν λόγω αναμονή, στην οποία μας έχουν θέσει οι μνημονιακές πολιτικές των προηγούμενων ετών, οδηγεί σε αδιέξοδο τόσο εμάς όσο και τις οικογένειες μας. Αναντίρρητα, τα δύο χρόνια αδράνειας που προβλέπεται να διανύσουμε αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες σε επίπεδο μόρφωσης, επαγγελματικής εξέλιξης ενώ παράλληλα υφιστάμεθα οικονομική δυσπραγία με πολλούς από εμάς να δυσκολεύονται στην αγορά εργασίας και συνεπακόλουθα στην αυτοσυντήρηση τους. Για του λόγου το αληθές δεδομένης της ανειδίκευσής μας, της έλλειψης προϋπηρεσίας, των ανεκπλήρωτων στρατιωτικών υποχρεώσεων, αλλά και του γενικευμένου ζητήματος της ανεργίας, κρίνεται δύσκολο έως ανέφικτο να εργαστεί κανείς, με αποτέλεσμα να καταφεύγει στο εισόδημα των γονιών του. Αβίαστα, λοιπόν, συνάγεται το συμπέρασμα πως η καθυστερημένη εισαγωγή μας συνεπάγεται δυσμενείς οικονομικές συνέπειες.
Δεν θα μπορούσε κανείς να παραλείψει το γεγονός πως δεν μας έχουν δοθεί οι ιδιότητες σπουδαστή, συνεπώς δεν απολαμβάνουμε κανένα προνόμιο αντίστοιχο των φοιτητών συνομηλίκων μας. Στους φοιτητές παρέχονται επιδόματα, διευκολύνσεις για τις μετακινήσεις τους σε όλη τη διάρκεια του έτους και τα αναγκαία μέσα για την πολιτιστική τους καλλιέργεια και ψυχαγωγία. Όσον αφορά εμάς, τους επιτυχόντες των Αστυνομικών Σχολών, η παραπάνω θεσμοθετημένη κρατική αρωγή και μέριμνα αναβάλλεται (αδίκως) για τα δύο προσεχή έτη.
Η εν λόγω αδράνεια είναι αδιαπραγμάτευτα ψυχοφθόρα και η διαπίστωση αυτή δεν αποτελεί λεκτική υπερβολή. Πιο συγκεκριμένα τα όνειρα και οι φιλοδοξίες μας τίθενται σε αναμονή. Εμείς, οι εν δυνάμει δημόσιοι λειτουργοί, που θα υπηρετούμε την ευημερία, το δημόσιο συμφέρον και τον ίδιο τον πολίτη με εντιμότητα και αυταπάρνηση, θα διαφυλάττουμε στο διηνεκές αρχές και αξίες, συνυφασμένες με την πατρίδα και το έθνος, κατ'ουσίαν παραγκωνίζομαστε από την πολιτεία.
Σας απευθύνουμε θερμή παράκληση, αφουγκραζόμενοι τις ανησυχίες μας να προβληματιστείτε, να ευαισθητοποιηθείτε και κατ΄επέκταση να πράξετε τα δέοντα, δρομολογώντας την διαδικασία εισαγωγής μας στη σχολή το συντομότερο δυνατόν. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.»
