Ερημώνουν τα αμφιθέατρα - Έξι στους δέκα φοιτητές εγκαταλείπουν τις σπουδές τους
Σοκαριστική είναι η έκθεση του Πανεπιστημίου της Αθήνας από την οποία προκύπτει πως 6 στους 10 φοιτητές του ιδρύματος, δεν καταφέρνουν να πάρουν ποτέ το πτυχίο τους, είτε γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις σπουδές υψηλού επιπέδου του Πανεπιστημίου είτε γιατί δεν μπορούν να τους συνδράμουν οικονομικά οι γονείς τους.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Έθνος» οι ενεργοί φοιτητές του ιδρύματος αποτελούν μόνο το 38% του συνόλου των εγγεγραμμένων φοιτητών στο ίδρυμα, οι οποίοι ανέρχονται σε 103.972.
Τα συμπεράσματα αυτά περιέχονται στην έκθεση αυτοαξιολόγησης του ιδρύματος, η οποία παρουσιάστηκε χτες (19/10) και στην οποία τονίζεται ότι η μη έγκαιρη ολοκλήρωση σπουδών των φοιτητών αποδίδεται κατά κύριο λόγο σε δύο σημαντικούς παράγοντες.
1) Στον μεγάλο αριθμό φοιτητών με ελάχιστα προσόντα που εισάγονται στο πανεπιστήμιο.
Η διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων δεν ελέγχει μια σειρά από γνωστικές, ερευνητικές και κοινωνικές δεξιότητες, απαραίτητες για την παρακολούθηση ακαδημαϊκών σπουδών αλλά απλώς τη στείρα απομνημόνευση μερικών σελίδων.
Αποτέλεσμα πολλοί νέοι φοιτητές να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στο υψηλό επίπεδο σπουδών και να εγκαταλείπουν το πανεπιστήμιο.
2) Τα τελευταία 5 χρόνια, η παρατεταμένη οικονομική κρίση έχει επιδράσει αρνητικά στην προσπάθεια των φοιτητών να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Πολλοί εξ αυτών εγκαταλείπουν τις σπουδές τους επειδή η οικογένεια δεν μπορεί πλέον να συνδράμει, υποαπασχολούνται σε εργασίες άσχετες με τις σπουδές τους για να εξοικονομήσουν εισόδημα κι επιλέγουν να μην παραστούν σε εξεταστικές λόγω του κόστους διαμονής και μετακινήσεων (φοιτητές από την επαρχία).
Αποτέλεσμα η περαιτέρω επιβράδυνση του ρυθμού ολοκλήρωσης σπουδών ή και η εγκατάλειψη της φοίτησης.
Στην έκθεση τονίζεται ότι από τις επιλογές των υποψηφίων για τις Πανελλαδικές εξετάσεις αποδεικνύεται ότι οι νέοι κινούνται πλέον στο να επιλέγουν σχολές οι οποίες είναι κοντά στο σπίτι τους, ώστε να μπορέσει η οικογένεια να αντεπεξέλθει στις δαπάνες της «φοιτητικής ζωής» του παιδιού.
Ετσι μπαίνει σε δεύτερη μοίρα το επιστημονικό αντικείμενο ή η επαγγελματική προοπτική μιας σχολής. Παράλληλα στην περίπτωση επιτυχίας σε σχολή της επαρχίας γίνεται προσπάθεια να έρθει μέσω μετεγγραφής σε πανεπιστήμιο της πόλης του.
Έτσι συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός μετεγγραφόμενων φοιτητών, οι οποίοι προστίθενται ως υπεράριθμοι και λειτουργούν επιβαρυντικά ως προς τις δυνατότητες του ιδρύματος να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση υπηρεσιών πραγματικά πανεπιστημιακού επιπέδου.
Υποστελέχωση
Στο περιεχόμενο της αυτοαξιολόγησης αναφέρεται και η υποστελέχωση του ιδρύματος.
Το πρόβλημα αυτό έχει ενταθεί σε ανησυχητικό βαθμό την τελευταία τετραετία, αφενός λόγω της μη αναπλήρωσης του ακαδημαϊκού προσωπικού που συνταξιοδοτείται και αποχωρεί από τα τμήματα του ΕΚΠΑ, αφετέρου με τον σημαντικό περιορισμό των πιστώσεων και των θέσεων συμβασιούχων διδασκόντων και λόγω της διαθεσιμότητας.
Στο τέλος της έκθεσης επισημαίνεται με χαρακτηριστικό τρόπο ότι το ασφυκτικό πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται η ελληνική οικονομία δεν επιτρέπει τον σχεδιασμό ενός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος για την επίλυση των προβλημάτων, αλλά όπως αναφέρει «κινούμεθα προς τα εμπρός, ίσως από κεκτημένη ταχύτητα, και οπωσδήποτε από αγάπη για το πανεπιστήμιό μας και αίσθηση καθήκοντος».