Βασίλης Μιχαλολιάκος «Το κόμμα μου είναι ο Πειραιάς»
Διαβάστε την συνέντευξή του στο lefkadapress.gr.
Αντιληφθήκατε λοιπόν αυτές τις μέρες που ήσασταν εδώ την κρίση στον τουρισμό που υπάρχει φέτος;
Εγώ θέλω να ελπίζω ότι αυτό θα ληφθεί ως ένα σοκ σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες για να καταλάβουμε πια ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο και όλα πρέπει να διεκδικήσουμε για να τα κατακτήσουμε. Μπορούμε να έχουμε μια τουριστική ανάπτυξη πολύ μεγαλύτερη και από την εποχή των παχέων αγελάδων. Είμαστε πολύ όμορφη χώρα με μια φοβερή πολιτιστική κληρονομιά και με το καλύτερο κλίμα στον κόσμο. Άρα αν οργανώσουμε τις υποδομές μας και το προϊόν το τουριστικό που προσφέρουμε είναι υψηλής ποιότητας, που μπορεί να είναι, με χαμόγελο, αγάπη και λογικές τιμές, αν νοιώσουμε ότι ο τουρίστας είναι φίλος και σύμμαχος και όχι πελάτης για να τα’ αρπάξουμε, που ελπίζω να το κάνουμε, τότε η Ελλάδα μπορεί να έχει ένα λαμπρό τουριστικό μέλλον και όχι μόνο τουριστικό…
Τι σημαίνει αυτή την εποχή της κρίσης να είσαι δήμαρχος στο πρώτο λιμάνι της χώρας…
Σημαίνει πρώτον ότι αγαπάς την πόλη σου και επί του παρόντος σε αγαπούν και οι δημότες της πόλης σου. Σημαίνει ότι πρέπει να προσγειωθείς στη δύσκολη πραγματικότητα, ότι πρέπει να είσαι πολύ καλός σκουπιδιάρης και δε δικαιούσαι να κάνεις τίποτε άλλο αν δεν το κάνεις έδαφος καθαρής πόλης. Να αναδεικνύεις τη φυσιογνωμία και την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης. Ο Πειραιάς μπορεί να γίνει το ναυτιλιακό κέντρο της Ευρώπης. Να τονίσω ότι η ναυτιλία ακόμη και την ώρα της παρακμής της Ελλάδας, είναι υπερδύναμη στο κόσμο. Ο Πειραιάς επίσης μπορεί σίγουρα να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα εξαγωγικού εμπορίου και επίσης επειδή έχει απίστευτες ομορφιές και ένα από τα καλύτερα αρχαιολογικά μουσεία και πολλούς άλλους αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους και επειδή αγκαλιάζει το Σαρωνικό μπορεί και πρέπει να γίνει και πόλη τουριστικού προορισμού, που μέχρι τώρα δεν είναι. Μπορεί και πρέπει η Ελλάδα να κάνει τα έργα υποδομής που δεν έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια, μπορεί να διαχειριστεί τα απορρίμματα, μπορεί, μπορεί πολλά. Εγώ βέβαια είμαι αισιόδοξος από την φύση μου θα σας έλεγα ότι είμαι πολεμιστής. Τα προβλήματα δε μας γονατίζουν αντίθετα είναι για να πάρουμε δυνάμεις και να συγκρουστούμε μαζί τους και να τα λύσουμε…
Κονδύλια όμως υπάρχουν για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ώστε ένας δήμαρχος μιας πόλης σαν τον Πειραιά να μπορέσει να λειτουργήσει;
Εγώ οφείλω να είμαι πολεμιστής και με σφενδόνα αλλά και με σύγχρονα οπλικά συστήματα. Διεκδικώ ασφαλώς περισσότερα. Το οικονομικό πρόβλημα του δήμου Πειραιά είναι πολυσύνθετο και πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι είναι σε άλλους δήμους γενικότερα. Εγώ θα τους πάρω αυτά που μου ανήκουν. Η κεντρική εξουσία, εγώ δεν είμαι κάποιος αριστερός ή αναρχικός αλλά δεν είμαι και κάποιος μη Πειραιώτης, μας πήρε από την πόλη μας τα φιλέτα μας. Μας πήρε την παραλία μας και μας μετέτρεψε σε ένα δήμο- Σεπόλια (όμορφη γειτονιά αλλά δεν είναι παραλία). Μας πήρε το λιμάνι, μας πήρε τη μαρίνα Ζέας και το Πασαλιμάνι και το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας το πήρε η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Αυτά πρέπει να επιστρέψουν στο δήμο.
Είστε αισιόδοξος για κάτι τέτοιο;
Απολύτως. Τόσο αισιόδοξος όσο όταν είπα ότι θα είμαι υποψήφιος δήμαρχος και θα εκλεγώ. Και περισσότερο τώρα. Μην ξεχνάτε ότι έχουμε και ένα καλό πρωθυπουργό στη χώρα ο οποίος συμβαίνει εκτός από Ολυμπιακός να αγαπάει και τον Πειραιά. Φυσικά εγώ δε ζητώ χάρη. Το είπα και στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ότι δεν ζητώ από εκείνο ειδική μεταχείριση, θα ενημερώσω για την κατάσταση στον Πειραιά πρώτα τους αρχηγούς των κομμάτων που στηρίζουν τη κυβέρνηση και μετά τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Θέλω να κάνει η πολιτεία το χρέος της στον Πειραιά. Τίποτε λιγότερο ή τίποτε περισσότερο. Είναι ηθικό ή δίκαιο η λειτουργία του λιμανιού του Πειραιά, που είναι τιμή μας και καμάρι μας, που επιβαρύνει την πόλη με εκατομμύρια πολίτες κάθε χρόνο , η πολιτεία να χρηματοδοτεί το ίδιο τον κάτοικο του Πειραιά με τον κάτοικο της Καρδίτσας; Ασφαλώς δεν είναι. Έχουμε μηδέν ανταποδοτικά. Είναι λογικό για μια χώρα που έκανε τεράστια έργα και με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες και μάλιστα με πρωθυπουργό τότε τον βουλευτή Πειραιά Κώστα Σημίτη, να μην κάνει κανένα έργο στον Πειραιά; Ξέρετε καμία άλλη μεγάλη πόλη που να μην έχει παρακαμπτήριο δρόμο; Εγώ δεν ξέρω. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Και πρώτ’ απ’ όλα η Ελλάδα θα πρέπει να λύσει το πρόβλημα των σκουπιδιών. Και των πολιτικών σκουπιδιών για να δώσει μια ελκυστική δημοκρατία και να μην έχουμε ακραίους που πυροδοτούν τη δημοκρατία στο όνομα του λαϊκισμού , όπως κι αν λέγονται…
Τι είναι για εσάς ακραίο αυτή την εποχή…
Τα δύο πιο ακραία κόμματα αυτή την εποχή για μένα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Χρυσή Αυγή». Πολύ ίδια κόμματα. Θα συναντήσετε νέους σήμερα που θα σας πουν ότι προβληματίστηκαν για το αν θα ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ ή «Χρυσή Αυγή». Αυτό τα λέει όλα.
Φαινόμενο της εποχής κατά τη γνώμη σας;
Το πολιτικό σύστημα απέτυχε άρα η νέα γενιά προσπάθησε να βρει διέξοδο σε νέα σχήματα ακραία στον ηγετικό τους πυρήνα. Όσοι ψήφισαν για παράδειγμα «Χρυσή Αυγή» δεν είναι ναζιστές. Ο ηγετικός της πυρήνας όμως είναι. Όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όλοι ακραίοι αλλά μέσα στους κόλπους του αυτό το κόμμα έχει τους οπαδούς του Κουφοντίνα , και μην μου πείτε πως δεν είναι ακραίοι οι οπαδοί των δολοφόνων, έχει το διεφθαρμένο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, έχει απίστευτους ανθρώπους…
Πήρε όμως μεγάλο ποσοστό και μπορεί να είναι και η επόμενη κυβέρνηση…
Το αποκλείω. Πιέζει ο λαός τα κόμματα εξουσίας που είναι σήμερα να γίνουν σοβαρότερα. Ήταν θεαματική η εντολή που έδωσε ο λαός σε Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη για να κάνουν κυβέρνηση συνεργασίας. Μέσα σε ένα μήνα διπλασιάστηκε σχεδόν το ποσοστό της Ν.Δ . Κράτησε το υπό κατάρρευση ΠΑΣΟΚ και κράτησε και τον Κουβέλη που υπήρχε μια πόλωση στους χώρους της Αριστεράς τόση που μηδενίστηκε περίπου το ΚΚΕ. Είμαι αισιόδοξος. Ο ελληνικός λαός έχει σωφροσύνη αλλά απαιτεί. Δεν είναι δημοκρατία το πολίτευμα που παράγει Τσοχατζόπουλους.
Πως βλέπετε τα πρώτα βήματα αυτής της συγκυβέρνησης;
Αυτοί οι τρεις άνθρωποι έχουν ένα δικαίωμα και ένα καθήκον. Να πετύχουν. Αν δεν πετύχουν θα πρέπει να αυτοκτονήσουν. Όχι μόνο πολιτικά. Έχουν τις προσδοκίες και την εμπιστοσύνη και στήριξη όλου του ελληνικού λαού ακόμη και του τμήματος που δεν τους ψήφισε. Για να πετύχουν πρέπει να νοιώσουν συμμαχητές και συμπολεμιστές. Να τους ενώνει και να τους διαπερνά ο εθνικός και όχι ο κομματικός πατριωτισμός. Μέχρι τώρα είμαι ευχαριστημένος. Τα πράγματα είναι δύσκολα και πρέπει να πουν στον ελληνικό λαό ολόκληρη την αλήθεια. Θα πρέπει να διευκολύνουν τη Δικαιοσύνη να βάλει περισσότερους ενόχους στη φυλακή, να απαλλάξει άλλους από το στίγμα της υποψίας αν δεν είναι ένοχοι και προπάντων να εκπαιδευτούμε ξανά στη δημιουργία και τη δουλειά. Να αναγνωρίζουμε και δικαιώματα των συμμάχων και των εταίρων . Αλλά να απαιτήσουμε από τους συμμάχους και τους ετέρους πίσω την εθνική μας αξιοπρέπεια που την τσαλάκωσαν. Διότι δεν είμαστε μια χώρα μόνο που δανείστηκε. Είμαστε και μια χώρα που παράγει πολιτισμό που τον εξάγουμε δωρεάν. Ας είναι λοιπόν πιο προσεκτικοί όταν ποδοπατάνε την Ελλάδα. Τότε όλοι θέλουμε μια πολιτική ηγεσία όρθια.
Είστε αισιόδοξος;
Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι θα πετύχουμε. Δεν έχουμε άλλο δρόμο άλλωστε. Και η Ελλάδα στα δύσκολα τα βγάζει πέρα. Να καλέσει ο Σαμαράς όλο τον πλούτο του Ελληνισμού που υπάρχει ανά την γη σε μια παγκόσμια συστράτευση. Την Ελλάδα τη χρειάζονται όλοι.
Κάνατε νέους αντιδημάρχους και μάλιστα νεαρά πρόσωπα. Ρισκάρατε;
Τι θα πει ρίσκο…Η πολιτική δεν είναι μια υπόθεση γραφειοκρατίας. Ο πολιτικός δεν είναι δημόσιος υπάλληλος. Ο καθένας εκεί που είναι αποτυπώνει το χαρακτήρα του. Εγώ όταν θέλησα να είμαι υποψήφιος δήμαρχος πρώτα παραιτήθηκα από βουλευτής και μετά έβαλα υποψηφιότητα. Το πολιτικό σύστημα έχει ανάγκη από νέο πολιτικό προσωπικό. Η πολιτική γενικότερα. Και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και η κεντρική πολιτική σκηνή. Με τους ίδιους ανθρώπους που είτε εκ προθέσεως είτε γιατί δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν οδήγησαν την πατρίδα μας εδώ δεν μπορείς να έχεις μέλλον . Εγώ αν ήμουνα πρωθυπουργός, Βενιζέλος ή Κουβέλης δεν θα έβαζα κανένα υπουργό από αυτούς που ήταν στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Δεν τους κακίζω , δεν είναι όλοι ίδιοι αλλά μπορεί η Ελλάδα να πιστέψει ότι έχει και άλλες δυνατότητες και άλλα στελέχη. Λοιπόν εγώ έκανα αντιδημάρχους έξι νέα παιδιά της γενιάς των 30αντάρηδων. Τους κάλεσα και τους είπα ότι η ευθύνη τους είναι πολύ μεγάλη διότι πρέπει να αποδείξουν ότι η δημοκρατία έχει αντοχές και αναπαράγεται από τις νεότερες γενιές. Και όχι στην κριτική της καφετέριας αλλά στη σοβαρή προσπάθεια ενός αξιώματος αντιδημάρχου. Τους ζήτησα απόλυτη δουλειά, ηθική μετριοπάθεια απόλυτη λαϊκότητα να είναι δίπλα στον πολίτη.
Εσείς είστε κοντά στον πολίτη ή τους παραπέμπετε στους αντιδημάρχους σας;
Βλέπω τους πολίτες πριν τους αντιδημάρχους. Εγώ τουλάχιστον δύο ώρες την ημέρα είμαι στους δρόμους. Ούτε δέχομαι ότι οι πολίτες είναι οι συνήθεις γκρινιάρηδες. Όλο το σύστημα εξουσίας ,πρέπει να τονίσω, είναι αποδυναμωμένο από την κοινωνία. Η κοινωνία είναι έξω και από τις παρατάξεις και από τις τοπικές. οργανώσεις ακόμη και από τους συλλόγους.
Ο Βασίλης Μιχαλολιάκος με την συγκεκριμένη πολιτική ιστορία πίσω του έχει καταφέρει να είναι δήμαρχος όλων των πολιτών του Πειραιά;
Το έχω καταφέρει. Και το τονίζω με τη γνωστή ιδεολογική ταυτότητα που έχω ότι το κόμμα μου είναι ο Πειραιάς. Μας ενώνει ο Πειραιάς. Η παραίτησή μου πριν την υποψηφιότητά μου και η κατάθεση της κομματικής μου ταυτότητας ήταν για να αποσυνδεθώ πρώτ’ απ’ όλ’ εγώ από κομματικές εξαρτήσεις και από κακές παραδόσεις. Να είμαι εντελώς ελεύθερος να υπηρετήσω την πόλη μου.
Και μετά το δήμαρχος όμως τι;
Δήμαρχος ή παππούς… Τίποτε άλλο…
Δεν σκέφτεστε λοιπόν επιστροφή στην κεντρική πολιτική σκηνή;
Εγώ ήμουν στην κεντρική πολιτική σκηνή και δεν ήμουνα ένας τυχαίος βουλευτής. Ήμουνα ο πρώτος βουλευτής της Περιφέρειάς μου εκλεγόμενος συνέχεια για 22 χρόνια και στην καλύτερη πολιτική μου ηλικία και την καλύτερη συγκυρία. Και είπα ότι από όλα αυτά παραιτούμαι για να είμαι υποψήφιος δήμαρχος, όχι δήμαρχος. Αν δεν είχα εκλεγεί θα πήγαινα σπίτι μου. Είναι πολύ μεγάλο το αξίωμα και πολύ μεγάλη η ευθύνη να είσαι δήμαρχος στην πόλη σου και να δημιουργείς, ιδιαίτερα στον Πειραιά. Δεν με έλκουν τα αξιώματα με έλκουν οι αξίες και η προσφορά. Και δεν θέλω να εντυπωσιάσω διότι, εξ άλλου, δεν κάνω συνέντευξη σε μια εφημερίδα της Περιφέρειάς μου.
Ο δήμαρχος του Πειραιά τι θα έλεγε στο δήμαρχο της Λευκάδας;
O κάθε δήμαρχος να κάνει αυτό που τον συμβουλεύουν οι δημότες του, και αυτό αν είναι σωστό. Να έχει δηλαδή ο δήμαρχος το δικαίωμα να διαφωνεί και με τους δημότες…