«Καζάνι που βράζει» ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τον ανασχηματισμό
Πόσα μπορεί να αντέξει ένας μνημονιακός πρωθυπουργός μέσα σε μια μέρα. Τη νέα δημοσκόπηση που δείχνει ότι η κοινωνία του γυρίζει την πλάτη οριστικά; Την επιμονή των δανειστών να μη συζητούν την ελάφρυνση του χρέους και την απόλυτη άρνηση του Σόιμπλε; Τις δηλώσεις Φίλη που ουσιαστικά κηρύσσουν την έναρξη του εσωκομματικού πολέμου στον Αλέξη Τσίπρα;
Ρήξη με απρόβλεπτες συνέπειες μεταξύ Φίλη και Τσίπρα - Άρχισαν οι πρώτες παραιτήσεις Γενικών Γραμματέων - Έφυγε ο Γραμματέας του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας λόγω Αχτσιόγλου
Είναι πολλά και βαριά τα σύννεφα του τυφώνα που πλησιάζει στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου ένας απελπισμένος πρωθυπουργός προσπαθεί να ταμπουρωθεί με κάθε τρόπο.
Ο ανασχηματισμός που έκανε την Παρασκευή αποδεικνύεται ελάχιστος και αναποτελεσματικός μπροστά στα προβλήματα που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του δημιούργησαν στον τόπο. Ελάχιστος ακόμη και για την ισορροπία του με το ίδιο του το κόμμα.
Όλοι περίμεναν τη Δευτέρα την τοποθέτηση του αποπεμφθέντος υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη. Όχι τόσο γιατί είχε ενδιαφέρον η άποψή του για τα θέματα της Παιδείας και των σχέσεων Εκκλησίας κράτους, αλλά κυρίως γιατί ήθελαν να καταγράψουν την αντίδρασή του και την τοποθέτησή του προσωπικά απέναντι στον πρωθυπουργό.
Είναι κάτι περισσότερο από σαφές ότι ο έμπειρος συνδικαλιστής, από τα νεανικά του ακόμη χρόνια στην ΕΦΕΕ, Νίκος Φίλης πριν τοποθετηθεί δημόσια μίλησε με πολλά στελέχη του κόμματός του και μέτρησε τις δυνάμεις του.
Προφανώς, η δριμύτητα της επίθεσης που εξαπέλυσε απέναντι στο πρόεδρο του κόμματός του (σ.σ. αυτή η ιδιότητα θα του απομείνει μετά την ήττα στις επερχόμενες εκλογές) είναι απολύτως ενδεικτική όχι μόνον των προσωπικών του διαθέσεων αλλά και των διαθέσεων ενός μεγάλου μέρους της νεοεκλεγείσας κεντρικής επιτροπής του κόμματος, στην οποία ο Νίκος Φίλης κατέλαβε τη δεύτερη θέση με ελάχιστες ψήφους διαφορά από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Είναι επίσης σαφές ότι οι παράπλευρες επιθέσεις προς τους ΑΝΕΛ και τον Αρχιεπίσκοπο προσωπικά αποτελούσαν «σάλτσα» για να ντύσει ιδεολογικά την επίθεσή του προσωπικά στον πρωθυπουργό.
Προφανώς και όλοι γνωρίζουν ότι ο Νίκος Φίλης άργησε. Δεν δάκρυσε όταν ψήφιζε το τρίτο και βαρύτερο μνημόνιο που εισηγήθηκε ο πρόεδρός του και στήριξε ο ίδιος ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Δεν ενοχλήθηκε όταν κορόιδεψαν μαζί τον ελληνικό λαό ζητώντας του να ψηφίσει «ΟΧΙ» για να εφαρμόσουν το «ΝΑΙ». Δεν τον πείραξε το γεγονός ότι έγινε υπουργός με τις ψήφους του Πάνου Καμένου που τώρα κατακεραυνώνει. Δεν δάκρυσε όταν έκοψε και ξανάκοψε η κυβέρνηση στην οποία μετείχε τις συντάξεις εκατοντάδων χιλιάδων γερόντων που τους πίστεψαν και τους ψήφισαν.
Η λίστα είναι μεγάλη αλλά προφανώς αυτό μικρή σημασία έχει τόσο για τον κ. Φίλη όσο και για τον κ. Τσίπρα. Αυτούς τους ενδιαφέρει το στενό κομματικό τους παιχνίδι. Το παιχνίδι που ξεκίνησε δυνατά από σήμερα και θα κορυφωθεί την επομένη της εκλογικής ήττας, όποτε κι αν αυτή έρθει.
Το Newsbomb.gr έχει καταγράψει το τελευταίο χρονικό διάστημα με απόλυτη σαφήνεια και λεπτομέρεια την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιοι τάσσονται με ποιους ποιοι ετοιμάζονται να σταυρώσουν τον Αλέξη Τσίπρα και κυρίως τα πρωτοπαλίκαρά του και ποιοι από την άλλη πλευρά, στο Μέγαρο Μαξίμου, προετοιμάζουν ακόμη και διάσπαση του κόμματος αν διαπιστώσουν ότι χάνουν τις εσωκομματικές ισορροπίες.
Ο Νίκος Φίλης, σε αντίθεση με τον Πάνο Σκουρλέτη που έμεινε και μάλιστα αναβαθμίστηκε σε πρώτος τη τάξει υπουργός Εσωτερικών διάλεξε τον άλλο δρόμο. Είναι θέμα στρατηγικής. Απερίσπαστος, την ώρα που όλοι θα τρέχουν πανικόβλητοι με την αξιολόγηση, τις νέες περικοπές που έρχονται, τη ρύθμιση του χρέους που δεν έρχεται, τους εξαθλιωμένους πολίτες που θα διαδηλώνουν, τους εξοργισμένους ελεύθερους επαγγελματίες που θα κλείνουν τις επιχειρήσεις τους θα μεθοδεύει τις επόμενες κινήσεις του. Θα χτίζει συμμαχίες και θα περιμένει το μοιραίο για τον κ. Τσίπρα προκειμένου να του δώσει τη χαριστική βολή.
Το πόσοι και ποιοι ακόμη θα βρεθούν κοντά του ή δίπλα του μένει να αποδειχθεί. Το ποιος θα είναι ο υποψήφιος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη ημέρα είναι πρόωρο να προβλεφθεί. Το σίγουρο είναι ότι αυτό το σκηνικό θα στηθεί μεθοδικά.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας τα γνωρίζει όλα αυτά και αναζητεί τρόπους αντίδρασης. Δεν του βγαίνει όμως. Είναι πλέον από κάθε πλευρά όμηρος. Εξευτελίζεται καθημερινά καθώς δεν μπορεί πλέον να κάνει την παραμικρή κίνηση χωρίς να έχει τη σύμφωνη γνώμη του κόμματος και των δανειστών.
Στον ανασχηματισμό που επιχειρείται να εμφανιστεί ως δομικός και μακράς πνοής, ακυρώθηκε όλο το πολιτικό αφήγημα των τελευταίων μηνών. Η ήττα του στο συνέδριο που προηγήθηκε αλλά ταυτοχρόνως και η ακόμη μεγαλύτερη ήττα στου στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών δεν του αφήνουν το παραμικρό περιθώριο. Βρίσκεται στη μέγγενη του παλιού καλού 4% του κομματικού μηχανισμού που σήμερα μετά τις αποχωρήσεις δεν είναι ούτε καν 2%. Αυτοί του επέβαλλαν να μην υπουργοποιήσει τον Φώτη Κουβέλη και να τον κοροϊδέψει για δεύτερη φορά (σ.σ. την πρώτη το έκανε αυτοβούλως) παρά τη σχεδόν ανοιχτή δημόσια υπόσχεση που είχε δώσει. Αυτοί δεν τον άφησαν να ανοιχτεί προς το πασοκικό ακροατήριο που τόσο πολύ χρειάζεται προκειμένου να διατηρήσει αξιοπρεπή εκλογικά ποσοστά.
Κι όμως, όπως αποδείχθηκε και από τη νέα δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας η διαφορά μεγαλώνει κάθε μήνα αλματωδώς, με ποσοστά της τάξης του 2,5%. Ήδη χάνει με ντάμπλ σκορ την πρωτιά. Και ακόμη δεν έχουν έρθει τα χειρότερα για τον ελληνικό λαό.
Ο κ. Τσίπρας κινείται πλέον μέσα σε ένα τοξικό περιβάλλον απομονωμένος από τους πολίτες που τόσο τον πίστεψαν και τον εμπιστεύθηκαν, με φρουρά πολλών διμοιριών και τις κλούβες να κλείνουν κάθε πιθανή πρόσβαση προς το Μέγαρο Μαξίμου.
Εκτός από την κυβέρνηση ανασχημάτισε και όλο του το πολιτικό επιτελείο. Έφτιαξε νέο πρωινό καφέ με έξι υπουργούς μεταξύ των οποίων και ο Πάνος Σκουρλέτης ο οποίος και χθες Δευτέρα όχι μόνον επανέλαβε ότι διαφωνεί με την πώληση του 17% της ΔΕΗ αλλά και ότι θα αγωνιστεί για να το αποτρέψει. Ακόμη κι αν αυτά είναι λόγια του αέρα είναι αδιανόητο για έναν πρωθυπουργό να το δέχεται, από τη στιγμή που η δικές του αποφάσεις είναι διαμετρικά αντίθετες.
Και δεν αντέδρασε για μια ακόμη φορά, όπως δεν αντέδρασε και στις τοξικές δηλώσεις Φίλη σε βάρος του.
Ούτε καν ένα από τα αναλυτικά non paper με τα οποία εφοδιάζει τα ΜΜΕ από την πρώτη στιγμή της πρωθυπουργίας του. Ίσως ξεκινήσουν σύντομα πάντως καθώς τη θέση του διευθυντή του γραφείου Τύπου στο Μαξίμου κατέλαβε ο μετρ του είδους, δημοσιογράφος Θεόδωρος Μιχόπουλος.
Με αυτά ίσως καταφέρει να δώσει έστω και με καθυστέρηση αρκετών ημερών πειστικές απαντήσεις για κομβικές επιλογές του κατά τον ανασχηματισμό. Για παράδειγμα αν έγινε υπουργός Οικονομίας ο καθηγητής Δημήτρης Παπαδημητρίου με απαίτηση της αμερικανικής κυβέρνησης. Αν η νέα υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου θα είναι ένας απλός τοποτηρητής του Γιώργου Κατρούγκαλου ή θα διοικήσει πραγματικά. Αν επίσης, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα με εντολή όχι μόνον να βοηθήσει του κινέζους της Cosco αλλά και να στρώσει το έδαφος για την ουσιαστική φορολόγηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Αν επίσης υπουργοί όπως ο Ευάγγελος Αποστόλου και ο Νίκος Κοτζιάς εξυπηρετούν με την παραμονή τους τα συμφέροντα των αγροτών και της εξωτερικής μας πολιτικής αντίστοιχα.
Τα ερωτήματα είναι πολλά αλλά το συμπέρασμα μάλλον ένα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν έχει μέλλον. Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα θα καταφέρει να σωθεί από την καταστροφή. Αυτό έχει σημασία και όχι αν ο κ. Τσίπρας καταφέρει να διασώσει την εξουσία του στον ΣΥΡΙΖΑ.
.jpg?t=jY0INb-qJM2glo1FhUdbwg)
