Γ. Χατζημαρκάκης: Τον εαυτό του κοιτάει ο Βενιζέλος, όχι τη χώρα

Μιλώντας στο newsbomb.gr, ο κ. Χατζημαρκάκης αναφέρθηκε στις -επίσημες και μη- δηλώσεις Βενιζέλου πως νιώθει εξουθενωμένος, αλλά και ότι είναι παρών στην εσωκομματική κούρσα διαδοχής του Γ. Παπανδρέου. «Μας είπε, με άλλα λόγια, ότι θεωρεί άδικο να μην έχει όλο το χρόνο να διαθέσει στην κούρσα για τη διαδοχή Παπανδρέου, επειδή είναι απασχολημένος με την κρίση, επειδή διαπραγματεύεται το κούρεμα, κ.ο.κ… Εγώ θα ήμουν περήφανος αν είχα την τιμή να διαπραγματεύομαι για λογαριασμό της χώρας μου!», ξεσπάθωσε ο κ. Χατζημαρκάκης, σε συνέντευξη που μας παραχώρησε στο πλαίσιο της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στασβούργο.

Ο Γερμανός ευρωβουλευτής θεωρεί ότι για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα φταίει και η ίδια η Γερμανία, που πνίγει την παραγωγικότητα της ευρωπαϊκής περιφέρειας με την επιθετική εξαγωγική στρατηγική της, ενώ -μέσω του newsbomb.gr- πρότεινε μια «προχωρημένη» ιδέα στον Λ. Παπαδήμο: Να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση να έρθουν στην Ελλάδα οι 2.500 Ελληνες κοινοτικοί υπάλληλοι, που δουλεύουν σήμερα σε Βρυξέλλες, Λουξεμβούργο, Στρασβούργο. Να εργαστούν για το ελληνικό κράτος, ενώ θα συνεχίσουν να αμείβονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση! «Ετσι, και η αλλαγή που τόσο χρειάζεται ο τόπος θα επέλθει και θα αποφευχθούν εκλογές και ανασχηματισμοί», εξήγησε ο Γερμανός ευρωβουλευτής.

Πόσο Ελληνας αισθάνεται ο ίδιος; «Η κρίση με έκανε να καταλάβω ότι είμαι πολύ περισσότερο Ελληνας από ό,τι νόμιζα». Θα τον δούμε να μετακομίζει σύντομα στην Αθήνα; «Ελπίζω ότι, όταν θα έχει οικοδομηθεί η νέα Ελλάδα, πλέον η προσφορά μου θα πιάνει περισσότερο τόπο στην Αθήνα. Προς το παρόν, είμαι πιο αποτελεσματικός για την Ελλάδα ως Γερμανός ευρωβουλευτής».

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του κ. Χατζημαρκάκη στο newsbomb.gr:

Η Σύνοδος Κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου έστρεψε τα βλέμματα -και την κριτική- στη Μ. Βρετανία, βγάζοντας από το κάδρο την Ελλάδα. Είναι καλό αυτό ή κακό;

Μη γελιόμαστε, η Ελλάδα θα επιστρέψει στο επίκεντρο. Η τρόικα βρίσκεται στην Αθήνα και, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, στέλνει ήδη πολύ αρνητικά πρώτα μηνύματα στις Βρυξέλλες και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Θα πρέπει να περιμένουμε νέο κύκλο αρνητικών δημοσιευμάτων στον διεθνή Τύπο.

Τι φταίει, κατά τη γνώμη σας;

Οσο η Ελλάδα συνεχίζει να ανέχεται κάποιους πολιτικούς, τα πράγματα θα χειροτερεύουν. Και εξηγούμαι: Οι -επίσημες και ανεπίσημες- δηλώσεις Βενιζέλου, τις τελευταίες μέρες, με σοκάρισαν. Και εμένα και πολλούς Ευρωπαίους. Τι μας είπε, ουσιαστικά, ο κ. Βενιζέλος; Ότι είναι «εξουθενωμένος» από τη δουλειά του και πως θα είναι «παρών» στη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ. Με άλλα λόγια, ότι θεωρεί άδικο να μην έχει όλο το χρόνο να διαθέσει στην κούρσα για τη διαδοχή Παπανδρέου, επειδή είναι απασχολημένος με την κρίση, επειδή διαπραγματεύεται το κούρεμα, κ.ο.κ…

Ο κ. Βενιζέλος δείχνει ότι ο νους των Ελλήνων πολιτικών δεν είναι στα προβλήματα της χώρας, της κοινωνίας, της Ευρώπης. Είναι στην προσωπική τους καριέρα. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Εγώ θα ήμουν περήφανος αν είχα την τιμή να διαπραγματεύομαι για λογαριασμό της χώρας μου.

Ενώ η φοροδιαφυγή συνεχίζεται, οι «έχοντες» διαρκώς φυγαδεύουν τα κεφάλαιά τους και οι μικρομεσαίοι -που, ήδη, ήταν αυτοί που πληρώνανε τους φόρους- πιέζονται ολοένα και περισσότερο, ο κ. Βενιζέλος ασχολείται με τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ! Η τρόικα τα έχει εντοπίσει αυτά -μαζί με τις υψηλές δαπάνες, αλλά ας πούμε ότι εκεί υπάρχουν κάποια επιχειρήματα- και οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να δείξουν καμία ανοχή. Ούτε οι Ελληνες θα έπρεπε να τα ανέχονται. Όμως, ο κ. Βενιζέλος δεν έχει το νου του στη διάσωση της χώρας. Το έχει στα εσωκομματικά. Λυπάμαι!

Θεωρείτε ότι ο κ. Παπαδήμος θα έπρεπε να ζητήσει την παραίτηση του;

Αναμφισβήτητα ο κ. Βενιζέλος έχει ικανότητες. Ο κ. Παπαδήμος θα έπρεπε, λοιπόν, να του υπενθυμίσει ότι είναι τιμή του να βρίσκεται σε αυτή θέση. Με τη μεγάλη του τεχνογνωσία ο κ. Παπαδήμος θα έπρεπε να του ξεκαθαρίσει και δημοσίως τις προτεραιότητές του.

Είστε Γερμανός ευρωβουλευτής. Ποια είναι η εικόνα του μέσου Γερμανού για την Ελλάδα και τους Ελληνες, σήμερα; Εχει βελτιωθεί καθόλου μετά την πρωθυπουργοποίηση Παπαδήμου;

Με την παρουσία του, ο κ. Παπαδήμος έχει βελτιώσει πολύ την εικόνα.

Φτάνει, όμως, αυτό;

Ασφαλώς όχι. Αφενός, η εικόνα μπορεί να χαλάσει πολύ εύκολα όταν δημοσιευθούν τα νέα αρνητικά στοιχεία που διαπιστώνει η τρόικα. Αφετέρου, η παρουσία Παπαδήμου δεν άλλαξε το βασικό πρόβλημα: ότι η Ελλάδα δεν είναι παραγωγική. Ο μέσος Γερμανός γνωρίζει για την πολύ χαμηλή ελληνική παραγωγικότητα. Δεν ξέρει όμως τι την προκαλεί. Δεν ξέρει ότι φταίει και ο ίδιος κατά κάποιο τρόπο. Φταίει και η Γερμανία, με την επιθετική της εξαγωγική στρατηγική. Αυτή η συζήτηση δε γίνεται. Εδώ θα έπρεπε μια Ελλάδα με αυτοπεποίθηση να αρθρώσει λόγο. Όχι με επιθετικές δηλώσεις όπως κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί, να πει όμως ότι μια χώρα δεν είναι δυνατόν να κάνει μόνο εισαγωγές και πως πρέπει η Γερμανία να αφήσει κάποιο περιθώριο και στην Ελλάδα.

Πώς εξηγείτε, όμως, αυτή την εμμονή ορισμένων Γερμανών πολιτικών κατά της Ελλάδας;

Από την, αρχή η εικόνα τους για την κρίση ήταν λανθασμένη. Δεν καταλάβανε τη διάσταση του προβλήματος. Δεν καταλάβανε ότι πρόκειται για μια κρίση του ευρώ, μια δημοσιονομική κρίση της Ευρώπης και όχι μόνο της Ελλάδας. Γι’ αυτό πέρασαν μηνύματα για τεμπέληδες που μόνο καταναλώνουν και δεν παράγουν κ.λπ. Δεν έγινε ποτέ η συζήτηση για το πόσο προβληματική είναι μια Ευρώπη, μια κοινή αγορά με ένα πολύ δυνατό κέντρο και γύρω-γύρω μια περιφέρεια που δεν αντέχει την επιθετική στρατηγική. Ούτε οι Ελληνες πολιτικοί έθεσαν αυτά τα θέματα, ώστε να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της Ελλάδας.

Πώς το εξηγείτε αυτό;

Η τεχνογνωσία γι’ αυτά τα θέματα υπάρχει στην Ελλάδα. Δυστυχώς δεν υπάρχει στην ελληνική κυβέρνηση. Υπάρχει στους οικονομολόγους, σε πάρα πολλούς δημοσιογράφους, σε Ελληνες της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, των Βρυξελλών. Όχι, όμως, στην κυβέρνηση.

Στην Ιταλία, ο κ. Μόντι διόρισε μια απόλυτα τεχνοκρατική κυβέρνηση. Η ιταλική νοοτροπία δε διαφέρει ιδιαίτερα από την ελληνική…

Γιατί πιστεύετε, όμως, ότι ένας άνθρωπος με την εμπειρία και την τεχνογνωσία του κ. Παπαδήμου δέχθηκε να τεθεί επικεφαλής μιας τέτοιας κυβέρνησης;

Ο κ. Παπαδήμος δεν είχε και μεγάλες επιλογές…

Είχε. Να πει όχι.

Ναι, αλλά θα κινδύνευε τότε να σπρώξει τη χώρα στην καταστροφή. Αρα, έκανε κάτι πατριωτικό. Εδωσε το καλό του όνομα, ώστε να βρεθεί λύση για την Ελλάδα. Και μόνο με τη λύση Παπαδήμου, τελικά, κατάφερε το πολιτικό σύστημα να συμφωνήσει σε μια κυβέρνηση ευρείας συναίνεσης.

Κάποιοι, όμως, νόμισαν ότι η παρουσία και μόνο του κ. Παπαδήμου έχει ήδη λύσει όλα τα προβλήματα. Ετσι, οι πολιτικοί, αντί να ψάχνουν για λύσεις, ενδιαφέρονται πλέον μόνο για τις καριέρες τους. Ο καθένας φτιάχνει ένα κόμμα ή μια πτέρυγα στην παράταξή του, άλλοι θέλουν άμεσα εκλογές για να κερδίσουν έδαφος. Δεν έχουν καταλάβει, δυστυχώς, όλοι η χώρα βρίσκεται ακόμα στο χείλος του γκρεμού.

Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ο Παπαδήμος, τώρα; Ανασχηματισμό;

Δε μπορεί. Μπορεί, όμως, να κάνει κάτι άλλο. Να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση να έρθουν στην Ελλάδα οι 2.500 Ελληνες κοινοτικοί υπάλληλοι, που δουλεύουν σήμερα σε Βρυξέλλες, Λουξεμβούργο, Στρασβούργο. Να εργαστούν για το ελληνικό κράτος υπό την αιγίδα του πρωθυπουργού και να παράσχουν την τεχνογνωσία τους, ενώ θα συνεχίσουν να αμείβονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το άρθρο 82 του ελληνικού Συντάγματος προβλέπει αυτή τη δυνατότητα, ενώ και τα ανάλογα κοινοτικά κονδύλια υπάρχουν, από τα προγράμματα τεχνικής βοήθειας. Ηρθα, ήδη, σε επαφή με τους αρμόδιους επιτρόπους Γιοχάνες Χαν και Λάσλο Αντορ (για την περιφερειακή πολιτική και την απασχόληση) και είχα θετική ανταπόκριση. Οι υπάλληλοι αυτοί θα μπορούσαν να προσφέρουν ανεκτίμητη βοήθεια στη βελτίωση του φορολογικού, στη μείωση των δημοσίων δαπανών και στα προγράμματα ΕΣΠΑ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων πρέπει οπωσδήποτε να κατευθυνθεί στην περιφέρεια. Ηδη, έχουμε κάνει τις πρώτες συνομιλίες με Ελληνες κοινοτικούς υπαλλήλους, οι οποίοι όχι μόνο είναι διατεθειμένοι να γυρίσουν στην Ελλάδα για δύο, τέσσερα ή και περισσότερα χρόνια, αλλά το αντιμετωπίζουν ως πατριωτικό καθήκον.

Πού βλέπετε να πηγαίνει συνολικά η Ευρώπη; Πού το πάει η Μέρκελ;

Η Ευρώπη θα καταλήξει ομοσπονδιακή ένωση, κυρίως δημοσιονομικού χαρακτήρα. Τα κράτη που θέλουν να παραμείνουν σε αυτή την καινούρια ευρωζώνη, θα χάσουν την εθνική τους κυριαρχία επί των προϋπολογισμών τους, των μέτρων σταθερότητας και μεγάλων τμημάτων της οικονομικής πολιτικής. Είναι ευαίσθητο θέμα, όμως όποιος θέλει να παραμείνει στο σκληρό πυρήνα -όπως θέλουν η Γερμανία, η Φινλανδία, αλλά προς το παρόν και η Ελλάδα- θα πρέπει να ακολουθήσει αυτή τη λογική. Θα μας βγάλει αυτό, άραγε, από την κρίση; Ναι, υπό μία προϋπόθεση: πρέπει να δοθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το εργαλείο για να παρεμβαίνει στην αγορά ομολόγων, κρατώντας βέβαια χαμηλό τον πληθωρισμό.

Να περιμένουμε ότι, κάποια στιγμή, θα μετακομίσετε στην Αθήνα, αναλαμβάνοντας ενεργό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας;

Πάνω στην κρίση, κατάλαβα ότι είμαι πολύ περισσότερο Ελληνας από ό,τι νόμιζα. Ανακάλυψα την ελληνική μου καρδιά και λογική. Είμαι Ευρωπαίος πατριώτης, πιστεύω στη διάσωση της Ευρώπης, θεωρώ όμως επίσης ότι δε θα ξεπεράσουμε την ευρωπαϊκή κρίση, χωρίς να επιστρέψει η Ελλάδα στο ρόλο της πολιτιστικής και πολιτισμικής πυξίδας του δυτικού κόσμου.

Ναι, είναι πιθανό να μετακομίσω κάποια στιγμή στην Ελλάδα γιατί το θεωρώ καθήκον, ή -καλύτερα- τιμή για μένα να βοηθήσω τον τόπο. Προς το παρόν, είμαι πιο αποτελεσματικός ως ευρωβουλευτής. Σήμερα, αν ζούσα στην Ελλάδα, θα ήμουν σε ένα μικρό κόμμα, θα έκανα αντιπολίτευση. Θα είχα, όμως, την πρόσβαση που έχω τώρα στον Χαν, τον Αντορ για να βοηθήσω τον τόπο;

Ελπίζω ότι, όταν θα έχει οικοδομηθεί η νέα Ελλάδα, πλέον η προσφορά μου θα πιάνει περισσότερο τόπο στην Αθήνα. Και. βέβαια, δε θεωρώ τον εαυτό μου θεό -θα έρθω εφόσον η χώρα με χρειαστεί.

Συγκεκριμένα. Πώς θα χτίσουμε αυτή τη «νέα Ελλάδα»;

Χρειαζόμαστε πρωτοβουλίες. Μια πρωτοβουλία που πολύ μου αρέσει στην Ελλάδα, είναι η «Δημιουργία Ξανά» του Θάνου Τζήμερου. Ένα κίνημα αγανακτισμένων διανοουμένων, που δεν πετάνε πέτρες, αλλά ιδέες. Άλλη ιδέα -που θεωρώ απαραίτητο να υλοποιηθεί- είναι το rebranding της χώρας. Δεν πρέπει, πλέον, να μιλάμε για Greece, αλλά για Hellas. Δεν είμαι Greek, είμαι Hellene. Το παλιό πολιτικό σύστημα είναι Greek, το νέο θα είναι Hellenic. Άλλη πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα είναι η υποχρεωτική για όλα τα Ελληνόπουλα κοινωνική εργασία, επί ένα χρόνο, μετά το λύκειο. Σε νοσοκομεία, περιβαλλοντικές δράσεις κ.λπ. Ώστε και εμπειρίες να συγκεντρώνουν και το χαρτζιλίκι τους να βγάζουν και -το κυριότερο- να αποκτούν συναίσθηση της ευθύνης που τόσο μας λείπει. Δεν είναι μόνο αυτά. Ηδη, κατασκευάζουμε ένα web site, το backINgreece.gr, το οποίο θα φέρνει σε επαφή Ελληνες από όλη την υφήλιο, ώστε να προωθεί τη μεταξύ τους συνεργασία. Για παράδειγμα, θα «παντρεύει» έναν Ελληνα καθηγητή πανεπιστημίου των ΗΠΑ, με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων που αναζητά ακριβώς το αντικείμενό του. Αυτό θα αποτελέσει μέρος μια ευρύτερης πρωτοβουλίας για τη δημιουργία της καινούριας Ελλάδας, την οποία στο μυαλό μου έχω ονομάσει «reset Greece».