Θ.Οικονόμου: «Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να ξαναγίνει κίνημα»

Του Κώστα Τζεβελέκου

Είναι νέος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ , ο οποίος και ανησυχεί για την πατρίδα και τους πολίτες αυτής της χώρας .Μέσα από τη συνέντευξη του προσπαθεί να βρει την ταυτότητα της κεντροαριστεράς στην μετά κρίση εποχή.

Θεωρεί ότι επιβάλλεται η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τη συγκεκριμένη συγκυρία και ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου πρέπει να περάσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις όπως το νέο φορολογικό πλαίσιο.

Για το ΠΑΣΟΚ και τις διεργασίες που γίνονται ή που πρόκειται να ξεκινήσουν υποστηρίζει ότι « πρέπει το ΠΑΣΟΚ να ξαναγίνει κίνημα»

Πρόσφατα εσείς και άλλοι δύο βουλευτές κάνατε μια πολιτική παρέμβαση προκειμένου να υπάρξουν θεσμικές αλλαγές ώστε να εκδημοκρατιστεί το πολιτικό σύστημα. Πολλοί συνάδελφοι σας του ΠΑΣΟΚ είπαν ότι : «Αυτά που λέτε είναι ουτοπίες και πίσω από εσάς κρύβονται άλλοι».Τι απαντάτε;

Υπάρχουν τρεις αναγνώσεις σε αυτό που αναφέρετε. Η πρώτη έχει να κάνει με την κεκτημένη ταχύτητα και τους αυτοματισμούς του χθες που πίσω από κάθε πρωτοβουλία υπάρχει ένας «πατερούλης» ή μία μορφή υποκίνησης. Η άλλη ανάγνωση έχει να κάνει με σκοπιμότητες. Δηλαδή πολύ εύκολα γειώνουμε τα πάντα για να μην ασχοληθούμε με το κυρίως θέμα και στην περίπτωσή μας αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που είναι δομημένο το πολιτικό σύστημα και πως επηρεάζει οριζόντια όλες τις δομές, από το κράτος μέχρι την οικονομία. Με την τρίτη ανάγνωση, αυτό σημαίνει ότι εμείς οι ίδιοι αποτύχαμε να περάσουμε το μήνυμά μας.

Στην πραγματικότητα με τον Οδυσσέα Βουδούρη και τον Φραγκίσκο Παρασύρη πήραμε μια πρωτοβουλία για να εκφράσουμε θέσεις και κυρίως ερωτήματα ώστε να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος. Ο διάλογος αυτός δεν είναι πρόφαση. Ούτε καν πρόθεση. Είναι θέση. Για να πούμε καθαρά τι θέλουμε και τι είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε σε όλα τα επίπεδα.

Φυσικά, οι προτάσεις μας δεν συνιστούν μια συνολική πλατφόρμα. Δεν τα ξέρουμε όλα, αυτό είναι σίγουρο. Ψάχνουμε όμως να βρούμε την ταυτότητα της Κεντροαριστεράς στην μετά κρίση εποχή. Να προσθέσουμε στις ιδέες και τις αγωνίες των πολιτών θέσεις και ερωτήματα στην πορεία δημιουργίας ενός οδικού χάρτη διεξόδου από την κρίση. Να το πούμε, λοιπόν, συγκεκριμένα, ανοιχτά και έγκαιρα.

Συμφωνείτε με την παράταση της εκλογικής ημερομηνίας από 19 Φεβρουαρίου στο τέλος της τετραετίας ;

Στον γάμο της κυβέρνησης Παπαδήμου υπάρχουν πολλοί μνηστήρες. Οπότε πρέπει να είναι ειλικρινείς όλοι. Γιατί κατά καιρούς ακούμε διάφορες δηλώσεις κομματικού καιροσκοπισμού. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα θέμα που θα κρίνει τη στάση όλων των κομμάτων, και αυτών που μετέχουν στην Κυβέρνηση και όσων δεν μετέχουν. Σε ότι με αφορά πιστεύω ότι το μείζον είναι να υπάρξουν οι προϋποθέσεις και το κλίμα που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να υπηρετήσει τους αρχικούς της στόχους αλλά και τις ανάγκες της καθημερινότητας διαμορφώνοντας ένα νέο πλαίσιο αντιμετώπισης των πραγμάτων.

Αν κυριαρχήσουν λογικές αδράνειας τότε πραγματικά δεν υπάρχει κανένας λόγος παράτασης. Αν αυτή η Κυβέρνηση αποδείξει ότι μπορεί να διαχειριστεί τους στόχους της κατ’ αρχήν πρώτης συμφωνίας αλλά και χρόνιες στρεβλώσεις που δεν μπορούν να περιμένουν, τότε θα πρέπει να υπάρξει ένα χρονικό πλαίσιο που και δουλειά θα γίνεται και δεν θα αφαιρείται το δικαίωμα του λαού να εκφραστεί. Τόσο όσο, λοιπόν.

Ο κ. Παπαδήμος φέρεται να δέχεται εισηγήσεις ώστε να προχωρήσει σε ανασχηματισμό. Μπορεί ένας εντολοδόχος πρωθυπουργός να προχωρήσει σε ανασχηματισμό;

Δεν υπάρχει εντολοδόχος Πρωθυπουργός, υπάρχει Πρωθυπουργός. Όμως, είναι και κάτι ακόμη. Υπάρχει μία τάση να πετάμε την μπάλα στην εξέδρα μέσω συνεχών αιτημάτων για ανασχηματισμό ή εκλογές. Πριν μιλήσουμε για ανασχηματισμούς, για επιμήκυνση του χρόνου ζωής της Κυβέρνησης ή για οτιδήποτε άλλο, πρέπει να εκμεταλλευτούμε τη σημερινή συγκυρία. Η συγκυβέρνηση μας δίνει κάποια εφόδια, αν βεβαίως ξεπεράσουμε λαϊκίστικα συνειδησιακά ή ιδεολογικά κολλήματα.

Τι εννοώ; Γιατί να μην προχωρήσουμε τώρα σε αλλαγή του φορολογικού πλαισίου και του εισπρακτικού μηχανισμού από διακομματική επιτροπή; Τι μας εμποδίζει να προχωρήσουμε σε αλλαγές με βαθύ συμβολισμό όπως είναι η αποσύνδεση των οικονομικών βουλευτών και δικαστικών τώρα που θεωρητικά υπάρχει ένας ικανός βαθμός συναίνεσης; Γιατί να αφήσουμε και αυτή την ευκαιρία να χαθεί εμμένοντας σε πολιτικές ρητορείες και μεταπολιτευτικά εργαλεία που μας έφεραν στην παρούσα κρίση; Για το πολιτικό κόστος; Πολύ φοβάμαι ότι αυτό αφορούσε τους «πελάτες» και όχι τους πολίτες.

Πότε πιστεύετε ότι θα ανοίξουν οι διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ; Όταν φθάσει σε μονοψήφια ποσοστά; Εσείς τι σκέφτεστε να κάνετε ;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Αυτό το ερώτημα χρησιμοποιείται για να κρυφτεί κάτω από το χαλάκι το κυρίαρχο θέμα, που δεν είναι άλλο παρά «πότε επιτέλους θα μιλήσει το ΠΑΣΟΚ με τον εαυτό του και με την κοινωνία». Σήμερα το κυρίαρχο πρόβλημα μας είναι οι πολιτικές μας και η σχέση μας με την κοινωνία.

Και δεν το λέω με την έννοια ότι ο κόσμος κοιμάται και ξυπνά με το δικό μας καημό. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να επανασυνδέσουμε τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τα κόμματα με την κοινωνία.

Αν αναλωθούμε, λοιπόν, σε στείρες προσωπομαχίες θα έχουμε επιλέξει πάλι την εύκολη λύση. Αλλά η εποχή των ηρώων έχει τελειώσει.

Τώρα σε ότι με αφορά, πρέπει να σας πω ότι από πολύ νωρίς εξέφρασα την άποψη ότι υπάρχει το κεκτημένο των ανοιχτών διαδικασιών, που ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου θέσπισε και που στη συνέχεια υιοθετήθηκε και από άλλους πολιτικούς φορείς. Ήταν αναμφίβολα ένα βήμα προς τα μπρος που δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω.

Υπάρχουν κινήσεις στο ΠΑΣΟΚ που μπορεί να εκφραστούν με κάποιο νέο πολιτικό σχήμα στις ερχόμενες εκλογές, φοβάστε διάσπαση;

Αν ξεπεραστούν οι πολιτικοί δονκιχωτισμοί δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Και προσωπικά δεν το βλέπω. Οι περισσότεροι στο ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή το έχουμε συνειδητοποιήσει. Αυτό, που χρειαζόμαστε είναι να εκφράσει σήμερα το ΠΑΣΟΚ, ως ο βασικός κορμός των προοδευτικών δυνάμεων, μια σαφώς προσδιορισμένη πολιτική πρόταση.

Να ξαναγίνουμε Κίνημα.

Αυτό σημαίνει μάχη ενότητας, να χτίσουμε γέφυρες σε μία νέα όχθη που εκ των πραγμάτων πρέπει να είναι η όχθη της νέας δεκαετίας.