Παραφωνία Σταυρόπουλου για τη θητεία της κυβέρνησης

Εξ απορρήτων συνεργάτης του πρωθυπουργού κ. Λουκά Παπαδήμου, ο κ. Σταυρόπουλος αμφισβήτησε επί της ουσίας και με σαφή τρόπο τη συμφωνία που έχει επιτευχθεί μεταξύ των πολιτικών αρχηγών για το περιεχόμενο, την αποστολή και τη χρονική διάρκεια της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Με την πρότασή του για άμεση έναρξη της συζήτησης για τη Συνταγματική Αναθεώρηση ο κ. Σταυρόπουλος δίνει την εντύπωση ότι λειτουργεί ως γνήσιος εκφραστής του συστήματος που απορρίπτει το ενδεχόμενο εκλογών και που στόχο έχει να εξυπηρετήσει τον κ. Γ. Παπανδρέου, τον κ. Γ. Καρατζαφέρη (σ.σ. ο οποίος βέβαια δεν σταματά να επιδίδεται σε διαρκείς πολιτικές «κωλοτούμπες») και φυσικά, τον κ. Λ. Παπαδήμο.

Επισήμανε ότι «Η Βουλή εκλέγεται για 4 χρόνια. Στο βαθμό που δεν διαλύεται, η κυβέρνηση αναδεικνύει κυβερνήσεις. Εδώ είναι μία ειδική περίπτωση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση να κάνει αυτά που πρέπει να γίνουν. Έχει τεκμήριο λαϊκή νομιμοποίησης, από τη στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων τη στηρίζει. Συνεπώς μπορεί να προχωρήσει, έχει τη δυνατότητα και το ηθικό κύρος, θα έλεγα, να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις».

Χωρίς να αμφισβητεί ευθέως όσα έχει πει ο κ. Αντώνης Σαμαράς, ο κ. Σταυρόπουλος πηγαίνει το συλλογισμό του ακόμη πιο πέρα, καθώς δεν αποκλείει την πιθανότητα να παραμείνει η κυβέρνηση για διάστημα που υπερβαίνει το χρόνο που έχει προσδιορίσει ο πρόεδρος της Ν.Δ.

Αμφισβήτηση του πλαισίου

Μάλλον, μετά και τις πιέσεις που ασκούνται στον Αντώνη Σαμαρά, οι οποίες έχουν κλιμακωθεί μετά την Πρωτοχρονιά, βρισκόμαστε πριν από μια θεσμική αμφισβήτηση του πλαισίου υπό το οποίο λειτουργεί το Σύνταγμα από το 1975 και μετά αλλά και των ίδιων των ηθικών και θεμελιωδών αρχών του Δημοκρατικού Πολιτεύματος.

Η κυβέρνηση λειτουργεί σε προφανή δυσαρμονία με το λαό. Σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές, αντίστοιχα γεγονότα είχαν συμβεί το 1964, όταν η Βουλή δεν διαλυόταν, σχηματιζόταν κυβερνήσεις με θεσμικά «τερτίπια», με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στις γνωστές, τραγικές για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό συνέπειες της δικτατορίας του 1967.

Ερωτήματα:

-Από πού αντλεί τη νομιμοποίησή του ο κ. Σταυρόπουλος, ώστε να υπερβαίνει τα όρια της αποστολής που του ανετέθη;

-Πώς ο κ. Σταυρόπουλος προτείνει Συνταγματική Αναθεώρηση όταν η κυβέρνηση κι ο ίδιος προσωπικά δεν έχουν καταθέσει ποτέ πρόταση στο λαό και δεν υπάρχει λαϊκή έγκριση;

-Ψηφίστηκε ή διορίστηκε στη θέση που βρίσκεται ο κ. Σταυρόπουλος και διατυπώνει τέτοιες απόψεις;

Ο υπουργός Επικρατείας θα μπορούσε κάλλιστα να κατέλθει στην πολιτική, να διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών και, εφόσον τη λάβει, να υλοποιήσει όσα πιστεύει. Διαφορετικά, ας ασκήσει τα καθήκοντά του, όπως προβλέπει ο θεσμικός του ρόλος και όχι ο πολιτικός.

Για τις συγκεκριμένες θέσεις του κ. Σταυρόπουλου, θα πρέπει να λάβει θέση και ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, ο οποίος οφείλει να μας εξηγήσει αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις περίεργες απόψεις του συνεργάτη του ή ακόμη και να τον «μαζέψει». Αν δεν το πράξει, τότε ο πρωθυπουργός θα είναι ηθικά και πολιτικά υπεύθυνος για την αστάθεια, την κοινωνική αναταραχή και τις δημοκρατικές στρεβλώσεις που δημιουργούν οι άνθρωποι της «αυλής» του....