Τσίπρας στη ΔΕΘ: Χρειαζόμαστε μια νέα κοινωνική συμφωνία

Το μήνυμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εναλλακτική πρόταση διαχείρισης της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης στέλνει ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, κατά τη ομιλία του στην 85η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
INTIME NEWS / ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ
21'

Ξεκινώντας την ομιλία του, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρθηκε στο καταστροφικό πέρασμα της καταιγίδας Ιανός: «Επιτρέψτε μου να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλληπητήρια τους συνανθρώπους μας που χάθηκαν σήμερα άδικα από τις καταστροφικές πλημμύρες. Καθώς και τη συμπαράστασή μου στους συμπολίτες μας που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται. Τούτη την ώρα αυτό που προέχει είναι η γρήγορη αποκατάσταση των ζημιών και η επούλωση των πληγών. Όταν έρθει η ώρα θα δούμε και τις ευθύνες.»

Αποπαίδι τη Αθήνας

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έχει εγκαταλείψει τη Θεσσαλονίκη: Είναι λίγο αμήχανο να μιλάς στη ΔΕΘ δίχως ΔΕΘ. Η έκθεση λείπει φέτος από τη Θεσσαλονίκη. Φοβάμαι όμως ότι δεν είναι μόνο η ΔΕΘ που της λείπει. Ένα χρόνο τώρα αυτοί που της έταξαν τα πάντα, την απαξιώνουν τελικά, με συστηματικό τρόπο για μια ακόμη φορά.

Πριν δυο χρόνια, όχι τυχαία, μιλούσαμε εδώ για τη Θεσσαλονίκη ως πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ, την επανέφερε στο γνώριμό της ρόλο. Την έκανε πάλι να μοιάζει με αποπαίδι των Αθηνών. Τη Θεσσαλονίκη που για μας ήταν, είναι και θα είναι πάντα, σημείο αναφοράς. Γιατί όση ζημιά και αν προκαλέσουν αυτοί που στην πόλη σας βλέπουν μόνο πελατεία και ψήφους, εμείς βάλαμε τις βάσεις για να γίνει η Θεσσαλονίκη αυτό που της αρμόζει.

Από την επένδυση στο Λιμάνι, το εμπορευματικό κέντρο Γκόνου, το Μετρό, τις επεκτάσεις του στις δυτικές συνοικίες, έως τη Νέα Τούμπα, τις κοινωνικές υποδομές, την ανάπλαση της ΔΕΘ, το μουσείο Ολοκαυτώματος, τη Σιδηροδρομική Εγνατία, τα μητροπολιτικά πάρκα Παύλου Μελά και Κόδρα, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, την αναβάθμιση της Αλεξανδρειας Ζώνης Καινοτομίας, το Παιδιατρικό Νοσοκομείο και τις Τοπικές Μονάδες Υγείας. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης ξέρουν. Ξέρουν και ήδη κρίνουν και συγκρίνουν.»

Η Συμφωνία των Πρεσπών

Κλιμακώνοντας την επίθεση του στην κυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε το πρωθυπουργό για εξαπάτηση των πολιτών αναφορικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών:

«Ίσως όμως το πιο σημαντικό, που γνωρίζουν πια όχι μόνο όλοι οι Θεσσαλονικείς, όλοι οι Μακεδόνες, αλλά όλοι οι Έλληνες, είναι το μέγεθος της εξαπάτησης που εξύφανε ο κ. Μητσοτάκης και το κόμμα του, στην πόλη σας και στη χώρα.

Όταν λύσαμε - όπως επέβαλαν τα συμφέροντα της χώρας μας - τη χρόνια εκκρεμότητα μας με τους Βόρειους γείτονες μας, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, σήκωσαν τη χώρα στο πόδι. Σήμερα, τους παινεύει ο Πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας για την πιστή τήρηση της Συμφωνίας. Γιατί ο κ Μητσοτάκης όχι μόνο τον συναντάει εκεί που έλεγε ότι δεν θα τον συναντούσε ποτέ, αλλά δίνει μάχες για την εφαρμογή της Συμφωνίας.»

Μάλιστα ο κ. Τσίπρας κάλεσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ζητήσε συγγνώμη για τη στάση του στη Συμφωνία των Πρεσπών:

«Εγώ δέχομαι την μετατόπιση του κ. Μητσοτάκη, γιατί εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Όμως, οφείλει μία συγγνώμη. Μια συγγνώμη όχι σε εμάς αλλά σε κάθε Μακεδόνα, σε κάθε Έλληνα που εξαπάτησε. Μία συγγνώμη που κραύγαζε ότι δήθεν πούλησα την Μακεδονία για τις συντάξεις. Μία συγγνώμη που έβαλε το κόμμα του πάνω από τη χώρα και γέμισε τους Έλληνες με ψέμα, μίσος και διχασμό, παραποιώντας την ιστορία, την ίδια τη συμφωνία, αλλά και την εθνική γραμμή που χαράχθηκε και από την παράταξή του.»

Ύφεση πριν την πανδημία

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε την κριτική του στην οικονονομική πολιτική της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι η ύφεση ήρθε πριν την πανδημία.

«Η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης, δυστυχώς, δεν εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό μόνο στο Μακεδονικό, αλλά και σε όσα του έταξαν για την οικονομία.

Υποσχέθηκαν περισσότερες δουλειές και μεγαλύτερη ανάπτυξη. Και πριν καν μας συναντήσει η πανδημία έφεραν τη χώρα στην ύφεση. Στο τέταρτο τρίμηνο του 19 και στο πρώτο του 2020.Και όταν πια ήρθε και η πανδημία, παρά τη δημοσιονομική ελευθερία και τα γεμάτα ταμεία, δεν έκαναν τίποτα ουσιαστικό για να συγκρατήσουν την ύφεση.

Να προστατέψουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να αποτρέψουν τα λουκέτα και τη νέα εκτόξευση της ανεργίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πανδημία είναι μια ειδική συνθήκη. Εντούτοις, επίσης δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι τα εργαλεία και οι δυνατότητες που έχει η κυβέρνηση σήμερα, για να στηρίξει τη κοινωνία και την οικονομία, είναι οι μεγαλύτερες που είχαν ποτέ ελληνικές κυβερνήσεις, τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Σήμερα η κυβέρνηση έχει τα ταμεία γεμάτα από τα 37 δις που εμείς της αφήσαμε, χρέος ρυθμισμένο από τη συμφωνία που εμείς πετύχαμε το καλοκαίρι του 2018, ανοιχτή πρόσβαση στις αγορές και φθηνό δανεισμό, κανέναν δημοσιονομικό περιορισμό, αφού είναι σε αναστολή το Σύμφωνο Σταθερότητας και περίπου 70 δις σε ευρωπαϊκούς πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Αν λοιπόν δεν αξιοποιεί αυτές τις πρωτοφανείς δυνατότητες για να στηρίξει την οικονομία, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τη κοινωνική συνοχή, τότε πρόκειται για σαφή πολιτική επιλογή συνδυασμένη προφανώς και με πλήρη ανικανότητα.

Το αποτέλεσμα πάντως είναι ότι η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον φαύλο κύκλο μιας σειράς από επάλληλες κρίσεις. Κρίσεις που διαπλέκονται μεταξύ τους, τροφοδοτεί η μια την άλλη. Και έχουν βυθίσει στην ανασφάλεια τις Ελληνίδες και τους Έλληνες».

Πολλαπλές κρίσεις

Συνεχίζοντας, ο κ. Τσίπρας ανέπτυξε την εκτίμηση ότι η χώρα αντιμετωπίζει πολλαπλές κρίσεις:

«Έχουμε Κρίση Υγειονομική. Η άνοδος τόσο των κρουσμάτων όσο και των διασωληνομένων δείχνει ότι βρισκόμαστε στο όριο απώλειας ελέγχου. Η κυβέρνηση σπατάλησε τον χρόνο που κέρδισε η κοινωνία.

Και η υγειονομική κρίση γίνεται κάθε μέρα χειρότερη γιατί η κυβέρνηση επέλεξε να οικειοποιηθεί την στάση ευθύνης που τήρησαν οι Έλληνες την άνοιξη, χωρίς να προετοιμαστεί σοβαρά για το νέο κύμα της πανδημίας.

Γιατί αντί για κρεβάτια ΜΕΘ, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, συνεκτικό σχέδιο στο άνοιγμα του τουρισμού και της εστίασης, ο κος Μητσοτάκης επέλεξε να μοιράζει κρατικό χρήμα σε ΜΜΕ για να τον υμνούν. Και σήμερα, δυστυχώς, συνειδητοποιεί ότι δεν είναι όλα επικοινωνία. Υπάρχει και η πραγματικότητα που είναι πεισματάρα. Και όταν η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια οδυνηρή έξαρση των κρουσμάτων και δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό στα νοσοκομεία να στελεχώσει τις ΜΕΘ, τότε δε μπορούν να σε σώσουν τα φιλικά Μέσα Ενημέρωσης».

Οικονομική κρίση

Προσέθεσε: «Έχουμε Κρίση Οικονομική Επί μήνες η κυβέρνηση έχει αφήσει τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις στο έλεος τους, την ώρα που η αγορά έχει στεγνώσει, τα λουκέτα ξεκίνησαν, ο τουρισμός και η εστίαση καταρρέουν. Τα μεγάλα έργα υποδομών έχουν παγώσει. ΒΟΑΚ, Καστέλι, μετρό Θεσσαλονίκης, Ε65, έργα δρομολογημένα και με εξασφαλισμένη τη χρηματοδότηση τους που θα δημιουργούσαν χιλιάδες θέσεις εργασίας καθυστερούν δραματικά, Απαξιώνονται καθημερινά. Το μόνο “μεγάλο έργο” που έχει παρουσιάσει η Κυβέρνηση επ´ αφορμή της πανδημίας αφορά την απορρύθμιση της εργασίας.

Κλείνουν μαγαζιά, οικογένειες πασχίζουν να βρουν τρόπους να βγάλουν το χειμώνα και ο κ. Μητσοτάκης πασχίζει να κάνει πράξη τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες.

Αφού υποσχέθηκε την καινοτομία της εφταήμερης εργασίας, σήμερα υλοποιεί την αναστολή της και την μεγάλη καινοτομία της απλήρωτης εργασίας εκτός ωραρίου.»

Κρίση Δημοκρατίας και Ηθικής

Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για κρίση δημοκρατίας και ηθικής:

«Αν κάποιος ανοίξει την τηλεόραση του, ή δει στο κινητό του τους τίτλους των μεγάλων ενημερωτικών site, θα νομίζει ότι ζει όχι απλά σε άλλη χώρα, αλλά σε άλλο πλανήτη. Η αντιπολίτευση φιμώνεται, κάθε διαφορετική άποψη θάβεται, όποιος τολμά να αμφισβητήσει τη virtual reality του κυβερνητικού αφηγήματος, βαφτίζεται ανεύθυνος, λαϊκιστής και ψεύτης.

Έχουμε κρίση Ηθική. Δικαστές διώκονται γιατί τόλμησαν να εξετάσουν τα σκάνδαλα στελεχών του κυβερνώντος κόμματος. Υπουργοί της κυβέρνησης, απολογούνται δημοσίως σε εκδότες λες και είναι τα αφεντικά τους, ακόμη και για αποφάσεις της Βουλής. Ενώ εταιρείες φίλων και ημέτερων, ξεπηδούν σε ένα βράδυ για να πάρουν με απευθείας αναθέσεις δημόσια έργα.»

Ανασφαλείς οι Έλληνες

Τέλος, μίλησε για την κοινωνική και εθνική κρίσεις, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες αισθάνονται ανασφαλείς:

«Έχουμε κρίση Κοινωνική. Οι ανισότητες αυξάνονται, η νέα γενιά βαφτίζεται ανεύθυνη και μπαίνει στο περιθώριο, το κράτος γίνεται ο οργανωτής του κοινωνικού αυτοματισμού.

Συνομωσιολόγοι, αρνητές της επιστήμης, κάνουν ξανά την εμφάνιση τους πλάι σε νεοναζί εγκληματίες. Η αντιπολιτική αναδεικνύεται στον μεγαλύτερο κίνδυνο και η στάση της κυβέρνησης όχι απλώς δεν την αντιμετωπίζει, αλλά την τροφοδοτεί.

Έχουμε, τέλος, και Κρίση Εθνική. Με την Τουρκία να εντείνει την προκλητικότητα της και την Κυβέρνηση να κινείται απέναντί της χωρίς στρατηγική. Αφήνοντας πίσω όσα χτίσαμε επί 4.5 χρόνια. Χωρίς μια ξεκάθαρη πυξίδα για τον διάλογο και τη Χάγη. Χωρίς κόκκινες γραμμές σε σχέση με την προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Χωρίς ρόλο στον ευρωτουρκικό διάλογο και χωρίς τους συμμάχους μας συσπειρωμένους γύρω από την απειλή κυρώσεων.

Χωρίς να λέει την αλήθεια στον λαό, εγκλωβισμένη στις εσωτερικές της αντιφάσεις που προσπαθεί να τις κρύψει πίσω από απίστευτες λεκτικές ακροβασίες, λες και απευθύνεται σε ανόητους.

Και βέβαια, την ίδια στιγμή που αποφεύγει να πει την αλήθεια στον λαό για την παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, προτάσσει το καταστροφικό αφήγημα της Ελλάδας- Ασπίδας της Ευρώπης. Μια κυβέρνηση, που αντί να θέσει δυναμικά την Ευρώπη προ των ευθυνών της απέναντι στην εργαλειοποίηση δυστυχισμένων ανθρώπων από την Τουρκία, μετατρέπει τα νησιά μας σε αποθήκες ψυχών.

Όλα αυτά, έχουν συνθέσει ένα εκρηκτικό μείγμα. Οι Έλληνες δε νιώθουν πια ασφαλείς. Για τη ζωή, το μέλλον τους, το μέλλον των παιδιών τους. Κι αυτή η ανασφάλεια εντείνεται καθημερινά με τις επιλογές της κυβέρνησης. Γιατί ο κ. Μητσοτάκης αντί να ψάξει το αντίδοτο στο πρόβλημα, Μοιράζει χαπάκια λήθης και δήθεν εθνικής αυτοπεποίθησης.

14 μήνες μετά την εκλογή της αυτή η κυβέρνηση εξελίσσεται σε μια μεγάλη απάτη. Μια απάτη που δυστυχώς αποκαλύπτεται κάθε μέρα, σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλο τον κόσμο ολόκληρο.»

Δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις

Ο κ. Τσίπρας προχώρησε στη συνέχεια σε μια εκτίμηση της παγκόσμιας συγκυρίας στην εποχή της πανδημίας: «Η πανδημία ήρθε με τον πιο σκληρό τρόπο να αλλάξει συνήθειες, ζωές, αντιλήψεις και να επιταχύνει μετατοπίσεις στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την υγειονομική ασφάλεια, την επιστήμη, την εργασία. Ίσως ακόμη δεν είναι δεδομένη η κατεύθυνση αυτών των αλλαγών.

Αλλά αυτό που σίγουρα μας διδάσκει αυτή η πρωτοφανής εμπειρία είναι είναι ότι δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα. Οι κοινωνίες του ατομικού δρόμου, κατέρρευσαν και πρέπει να το καταλάβουμε έγκαιρα. Όπως κατέρρευσε με πάταγο και ο μύθος της παντοδυναμίας της αγοράς.

Η πανδημία έδειξε με τον πλέον έντονο τρόπο τα όρια ενός μοντέλου που θεωρούσε ότι η “αγορά” σε ελεύθερη λειτουργία μπορεί να έχει τη βέλτιστη λύση. Έδειξε τα όρια ενός μοντέλου που καταδίκαζε και απαξίωνε την κρατική παρέμβαση και εξυμνούσε την ιδιωτική πρωτοβουλία. Το μοντέλο που με θρησκευτική ευλάβεια ασπάζεται η νέα δημοκρατία. Εδώ και λίγους μήνες ακόμη και οι πιο πιστοί οπαδοί αυτού του μοντέλου γυρνούν το βλέμμα τους με αγωνία προς το κράτος για να τους προστατεύσει.

Το κράτος που μέχρι χθες χλεύαζαν. Η έννοια του δημόσιου αγαθού Όχι ως πολιτική θέση αλλά ως αντικειμενική ανάγκη για την επιβίωση και την πρόοδο των κοινωνιών μας.

Διότι δεν υπάρχει υγειονομική ασφάλεια χωρίς ισχυρά και σύγχρονα δημόσια συστήματα υγείας προσβάσιμα για κάθε πολίτη. Δεν υπάρχει εξέλιξη της επιστήμης, της έρευνας αν δεν επενδύσουμε στα δημόσια πανεπιστήμια και τα δημόσια σχολεία. Δεν υπάρχει, τέλος, μέλλον στον πλανήτη αν συνεχίζουμε να του προκαλούμε ανεπανόρθωτες πληγές στο όνομα μιας εφήμερης ανάπτυξης».

Κυβερνητική υποκρισία

«Όμως, σε ένα κόσμο που ψάχνει τρόπους για τη φυγή προς τα μπρος. Η Ελλάδα έχει μια κυβέρνηση που την καταδικάζει να μείνει πίσω. Και ο βασικός λόγος είναι ότι οι ιδέες και οι αντιλήψεις της, αφορούν το χθες. Ήταν αναποτελεσματικές ακόμη και πριν την πανδημία. Σήμερα έχουν πέσει στον τοίχο της ιστορίας.

Γι’ αυτό και αυτοί που έκλειναν σχολεία, νοσοκομεία και απέλυαν γιατρούς και νοσηλευτές, σήμερα εμφανίζονται να πίνουν νερό στο όνομα του ΕΣΥ. Ανακάλυψαν το ρόλο του κράτους, ως εγγυητή της οικονομικής ομαλότητας. Και αυτοαποθεώνονται γιατί δήθεν κατάφεραν αυτοί, οι αντικρατιστές να εμπνεύσουν ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος.

Ξέρετε όμως πού βρίσκεται το πρόβλημα σε όλη αυτή την αφήγηση; Ότι είναι εξόφθαλμα ψεύτικη και υποκριτική. Γιατί ενώ τα επικαλούνται όλα αυτά στα λόγια, στην πράξη συνεχίζουν τα αντίθετα. Ούτε μόνιμο προσωπικό προσέλαβαν στα νοσοκομεία και τα σχολεία. Ούτε την οικονομική δραστηριότητα υποστηρίζουν. Το αντίθετο, το μοναδικό σχέδιο που έχουν, είναι αυτό της επίθεσης στους εργαζόμενους και του αφανισμού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Το μοναδικό σχέδιο που έχουν, αυτό της επιτροπής Πισσαρίδη, επαναλαμβάνει μονότονα τις απαρχαιωμένες τους απόψεις που βύθισαν τη χώρα στην ύφεση και τη λιτότητα την περασμένη δεκαετία: οι άνεργοι φταίνε για την ανεργία τους, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις φταίνε για την κακή πορεία της οικονομίας, οι εργαζόμενοι φταίνε γιατί δεν είναι ευέλικτοι.

Πρέπει όμως να αντιληφθούμε κάτι. Η συνθήκη είναι έκτακτη. Αλλά η απάντηση πρέπει να είναι μόνιμη. Και την απάντηση δεν μπορούν να τη δώσουν αυτοί που τους ξεπέρασε η ίδια η ιστορία. Αυτοί που σήμερα υποκρίνονται ότι είναι κάτι άλλο. Η απάντηση λοιπόν δεν θα έρθει από αυτούς που τα λένε. Αλλά από αυτούς που τα εννοούν. Φτάνει πια με την εικονική πραγματικότητα. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αυτό που θέλουν είναι απλό: Μια ζωή με ασφάλεια σε μια κοινωνία με δικαιοσύνη. Για να μειωθούν οι κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες.Για να επιστρέψει το αίσθημα ασφάλειας στην εργασία Για να έχει μέλλον και προοπτική η νέα γενιά αυτού του τόπου.»

Τρεις Παραδοχές

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι πρέπει να κάνουμε τρεις παραδοχές:

«Παραδοχή πρώτη. Όλα τα προηγούμενα χρόνια η Ελλάδα βίωσε μια απίστευτη οικονομική περιπέτεια εξαιτίας του χρέους της και των ελλειμάτων.Στην προηγούμενη κρίση η Ευρώπη επέμενε σε συνταγές λιτότητας και δημοσιονομικής ασφυξίας. Σήμερα, μετά τη πανδημία κινητοποιεί μηχανισμούς δαπανών από τα κράτη προς τις οικονομίες και αποφασίζει μια μορφή αμοιβαιοποίησης χρέους. Όταν το προτείναμε αυτό το 2015, μας θεωρούσαν εξτρεμιστές.Σήμερα το χρέος δεν είναι καν στο επίκεντρο της συζήτησης. Στο επίκεντρο είναι το πως θα κρατήσουμε όρθιες τις οικονομίες και τις κοινωνίες. Με επεκτατική πολιτική, με ενέσεις ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, με δημόσιες κυρίως επενδύσεις. Με δαπάνες που θα απαντούν στις κοινωνικές ανάγκες και δεν θα επιβάλλονται από έξωθεν καταναγκασμούς. Πρέπει να το καταλάβουν όλοι.

Η εποχή της δημοσιονομικής ασφυξίας, της σκληρής λιτότητας και των πλεονασμάτων τελείωσε.Δεν θα πρέπει να περνάει από το μυαλό κανενός, σε ένα χρόνο από τώρα να συζητάμε και πάλι για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων που θα οδηγούν ευθέως τη χώρα σε νέες περιπέτειες μνημονίων και λιτότητας.

Και στη μεγάλη συζήτηση που θα ανοίξει στην Ευρώπη της επόμενης ημέρας – γιατί μην έχετε αμφιβολία, αυτή η συζήτηση θα ανοίξει- ανάμεσα σε αυτούς που θα επιμένουν να ξαναγυρίσουμε πίσω στα ίδια αδιέξοδα και σε αυτούς που ζητάνε μια νέα οικονομική πολιτική με στόχο τη σταθερή και δίκαιη ανάπτυξη, η Ελλάδα οφείλει και δικαιούται να έχει μια κυβέρνηση που θα πρωταγωνιστεί υπερ του δεύτερου δρόμου.

Παραδοχή Δεύτερη. Η οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει δίχως υψηλές δημόσιες δαπάνες και χωρίς δημόσια χρηματοδοτικά εργαλεία. Επί της διακυβέρνησής μας έγινε ένα πολύ σημαντικό βήμα, η ίδρυση της δημόσιας Αναπτυξιακής Τράπεζας στα πρότυπα προηγμένων χωρών. Χρειάζεται όμως να δούμε το θέμα των συστημικών τραπεζών. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτό. Οι τράπεζες αποτελούν τον βασικό αιμοδότη της οικονομίας. Χωρίς να παραβλέπουμε τη συμβολή τους, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι δεν διαδραματίζουν το ρόλο που οφείλουν στην οικονομία. Δεν έχουν κάνει όλα όσα μπορούν και οφείλουν για την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, ειδικά αν λάβουμε υπόψη την πρωτόγνωρη ρευστότητα που οι ίδιες λαμβάνουν από την ΕΚΤ.Αυτή η ρευστότητα που έχουν δεν έχει περάσει στην πραγματική οικονομία. Δεν χρηματοδοτούν επαρκώς, ιδιαίτερα τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.Παρά μονάχα επιχειρήσεις που δεν έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη δανεισμού.6 στις 10 επιχειρήσεις είναι αποκλεισμένες από τον τραπεζικό δανεισμό. Υπάρχει ένα κενό ρευστότητας στην πραγματική οικονομία πάνω από 15 δις €.Τι θα γίνει με αυτές τις επιχειρησεις; Με τους εργαζομενούς τους; Θα τις εξωθήσουμε σε αφανισμό;Διότι αυτό κάνει η κυβέρνηση σήμερα, επικροτώντας και συχνά διευκολύνοντας μια πολιτική αποκλεισμού εις βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ουδείς ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει να υπάρχουν κριτήρια. Αλλά να εφαρμόζονται με κοινούς κανόνες και διαφάνεια προς όλους, για όλες τις περιπτώσεις. Και ιδίως όταν το Δημόσιο έχει ρόλο, οφείλει να λειτουργεί προς το συμφέρον όλων. Όχι λίγων και εκλεκτών.

Η αποδυνάμωση του δημοσίου ως μετόχου των τραπεζών πρέπει να σταματήσει. Για αυτό και για εμάς αποτελεί προτεραιότητα να αλλάξουμε τον σχετικό νόμο για το ΤΧΣ. Και το Δημόσιο ως βασικός μέτοχος να έχει αποφασιστικό - καθοριστικό ρόλο στις στρατηγικές αποφάσεις των συστημικών τραπεζών.

Και αξιοποιώντας τις μετοχές του, σε μια τουλάχιστον από τις συστημικές τράπεζες να έχει τον απόλυτο έλεγχο του μάνατζμεντ. Ώστε σε συνδυασμό με τη Δημόσια Αναπτυξιακή Τράπεζα να επιβάλει τη διαφάνεια, να διευκολύνει επιτέλους την παροχή ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις για να δώσει πνοή στην ελληνική οικονομία.

Παραδοχή Τρίτη. Από τις βαρύτερες κληρονομιές της προηγούμενης κρίσης είναι το ιδιαίτερα υψηλό ιδιωτικό χρέος. Φυσικά και νομικά πρόσωπα οφείλουν προς το δημόσιο, φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, και προς τις τράπεζες παραπάνω από 240 δις.€.Ένα πρόβλημα, που πέραν της οικονομικής διάστασης του, δοκιμάζει την κοινωνική συνοχή. Και ως κοινωνικό ζήτημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Οι αναβολές πληρωμών στις παρούσες δύσκολες συνθήκες προσφέρουν μια προσωρινή ανακούφιση που σύντομα όμως θα λήξει. Και οι εργαζόμενοι, οι επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά θα βρεθούν μπροστά σε νέα μεγαλύτερα χρέη. Και πώς απαντά η κυβέρνηση σ’ αυτή τη διαφαινόμενη πραγματικότητα; Φέρει ως μέτρο λύσης έναν νέο πτωχευτικό νόμο, ονομάζοντας τον δεύτερη ευκαιρία, που μόνο τέτοια δεν είναι.Βάζοντας ως πρώτη προτεραιότητα την ρευστοποίηση περιουσιών όλων των πολιτών και αφαιρώντας πλήρως το πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας, στη πραγματικότητα αναιρεί κάθε ευκαιρία και καταδικάζει κάθε επαγγελματία στον μαρασμό.Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αυτή την εξόντωση.

Αν θέλουμε στην πορεία ανάκαμψης να περπατήσουμε όλοι μαζί, κι εμείς αυτό θέλουμε, τότε χρειάζονται ριζοσπαστικές λύσεις για το ιδιωτικό χρέος. Και σ αυτό το πλαίσιο αναδιάρθωσης του ιδιωτικού χρέους, πέραν των επιμέρους διευκολύνσεων, η διαγραφή μέρους των χρεών είναι μια ρεαλιστική και αναγκαία λύση τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τις επιχειρήσεις.

Αυτές είναι τρεις κρίσιμες παραδοχές που αποτελούν τη βάση για οποιοδήποτε βιώσιμο σχέδιο ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Η χώρα σήμερα χρειάζεται ένα ριζοσπαστικό και ρεαλιστικό συνάμα σχέδιο ανασυγκρότησης.»

Νέα Κοινωνική Συμφωνία

Ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε:

«Η Χώρα χρειάζεται μια νέα Κοινωνική Συμφωνία, ανάμεσα σε αυτούς που αποτελούν την κοινωνική της πλειοψηφία: Τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους τους αγρότες τη νέα γενιά.

Μια Συμφωνία που περιλαμβάνει:

  • Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο.
  • Την επαναρρύθμιση της εργασίας.
  • Ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.
  • Μια συνεκτική πολιτική για τη νέα γενιά.
  • Μια αποφασιστική στρατηγική για το περιβάλλον.
  • Και βαθιές θεσμικές τομές για την ενίσχυση της Δημοκρατίας.»

Οι άξονες της Κοινωνικής Συμφωνίας

Ο κ. Τσίπρας ανέτυξε τους άξονες αυτής της νέας Κοινωνικής Συμφωνίας:

Ο πρώτος άξονας αφορά την παραγωγή, την παραγωγική διαδικασία και τις αναπτυξιακές προτεραιότητες.

Η Ελλάδα έχει και θα έχει μια υψηλή εξάρτηση από τον τουρισμό. Γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να γίνει πιο παραγωγικός, να δοθεί έμφαση στην αναβάθμιση των τουριστικών υποδομών, στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, να ανταποκριεθί σε πρότυπα πράσινης ανάπτυξης. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να βασίζεται στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού. Η πανδημία μας το έδειξε αυτό με τον πιο σκληρό τρόπο.

Οφείλουμε να οργανώσουμε ισόρροπα την ανάπτυξη και άλλων παραγωγικών κλάδων που η χώρα μπορεί και πρέπει να στραφεί τα επόμενα χρόνια.Προτεραιότητά μας είναι η ενίσχυση του αγροτοδιατροφικού τομέα. Προτεραιότητα μας είναι η ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας. Προτεραιότητά μας είναι η ενίσχυση παραγωγικών επενδύσεων στη στη βιομηχανία και τη μεταποίηση.

Πέραν όμως των επιμέρους κλαδων, μια βασική οριζόντια προτεραιότητα διατρέχει το νέο παραγωγικό μας μοντέλο. Η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση. Προτεραιότητά μας αποτελεί η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, η ενεργειακή εξοικονόμηση στις κατοικίες τις επιχειρήσεις και τα δημόσια κτίρια. Προτεραιότητά μας αποτελεί η συμμετοχή της ελληνικής οικονομίας σε ένα εύρος των νέων ψηφιακών τεχνολογιών.

Σχεδιάζουμε με ορίζοντα το 2030, θέτουμε μετρήσιμους στόχους όπως κάναμε στην αναπτυξιακή στρατηγική, ενισχύουμε την ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας και την προστατεύουμε από διεθνείς αναταράξεις που είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα έρθουν και στο άμεσο μέλλον.

Δεύτερος άξονας είναι η εργασία. Παραγωγική οικονομία σημαίνει παραγωγικότητα των εργαζόμενων.

Προσοχή όμως, γιατί υπάρχει και η παραγωγικότητα των κάτεργων στην Ασία, υπάρχει και η παραγωγικότητα σε χώρες όπου τα εργασιακά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα και αδιαμφισβήτητα. Πραγματικά παραγωγικός είναι ένας εργαζόμενος που νιώθει ασφάλεια. Σε ένα περιβάλλον όπου η σταθερή και καλά αμειβόμενη εργασία, η ασφάλιση, είναι αδιαπραγμάτευτα.

Παράλληλα, πρέπει να δούμε τι δυνατότητες μας δίνει πλέον η εξέλιξη της τεχνολογίας και της επιστήμης. Η εξέλιξη της εργασίας δεν είναι τα απλήρωτα 12ωρα. Αυτά είναι εμμονές που κρατάνε τις κοινωνίες πίσω. Η εργασία από απόσταση, η οποία θα επεκταθεί, μπορεί επίσης να είναι πολύ παραγωγικότερη από την παραδοσιακή δουλειά γραφείου. Αρκεί όμως και εκεί να υπάρχουν οι αντίστοιχες διασφαλίσεις. Όχι να γίνονται κουρελόχαρτο οι συμβάσεις, τα ωράρια, οι υπερωρίες και να διογκώνεται η εργοδοτική αυθαιρεσία.

Ή ακόμα χειρότερα, να θεωρεί κάποιος εργοδότης ότι έχει δικαίωμα να ελέγχει μέσα από μια κάμερα τι κάνει ένας υπάλληλος του στο σπίτι του, ακόμα και εκτός ωραρίου.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr

Διαβάστε επίσης:

Κορονοϊός: 240 νέα κρούσματα στην Ελλάδα - Τέσσερις νεκροί το τελευταίο 24ωρο