Ο δεκάλογος του ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση της Αριστεράς
Τους δέκα κεντρικούς άξονες για μια αριστερή πολιτική περιγράφει η απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με την απόφαση, οι 10 άξονες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, που θα στηρίζεται «σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό, μαχητικό μαζικό κίνημα», όχι μόνον την περίοδο προ των εκλογών, αλλά και μετεκλογικά.
Τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής θεωρούν αναγκαία τη δημιουργία ενός αριστερού και προοδευτικού αντιμνημονιακού και αντιφιλελεύθερου μετώπου δυνάμεων από την κοινωνία και την πολιτική, που θα μπορούσε να εκφράσει από κοινού τις δυνάμεις της Αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας και των δυνάμεων που απομακρύνονται οριστικά από το δικομματισμό.
«'Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι μια Αριστερά συσπειρωμένη σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο είναι σε θέση να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό. Γι' αυτό και η συσπείρωση της Αριστεράς είναι αίτημα της κοινωνίας και οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθούν σε αυτό το αίτημα της κοινωνίας», αναφέρει η απόφαση.
Οι δέκα εναλλακτικές προτάσεις:
Οι κύριοι άξονες της προγραμματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ είναι:
1. Απεμπλοκή από το μνημόνιο. Η τρόικα «πρέπει να απομακρυνθεί από τη χώρα». Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας με ισχυρή λαϊκή εντολή θα καταγγείλει το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο, θα καταργήσει τα αντιλαϊκά μέτρα τις δανειακές συμβάσεις και τις δεσμεύσεις τους.
2. Ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν.
3. Ανατροπή της λιτότητας/ αναδιανομή του πλούτου / εξεύρεση νέων πόρων. Περιλαμβάνονται μέτρα όπως: φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών, δήμευση περιουσίας σε περιπτώσεις διαφθοράς, ειδική εισφορά στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, άρση του τραπεζικού και εμπορικού απορρήτου, διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας, κρατικοποίηση της μεγάλης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας, διεκδίκηση του γερμανικού κατοχικού δανείου, των επανορθώσεων και αποζημιώσεων για τα θύματα της κατοχής.
Άμεσα μέτρα επιβίωσης είναι η αύξηση μισθών και συντάξεων, η κατάργηση της αντεργατικής νομοθεσίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας, η μείωση των έμμεσων φόρων, η κατάργηση των χαρατσιών κλπ.
4. «Προτεραιότητα για την Αριστερά είναι η κοινωνία και οι ανάγκες της» καθώς η κρίση χρέους χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης χάριν των συμφερόντων του κεφαλαίου.
5. Προτάσσεται η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια λιτότητας. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνονται όπλα επιθετικής αναδιαπραγμάτευσης και αναστολή πληρωμών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστημα.
6. Δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό κοινωνικό-δημοκρατικό έλεγχο. Εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση των τραπεζών.
7. Μέτρα για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας και για ένα νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στη βάση των αναγκών της κοινωνίας και της προστασίας του περιβάλλοντος
8. Υπεράσπιση δημόσιων αγαθών Υγείας, Παιδείας, Κοινωνικής Ασφάλισης.
9. Υπεράσπιση της δημοκρατίας (εισαγωγή μορφών άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας και κοινωνικού ελέγχου, η διεκδίκηση νομιμοποίησης και ίσων δικαιωμάτων για τους μετανάστες και τις μετανάστριες, η απλή αναλογική, η ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος)
10. Λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία. Ριζικός αναπροσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής, απεγκλωβισμός από το ΝΑΤΟ και «τον επικίνδυνο άξονα στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ». Υιοθέτηση μιας νέας, πολυδιάστατης και ενεργητικής, εξωτερικής πολιτικής με στόχο την ειρήνη, τη σταθερότητα και τη συνεργασία των λαών.