Κ. Καρτάλης: Όχι και «αντιμνημονιακοί» όσοι είχαν αγκαλιά το Μνημόνιο

Σε συνέντευξη του στο newsbomb.gr χαρακτηρίζει ως ευκαιρία επανεκκίνησης την εκλογή νέου προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, εκτιμά ότι τα χαμηλά μέχρι τώρα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις δεν θα επιβεβαιωθούν στις εθνικές εκλογές, ενώ προτείνει την εφαρμογή ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης που θα εφαρμοσθεί με συνέπεια μέχρι το 2020, ξεπερνώντας τους εκλογικούς κύκλους.

Του Τάσου Ζάχου

1) H 18η Μαρτίου πλησιάζει για την εκλογή του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Σε περίπτωση που η συμμετοχή του κόσμου στην εκλογική διαδικασία είναι πολύ χαμηλότερη από την αντίστοιχη στην εκλογή του Γ. Παπανδρέου, πιστεύετε ότι το αποτέλεσμα μπορεί να αμφισβητηθεί;

H εκλογική διαδικασία γίνεται σε τελείως διαφορετικές συνθήκες από αυτές του 2007 και όλοι γνωρίζουμε ότι η συμμετοχή θα είναι μικρότερη.

Όμως δεν παύει να εκφράζει την επιθυμία, ή την εντολή, των μελών και των φίλων που θα λάβουν μέρος.

Θα ήταν αδιανόητο να αμφισβητηθεί το αποτέλεσμα. Οποιος το κάνει, θα έχει άλλα κίνητρα. Προφανώς πονηρά.

2) Εκτιμάτε ότι μια τρίτη υποψηφιότητα, εκτός από αυτή του Χρήστου Παπουτσή και του Ευάγγελου Βενιζέλου, θα αλλάξει δεδομένα και ισορροπίες στο ΠΑΣΟΚ;

Δεν θα είχα πρόβλημα και για άλλες υποψηφιότητες αρκεί να είχαν τις υπογραφές που προβλέπει το Καταστατικό. Δεν νομίζω πάντως ότι θα αλλάξουν τα δεδομένα ή οι ισορροπίες.

3) Πρόσφατα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν την επιστροφή των διαγραφέντων βουλευτών για να πάει το κόμμα ενωμένο στις εκλογές. Πόσο πιστεύετε ότι θα επηρεάσει την εκλογική δύναμη του κόμματος μια κίνηση και με αντιμνημονιακά χαρακτηριστικά απο πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως η κ. Κατσέλη και ο κ. Καστανίδης;

Νομίζω ότι οι πολίτες έχουν την ευθυκρισία να κρίνουν. Σέβομαι όλες τις απόψεις όμως δεν μπορεί να είσαι αγκαλιά με το μνημόνιο επί δύο χρόνια ή να έχεις συνευθύνη για το «φιάσκο» του δημοψηφίσματος και ξαφνικά να εμφανίζεσαι ως μέρος της λύσης ή ακόμα και «αντιμνημονιακός».

4) Σε πολλές δημοσκοπήσεις καταγράφεται εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ με ποσοστά που πολλές φορές είναι κάτω από το 10% και παράλληλα ενίσχυση των κομμάτων της Αριστεράς. Πώς σχολιάζεται αυτή τη συρρίκνωση της εκλογικής δύναμικής του ΠΑΣΟΚ και ποιος ευθύνεται;

Εκτιμώ ότι μετά και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα υπάρχει μία επανεκκίνηση που θα βοηθήσει.

Τα ποσοστά που διαβάζουμε αυτό το διάστημα δεν θα επιβεβαιωθούν στις εθνικές εκλογές που είναι και η πιο – ή και η μόνη – αξιόπιστη δημοσκόπηση.

Τώρα ως προς το ποιος ευθύνεται για τα ποσοστά, θα έλεγα ότι ένα μέρος της φθοράς ήταν αναπόφευκτο λόγω της έντασης των μέτρων (άλλωστε διαπιστώσαμε αντίστοιχες εκλογικές βυθίσεις και σε άλλες χώρες).

Όμως η φθορά οφείλεται και στην ασυνέπεια των προεκλογικών υποσχέσεων, στα οριζόντια μέτρα που έπληξαν κοινωνικά στρώματα που έπρεπε να είχαν προστατευθεί αλλά και στη μεταρρυθμιστική κόπωση που ήρθε γρήγορα.

Όταν αυτή προκύπτει, η συλλογική προσπάθεια αντικαθίσταται από προσωπικές στρατηγικές.

5) Σε πρόσφατο Άρθρο σας προτείνατε μια «Μεγάλη Συμφωνία των Πολιτικών» με ορίζοντα το 2030 και ενδιάμεσο, καθοριστικό, στόχο το 2020. Πιστεύετε ότι οι Κυβερνήσεις Συνεργασίας βοηθούν τέτοιες πρωτοβουλίες;

Για την ακρίβεια πρότεινα τη Μεγάλη Συμφωνία των Πολιτικών, Κοινωνικών και Οικονομικών Δυνάμεων. Αυτή ουσιαστικά μεταφράζεται σε ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης που θα εφαρμοσθεί με συνέπεια μέχρι το 2020, ξεπερνώντας τους εκλογικούς κύκλους.

Η επιτυχία του PSI, που πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στον Υπουργό Οικονομικών Ε. Βενιζέλο και η οριστικοποίηση της δανειακής σύμβασης δίνουν τα εφόδια για να προχωρήσουμε.

Είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα. Αν η «Μεγάλη Συμφωνία» τηρηθεί, δεν είναι υποχρεωτικό να αναζητήσουμε Κυβερνήσεις Συνεργασίας.

Αν όμως τέτοιου χαρακτήρα κυβερνήσεις διευκολύνουν την εφαρμογή της, δεν υπάρχει λόγος να μην το επιδιώξουμε.

6) Τελικά το Μνημόνιο 2 σε τι διαφέρει από το Μνημόνιο 1. Πιστεύετε ότι διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την ύφεση;

Σίγουρα διαμορφώνει ένα πλαίσιο που βοηθά.

Περισσότερο βέβαια βοηθά η επιτυχία του PSI που απομειώνει το δημόσιο χρέος κατά 105 δισ. ευρώ.

Πρόκειται για μεγάλη επιτυχία που πρέπει να αξιοποιηθεί. Το Μνημόνιο 2 πρέπει να εξειδικευτεί για να οδηγήσει την έξοδο της χώρας από την κρίση. Για παράδειγμα ως προς το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας για την επόμενη 10ετία-20ετία, τους παραγωγικούς τομείς που θα προτάξουμε, το φορολογικό πλαίσιο, τις ειδικότερες πρόνοιες για το κοινωνικό κράτος, κ.α.