ΚΚΕ: Ένα «τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής» 103 ετών

Ο Οκτώβρης του 1917, θα μείνει για πάντα χαραγμένος στην παγκόσμια ιστορία. Στη τσαρική Ρωσία που κατέρρεε από τη φτώχια και τη συντριβή στο ανατολικό μέτωπο του Ά Παγκοσμίου Πολέμου, θα ξεκινούσε η επανάσταση του κόμματος των Μπολσεβίκων, που θα οδήγησε στην ίδρυση του πρώτου κράτους των εργατών στον κόσμο, της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.

Η νίκη των Μπολσεβίκων, προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού στα πιο πρωτοπόρα τμήματα της εργατικής τάξης στην Ευρώπη, που έβλεπαν την ελπίδα για μία καλύτερη ζωή, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στη νίκη των κομμουνιστών στη Ρωσία. Παράλληλα, τους έδωσε τη δυνατότητα να απεγκλωβιστούν από τα κόμματα της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, που στήριξαν με πάθος τον πόλεμο.

Ο «άνεμος» από τη νίκη του Μπολσεβίκικου κόμματος, δεν άργησε να φτάσει και στην Ελλάδα. Στις 17 Νοεμβρίου 1918, ένα μόλις χρόνο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, κάτω από άκρα μυστικότητα, 37 αντιπρόσωποι από σοσιαλιστικές ομάδες που δρούσαν εκείνη τη περίοδο στην Ελλάδα, συγκεντρώθηκαν στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Εμπορικών Ατμοπλοίων, που στεγαζόταν στο ξενοδοχείο «Πειραιεύς».

Η ίδρυση του ΣΕΚΕ

Εκεί πραγματοποιήθηκε το Ά Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο που αποφάσισε την ενοποίηση αυτών των ομάδων, με την ίδρυση του Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα της Ελλάδος (ΣΕΚΕ), που το 1924 μετονομάσθηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) και που αυτές τις ημέρες γιορτάζει τα 103 χρόνια ζωής.

Με την ίδρυσή του διακηρυσσόταν για πρώτη φορά στην ελληνική κοινωνία ότι σκοπός του Κόμματος είναι η:

«1) Πολιτική και οικονομική οργάνωσις του προλεταριάτου σε ξεχωριστό κόμμα τάξεως διά την κατάκτησιν της πολιτικής εξουσίας και την δημοσιοποίησιν των μέσων της παραγωγής και της ανταλλαγής δηλ. τη μεταβολήν της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας εις κοινωνίαν κολλεχτιβίστικην ή κομμουνιστικήν και 2) Διεθνής συνεννόησις και δράσις των εργατών».

Ακόμα, υπογραμμιζόταν η παρακάτω θεμελιώδης θέση:

«Το Σ.Ε. Κόμμα δεν δύναται ποτέ να συμμετάσχει ή και να ενισχύσει οποιαδήποτε κυβέρνησιν της αστικής τάξεως και αποκρούει κάθε απόπειραν απομακρύνσεώς του από την πάλιν των τάξεων, με σκοπόν να διευκολυνθή η προσέγγισις των εργατών με τα αστικά κόμματα».

Αυτή η τοποθέτηση είχε ξεχωριστή σημασία, επειδή το ΣΕΚΕ διαχωριζόταν κατηγορηματικά από την αστική τάξη. Ήταν το κόμμα εκείνο που οραματίζονταν όχι απλά και μόνο την ανάληψη της διακυβέρνησης, αλλά την επαναστατική κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη.

«Ο αγών της (σ.σ. της εργατικής τάξης) είναι αναγκαστικώς και πολιτικός αγών, (επειδή) δεν δύναται να πραγματοποιήση την ιστορικήν της αποστολήν χωρίς να γίνη κάτοχος της πολιτικής εξουσίας, όπερ δύναται να κατορθώση μόνον δι' ενιαίας επαναστατικής δράσεως της παγκοσμίου εργατιάς, οργανωμένης σε ξεχωριστό εργατικό κόμμα», αναφέρονταν στην ιδρυτική του διακήρυξη.

Οι στόχοι του

Το Α' Συνέδριο ψήφισε μια σειρά από στόχους πάλης. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον ότι 103 χρόνια πριν, η εργατική τάξη, μέσα από το κόμμα της, έθετε ζητήματα που ακόμα και σήμερα δεν υλοποιήθηκαν, ενώ άλλα που κερδήθηκαν, χάθηκαν τη τελευταία 30ετία.

Οι στόχοι και αιτήματα όπως καταγράφονται από το Συνέδριο, είναι:

Το δικαίωμα ψήφου και εκλογής των γυναικών για κάθε είδους εκλογές, καθώς και την πλήρη πολιτική, οικονομική και κοινωνική εξίσωση της γυναίκας με τον άντρα. Κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν τα δικαιώματα της γυναίκας και του εξώγαμου παιδιού. Την υποχρέωση με νόμο των δήμων και κοινοτήτων να συντηρούν μαιευτήρια για τις γυναίκες των εργατών με πλήρεις αποδοχές 8 βδομάδες πριν τον τοκετό και 8 μετά από αυτόν.

Η δωρεάν παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η κατάργηση των έμμεσων φόρων και κάθε φόρου στα είδη πρώτης ανάγκης. Η καθιέρωση με νόμο του 8ώρου ως ανώτατου χρόνου εργασίας. Η καθιέρωση της υποχρεωτικής Κυριακής αργίας. Η ίδρυση ταμείων εργατικών συντάξεων. Η λήψη μέτρων ασφάλειας και υγιεινής για τους εργάτες κάθε επαγγέλματος.

Η απαγόρευση της εργασίας ανηλίκων κάτω των 16 ετών. Η απαγόρευση της νυκτερινής εργασίας για τα παιδιά και τις γυναίκες και διπλή πληρωμή για τα νυχτέρια των εργατών. Η κατάργηση κάθε νόμου που εμποδίζει την απεργία και την επιστράτευση των εργατών.

Η πορεία στον χρόνο

Η ίδρυση του ΣΕΚΕ αποτέλεσε γεγονός μεγάλης ιστορικής σημασίας, παρά το γεγονός ότι κάποιοι, ακόμα και σήμερα, δυσκολεύονται να κατανοήσουν ή παριστάνουν, ότι δεν κατανοούν. Το κόμμα που δημιουργήθηκε εκείνες τις ημέρες, δεν «ξεφύτρωσε» από το πουθενά. Ήταν «τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής», όπως γράφει ο ποιητής Κώστας Βάρναλης.

Έκτοτε, μεσολάβησαν 103 από τη γέννηση του. Παρότι πέρασε διά πυρός και σιδήρου, το ΚΚΕ συνεχίζει να υπάρχει και σήμερα. Έζησε επί δεκαετίες στη παρανομία, στη πολιτική προσφυγιά, σε εμφύλιο πόλεμο, ενώ ήταν ο οργανωτής και ο βασικός «αιμοδότης» της εποποιΐας της Εθνικής Αντίστασης.

Όπως ήταν φυσικό, δημιούργησε και πολλούς εχθρούς με τη δράση του. Ακόμα και σήμερα, πολλοί βλέπουν το ΚΚΕ ως «απομεινάρι» μίας άλλης εποχής, που έσβησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Εν αντιθέσει, όμως, με άλλα ιστορικά και κατά πολύ μεγαλύτερα από αυτό -οργανωτικά- Κομμουνιστικά Κόμματα στην Ευρώπη, επιβίωσε παρά την ανατροπή του Σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Παρά τα μεγάλα λάθη και τις αντιφάσεις που καταγράφηκαν σε αυτή την υπεραιωνόβια πορεία. Προφανώς, γιατί στο πέρασμα όλων αυτών των ετών δημιούργησε πολύ βαθιές «ρίζες» στην ελληνική κοινωνία.

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Newsbomb.gr.