Δ.Σακελλάρης: Δεν θα αργήσει η μέρα της Κεντροαριστερής διακυβέρνησης

Συνέντευξη: Κατερίνα Σινάνη

Το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος δηλώνει στο newsbomb ότι το κόμμα υπηρέτησε τη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού που το έφερε αντιμέτωπο με τη μεγάλη του κοινωνική βάση και υπογραμμίζει την ανάγκη αλλαγής πολιτικής ατζέντας και έκφρασης της πλειοψηφικής βάσης των μη προνομιούχων που βιώνουν τα αποτελέσματα των μνημονιακών δεσμεύσεων.

Εκτιμά ότι δεν θα αργήσει η μέρα της μεγάλης κεντροαριστερής διακυβέρνησης, χαρακτηρίζει την αποχή απόδειξη της απογοήτευσης ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας και κρίνει τη συμμετοχή ως αυτή που θα καθορίσει τις εξελίξεις.

Διαβάστε αναλυτικά τι δήλωσε ο Δημήτρης Σακελλάρης στο newsbomb:

Θεωρείτε ότι με τον Βαγγέλη Βενιζέλο αρχηγό, το ΠΑΣΟΚ έχει πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές;

Η αλλαγή ηγεσίας σε ένα πολιτικό φορέα συνήθως λειτουργεί λυτρωτικά για τη συνέχεια, δε θεωρώ όμως ότι το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ ήταν το θέμα του προσώπου που βρίσκεται στην ηγεσία του μόνο. Το βαθύ διαλυτικό πρόβλημα ήταν η επιλογή του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ να βρεθεί στην αντίπερα όχθη των ιδεολογικών του αναφορών και να υπηρετήσει τη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού που το έφερε αντιμέτωπο με τη μεγάλη του κοινωνική βάση. Οι πολιτικές επιλογές και το πρόγραμμα κρίνονται στις εκλογές, όχι απλά τα πρόσωπα.

Ποια σημεία της φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ νομίζετε ότι πρέπει να αλλάξει ο νέος αρχηγός;

Πρέπει να εκφράσει πολιτικά τη μεγάλη πλειοψηφική βάση των μη προνομιούχων που βρίσκεται αποκομμένη από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, ενώ βιώνει με πρωτοφανή σφοδρότητα τα αποτελέσματα των μνημονιακών δεσμεύσεων, άρα να αλλάξει πολιτική ατζέντα και να λειτουργήσει στο εσωτερικό του κόμματος δημοκρατικά. Η αλήθεια και η ειλικρίνεια απέναντι στον ελληνικό λαό αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, αλλά η ιδεολογική του ταυτότητα οφείλει να είναι αυτή που το ανέδειξε ως μέρος της πρωτοπορίας της ελληνικής κοινωνίας κι όχι διεκπεραιωτή υφεσιακών πολιτικών.

Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις καταγράφουν απουσία αυτοδυναμίας. Θα οδηγηθούμε σε νέα κυβέρνηση Παπαδήμου και τι πιθανότητες έχει να πετύχει ένα τέτοιο σχήμα;

Το καλύτερο «σενάριο» είναι πάντοτε η προοπτική της προοδευτικής διακυβέρνησης του τόπου. Θεωρώ ότι δεν θα αργήσει η μέρα της μεγάλης κεντροαριστερής διακυβέρνησης, αφού προϋπάρξουν οι απαραίτητες προγραμματικές συγκλήσεις. Οι τεχνοκράτες βλέπουν και κατανοούν μόνο «αριθμούς», ενώ η κοινωνία χρειάζεται πολιτικούς που να προέρχονται όμως από τα σπλάχνα της.

Τα περιστατικά βίας κατά πολιτικών πληθαίνουν και αρκετοί φοβούνται κορύφωσή τους εν όψει εκλογών. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει; Συμφωνείτε με όσους υποστηρίζουν ότι πίσω τους κρύβεται η Αριστερά;

Αν εξαιρέσει κανείς μεμονωμένα περιστατικά που μπορούν να χαρακτηριστούν έως και προβοκατόρικα, μπορούμε να πούμε με μια σχετική βεβαιότητα ότι πίσω από τέτοιου είδους έκτροπα βρίσκεται πρώτιστα η οικονομική εξαθλίωση ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, λόγω της εφαρμογής ενός προγράμματος δημοσιονομικής πολιτικής που όχι μόνο δε δίνει καμία προοπτική ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία, αλλά την βυθίζει σε μεγαλύτερη ύφεση. Η αριστερά δεν έχει καμία σχέση με τέτοιου είδους συμπεριφορές, όπως σίγουρα και η κοινωνία δεν μπορεί να είναι υπόλογη για τέτοιες εξάρσεις βίας. Αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί συνολικά τους Έλληνες πολίτες είναι η άνοδος της φασιστικής νεοναζιστικής συμμορίας που βρίσκεται στα πρόθυρα του κοινοβουλίου.

Το 2009 ψήφισαν 7.044.000 πολίτες. Δεδομένης της απόρριψης του πολιτικού συστήματος από την κοινωνία, θεωρείτε το μέγεθος της προσέλευσης νίκη; Και αν ναι, που εκτιμάτε ότι θα φτάσει;

Η αποχή σίγουρα αποδεικνύει σε μεγάλο βαθμό την απογοήτευση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, αλλά η συμμετοχή είναι αυτή που μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις. Η συντηρητική αναδίπλωση της κοινωνίας αλλά και η επιλογή των άκρων είναι ο παράλληλος κίνδυνος που ελλοχεύει και τον υπηρετεί πρώτιστα η πολυδιάσπαση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Χρειάζεται από το σύνολο των προοδευτικών δυνάμεων μια σύγχρονη πρόταση διακυβέρνησης προκειμένου η χώρα να οδηγηθεί σε προοδευτική έξοδο από την κρίση. Η συμμετοχή αποτελεί μέρος της λύσης, ενώ η αποχή δεν εξυπηρετεί σε τίποτα την κοινωνία που αγωνιά και παλεύει για ένα καλύτερο αύριο.

Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 21%, μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα ύψους 12 δισ., η ύφεση βαθαίνει, τα λεφτά έρχονται με το σταγονόμετρο και οι φωνές για χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ δεν λένε να κοπάσουν. Πώς θα ζητήσετε την επανεκλογή σας;

Τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός λαός, όπως και πολλοί άλλοι λαοί ανά την Ευρώπη, βιώνει τις συνέπειες της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που προκλήθηκε από τη διεθνή νεοφιλελεύθερη στρατηγική. Σε κάθε κοινωνία η κρίση εξελίχθηκε στη βάση των επιμέρους εθνικών ιδιαιτεροτήτων, έχοντας ορισμένα βασικά κοινά χαρακτηριστικά όπως τη στρατηγική του χρηματοπιστωτικού, παρασιτικού κεφαλαίου, το οποίο «κοινωνικοποίησε» τις ζημιές και «ιδιωτικοποίησε» τα κέρδη. Η σωτηρία όχι μόνο των στρατηγικών συμφερόντων των εκπροσώπων του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, αλλά και των ίδιων των τραπεζιτών αναγορεύθηκε σε βασικό στόχο από ελεγχόμενες και κατευθυνόμενες πολιτικές ελίτ. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι συνταξιούχοι φορτώθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου το κόστος της κρίσης. Η δημοκρατία συρρικνώθηκε και τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα σχεδόν εξαφανίστηκαν. Οι ίδιες συστημικές αδυναμίες της Ε.Ε. να απαντήσει πολιτικά στην κρίση, αλλά και η επιβολή μίας υστερικής δημοσιονομικής στρατηγικής από τον (Γαλλό)Γερμανικό άξονα αντανακλούν και την αδυναμία του σημερινού συντηρητικού συσχετισμού δυνάμεων σε επίπεδο Ευρώπης να δώσουν προοπτική για την ανάκαμψη. Η νίκη των σοσιαλιστών σε Γαλλία και Γερμανία οφείλει να αποτελέσει την αρχή για την αλλαγή πορείας της Ευρώπης άρα και το εφαλτήριο ανάκαμψης της χώρας μας.

Η κυβερνητική πρόταση του Κινήματος θα πρέπει να βασίζεται στην αναδιάταξη του παραγωγικού ιστού της χώρας, με έμφαση στον πρωτογενή τομέα, μέσω μιας επαναδιαπραγμάτευσης σε επίπεδο Ε.Ε. των ποσοστώσεων των αγροτικών προϊόντων. Πρέπει να καταθέσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την εθνική ενεργειακή πολιτική, και να χτυπήσει συθέμελα τα παρασιτικά φαινόμενα της εσωτερικής αγοράς τσακίζοντας κάθε λογής καρτέλ. Χρειάζεται μια σθεναρή πολιτική διαμόρφωσης χαμηλών τιμών των προϊόντων. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χρειάζονται ισχυρές πολιτικές συμμαχίες προκειμένου να αλλάξει η λειτουργία της Ε.Κ.Τ. αλλά και για να παρθούν πολιτικές αποφάσεις για το ζήτημα όχι μόνο του ελληνικού χρέους, αλλά και του συνολικού της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Αν η Ευρώπη δεν αποκτήσει την πολιτική πρωτοβουλία και δεν προχωρήσει σε ανάπτυξη, το ευρώ ούτως ή άλλως θα καταρρεύσει, αφού το κόστος «σωτηρίας» του θα είναι ασύμφορο και για τη Γερμανία.

Αρκετοί βουλευτές εκφράζουν την πρόθεσή τους να μην είναι υποψήφιοι στις επικείμενες εκλογές; Πόσο κρίνετε ότι έχει συμβάλλει σε αυτό η απαξίωση της πολιτικής;

Η πολιτική έχει το περιεχόμενο που της δίνουμε οι πολίτες αλλά και οι πολιτικοί. Απαξιωμένη από την κοινωνία είναι η στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού που γεννά νέες μεγάλες ανισότητες, όχι η προοδευτική πολιτική που στο επίκεντρό της τοποθετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.