Δ. Παπαδημούλης: Αν όχι τώρα, πότε η σύμπραξη της Αριστεράς
Συνέντευξη: Κατερίνα Σινάνη
«Ο κόσμος μάς τραβάει από το μανίκι και μάς λέει αν όχι τώρα πότε» αναφέρει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο newsbomb, υπογραμμίζοντας ότι ήρθε η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει μια νέα πλειοψηφία για τη διακυβέρνηση του τόπου.
Αναφορικά με το σχήμα που θα προκύψει από τις εκλογές, αποδοκιμάζει την επιδίωξη των δανειστών για συνέχιση της κοινοπραξίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με ή χωρίς Παπαδήμο Πρωθυπουργό, εξέλιξη που -όπως λέει- θα βυθίσει τη χώρα και το λαό σε υφεσιακό σπιράλ θανάτου και μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των ασθενέστερων.
Γι' αυτό και καλεί τους πολίτες να πάνε στις εκλογές και να «μαυρίσουν» αυτούς που τους μαυρίζουν τη ζωή.
Διαβάστε αναλυτικά τι δήλωσε ο Δημήτρης Παπαδημούλης στο newsbomb:
Στις σημερινές συνθήκες, σε ποιες κοινωνικές δυνάμεις απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ;
Σ’ αυτές τις εκλογές το κεντρικό δίλημμα είναι: ή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που υλοποιούν μαζί την πολιτική του μνημονίου και επί της ουσίας θα έχουν κοινό προεκλογικό πρόγραμμα ή η δυνατότητα μιας νέας πλειοψηφίας, μιας συσπειρωμένης αριστεράς ικανή να υπερβεί τις διαιρέσεις και την προσκόλλησή της σε ξεπερασμένα δόγματα. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς εντείνει την επικοινωνία με τον κόσμο, οικοδομούμε εντατικά ένα ψηφοδέλτιο ενωτικό πολύ ευρύτερο του ΣΥΡΙΖΑ. Επιμένουμε στην ιδέα μιας εκλογικής προγραμματικής σύμπραξης όλης της αριστεράς, παρά την άρνηση της Αλέκας Παπαρήγα και του Φώτη Κουβέλη, με στόχο τη νίκη και την πλειοψηφία στις εκλογές. Επεξεργαζόμαστε και προβάλλουμε με εύληπτο τρόπο την εναλλακτική μας πρόταση. Αφού μας θεωρούν την καλύτερη αντιπολίτευση με βάση τις δημοσκοπήσεις, ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε μια νέα πλειοψηφία για τη διακυβέρνηση του τόπου.
Τα μηνύματα για την ενότητα της αριστεράς είναι αποθαρρυντικά, κυρίως από το ΚΚΕ. Γιατί επιμένετε σε συνεργασία με ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ;
Η εκλογική σύμπραξη και συνεργασία όλων των προοδευτικών αριστερών δυνάμεων δεν είναι πυροτέχνημα αλλά κοινωνική ανάγκη. Γιατί ο κόσμος «μας τραβάει από το μανίκι» και μας λέει: «αν όχι τώρα, πότε;». Αν αυτό δεν επιτευχθεί εξαιτίας της άρνησης των ηγεσιών ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ και της αμηχανίας των οικολόγων πρασίνων θα προχωρήσουμε με όσους ανταποκρίνονται στο κάλεσμα αυτό. Η ενίσχυση αυτού του ενωτικού πόλου θα είναι ο συντομότερος δρόμος για να πετύχουμε την καθολική συσπείρωση. Ο δρόμος για την συσπείρωση της αριστεράς όμως δε θα είναι κούρσα 100 μέτρων μέχρι τις επόμενες εκλογές αλλά θα είναι κούρσα 800 και 1500 μέτρων. Οι εκλογές που έρχονται δε θα είναι η στιγμή της ολοκλήρωσης των αλλαγών στην ασκούμενη πολιτική και την αναδιάταξη του πολιτικού και κοινωνικού σκηνικού. Θα είναι όμως η αφετηρία ευρύτερων αλλαγών. Πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι και ετοιμοπόλεμοι.
Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις καταγράφουν απουσία αυτοδυναμίας. Θα οδηγηθούμε σε νέα κυβέρνηση Παπαδήμου και τι πιθανότητες έχει να πετύχει ένα τέτοιο σχήμα;
Οι δανειστές μας επιδιώκουν την συνέχιση της κοινοπραξίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και μετά τις εκλογές γιατί τους εξυπηρετεί, με ή χωρίς Παπαδήμο Πρωθυπουργό. Θεωρώ ότι μια τέτοια εξέλιξη θα βυθίσει ακόμη περισσότερο την χώρα και τον ελληνικό λαό στο υφεσιακό σπιράλ του θανάτου και της μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των ασθενέστερων. Όσο πιο κάτω από το 50% βρεθεί το άθροισμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τόσο το καλύτερο για τον λαό και τον τόπο.
Το 2009 ψήφισαν 7.044.000 πολίτες. Δεδομένης της απόρριψης του πολιτικού συστήματος από την κοινωνία, θεωρείτε το μέγεθος της προσέλευσης νίκη; Και αν ναι, που εκτιμάτε ότι θα φτάσει;
Καλώ τους πολίτες να πάνε στις εκλογές και να «μαυρίσουν» αυτούς που τους μαυρίζουν τη ζωή. Να γυρίσουν την πλάτη στις σειρήνες της εποχής. Να μετατρέψουν το θυμό και τη απογοήτευσή τους σε εντολή για μια νέα πλειοψηφία αλλαγής, ανάπτυξης, δικαιοσύνης και δημοκρατίας.
Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 21%, μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα ύψους 12 δισ., η ύφεση βαθαίνει, τα λεφτά έρχονται με το σταγονόμετρο και οι φωνές για χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ δεν λένε να κοπάσουν. Πώς θα ζητήσετε την επανεκλογή σας;
Δύο μήνες μετά την ολοκλήρωσή του PSI, τον Ιούνιο του 2012, θα ψηφιστεί το νέο Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο για την περίοδο 2013-2016, το οποίο περιλαμβάνει περικοπές 11,5 δισ. ευρώ! Οι περικοπές αυτές θα προέλθουν από μειώσεις σε μισθούς στο δημόσιο, απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων ως το 2015, περικοπές σε συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα, καθώς και σε δαπάνες που αφορούν την υγεία. Με ανεργία που έχει ξεπεράσει το 21%, όχι μόνο δεν δημιουργούνται συνθήκες ανάπτυξης αλλά αντίθετα επιδεινώνονται οι συνθήκες ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Όλο και μεγαλύτερες περικοπές στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, στους μισθούς και όλο και μεγαλύτερη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης, μέσω της φορολογίας των μισθωτών και των συνταξιούχων. Tι είδους ανάπτυξη είναι αυτή; Πρέπει να κινητοποιήσουμε κοινωνικές δυνάμεις να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο πολιτικής και κοινωνικής δράσης μέσα και έξω από την Βουλή για να αλλάξει αυτή η πολιτική, που καρατομεί βίαια μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας και θα βυθίσει την χώρα με μαθηματική βεβαιότητα σε άγρια φτώχεια, άγρια ύφεση, οδηγώντας γρηγορότερα σε μια ασύντακτη χρεωκοπία και έξοδο από το ευρώ με όρους που θα βολεύουν τους δανειστές μας. «Οι συνεταίροι» του μνημονίου προσπαθούν να καπακώσουν τον θυμό με τον φόβο και επικουρικά. Σπρώχνουν και ότι δεν μπορούν να «μαζέψουν» προς την αποχή. Πιστεύω ότι θα αποτύχουν.
Αρκετοί βουλευτές εκφράζουν την πρόθεσή τους να μην είναι υποψήφιοι στις επικείμενες εκλογές; Πόσο κρίνετε ότι έχει συμβάλλει σε αυτό η απαξίωση της πολιτικής;
Όλες σχεδόν οι «αποστρατείες» έως σήμερα προέρχονται από βουλευτές που έχουν δεκαετίες στην Βουλή και μηδενικές πιθανότητες επανεκλογής. Η γενικότερη απαξίωση της πολιτικής παίζει ασφαλώς ρόλο, αλλά συνδυάζεται και με προσωπικά κίνητρα και απολογισμούς. Την μεγάλη ανανέωση στο πολιτικό προσωπικό, την μεγάλη αλλαγή στους πολιτικούς συσχετισμούς, θα την φέρει, ελπίζω, ο ελληνικός λαός, με την ψήφο του στην κάλπη της 6ης Μαΐου.