Κ. Σημίτης: «Δεν προκάλεσε η Ελλάδα την κρίση στην ευρωζώνη»
Με τίτλο «Η Ελλάδα δεν προκάλεσε την κρίση χρέους στην ευρωζώνη», ο κ. Σημίτης αναφέρει ότι η χώρα μας ήταν απλώς η σπίθα, που αποκάλυψε τις εγγενείς αδυναμίες του ενιαίου νομίσματος.
Αναφερόμενος στις επικρίσεις κρατών-μελών, ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να γίνει μέλος της ευρωζώνης, ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι στα μέσα της δεκαετίας του 1990, έγινε μια τεράστια προσπάθεια για να ανταποκριθούμε στα κριτήρια σύγκλισης, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα εργαλεία: δημοσιονομική, νομισματική και εισοδηματική πολιτική, καθώς και ευρεία ιδιωτικοποίηση τραπεζών και των δημόσιων επιχειρήσεων.
Ως αποτέλεσμα, το έλλειμμα έπεσε κατά 10 μονάδες, από το 12,5% το 1993 στο 2,5% το 1999. Επίσης, η χώρα μας ήταν θετική και σε άλλα κριτήρια που είχαν τεθεί (πληθωρισμός, μακροπρόθεσμα επιτόκια δανεισμού, δημόσιο χρέος), ενώ η απόφαση για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη έγινε μετά από εξονυχιστικό έλεγχο της οικονομίας από την Κομισιόν, την ΕΚΤ και την Οικονομική και Δημοσιονομική Επιτροπή.
Σύμφωνα με τον κ. Σημίτη, αποτελεί άγνοια –αν όχι υποκρισία- ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα μπήκε στην ευρωζώνη με παραποιημένα στοιχεία. Ακόμη και με τα αναθεωρημένα στοιχεία, το έλλειμμα του 1999 διαμορφώθηκε στο 3,1% του ΑΕΠ, έναντι 2,5%, δηλαδή ένα ποσοστό χαμηλότερο από τα αντίστοιχα άλλων κρατών-μελών, που αξιολογήθηκαν με βάση τα στοιχεία του 1997 και τα οποία οδήγησαν στην δημιουργία της Ευρωζώνης το 1999. Όπως αναφέρει, υπεύθυνη για τη διάδοση του συγκεκριμένου ψέματος ήταν η τότε κυβέρνηση της Ελλάδος.
«Η κύρια αιτία της κρίσης στην Ελλάδα και άλλων χωρών της περιφέρειας της ευρωζώνης ήταν η μεγάλη και αυξανόμενη συσσώρευση ελλειμμάτων, η απώλεια ανταγωνιστικότητας και, ακόμη περισσότερο, τα διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης σε Βορρά και Νότο –και όχι η διοικητική ανικανότητα των ηγετών», υποστηρίζει.
Για το μνημόνιο
Στην παρέμβασή του, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται και στα μέτρα που έχουν ληφθεί από τότε που η χώρα υπέγραψε στο μνημόνιο. Τα συγκεκριμένα μέτρα, παρά τη βελτίωση της δημοσιονομικής επίδοσης και της ανταγωνιστικότητας, τροφοδότησαν και μία βαθιά και διαρκή ύφεση, την αύξηση της ανεργίας στο 20%, ενώ ένα μέρος του πληθυσμού φτώχυνε και οδηγήθηκε στην εξαθλίωση. Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για το αποτέλεσμα. Από τη στιγμή που το μείγμα οικονομικής πολιτικής δεν ήταν το κατάλληλο, οι στόχοι ήταν μη ρεαλιστικοί, ακόμη και για χώρες με πολύ πιο δυνατές οικονομίες από την Ελλάδα. Υπάρχει ένα διάχυτο συναίσθημα ότι οι όροι που ετέθησαν ήταν μια τιμωρία, ένα μάθημα προς τις άλλες χώρες.
Η Ελλάδα ήταν η σπίθα της κρίσης, αλλά όχι η αιτία. Η κρίση οφείλεται στο γεγονός ότι η ευρωζώνη είναι μία πλήρης νομισματική ένωση, αλλά ατελής οικονομική και δημοσιονομική ένωση κρατών-μελών με διαφορετική δομή: οι πιο ώριμες οικονομίες του Ευρωπαϊκού Βορρά και οι λιγότερο ώριμες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Προειδοποίηση για περισσότερες κρίσεις
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει δημιουργήσει ένα συνολικό πλαίσιο οικονομικής διακυβέρνησης, μια μέθοδο για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων μεταξύ του πυρήνα και της λιγότερο αναπτυγμένης περιφέρειας. Δεν έχει εργαστεί συστηματικά για την προώθηση της πραγματικής ανάπτυξης. Αν δεν γίνει αυτό, θα υπάρξουν περισσότερες κρίσης. Η δημοσιονομική σύγκληση δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς πρόσθετα μέτρα για την ανάπτυξη και χωρίς πρόοδο προς την κατεύθυνση της οικονομικής ολοκλήρωσης και της πολιτικής ένωσης», καταλήγει ο κ. Σημίτης.