Ο κόσμος της εργασίας σε πρώτο πλάνο για τον ΣΥΡΙΖΑ
Να συσπειρώσει κοντά του τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, που παραδοσιακά αποτελούν και τους πιο «πιστούς» ψηφοφόρους του, επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η ακρίβεια εξανεμίζει το εισόδημα τους.
Το σχέδιο της Κουμουνδούρου προβλέπει πέραν της αύξησης του κατώτατου μισθού, αυξήσεις και στις υπόλοιπες μισθολογικές κλίμακες, αλλά και την επαναφορά το κλαδικών συμβάσεων εργασίας.
Η προστασία των μισθωτών, αποτελεί μία από τις βασικές προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχει καταγραφεί στο πρόγραμμα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα υποστηρίζουν ότι ο κόσμος της εργασίας δέχεται μία άνευ προηγουμένου επίθεση από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όπως αναφέρουν, εδώ και τρία χρόνια βρίσκονται στο επίκεντρο μιας ακραία σκληρής ταξικής πολιτικής από την πλευρά του Μεγάρου Μαξίμου, τόσο μέσω του «αντεργατικού» -όπως τον χαρακτηρίζουν- νόμου Χατζηδάκη, όσο και με τις ακραίες αυξήσεις στην ενέργεια, τα καύσιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης.
Εν μέσω, μάλιστα, θέρους, όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι διακοπές είναι πλέον είδος πολυτελείας για τους περισσότερους εργαζόμενους, που βλέπουν το εισόδημα τους να μην φτάνει ούτε για να καλύψει τις βασικές τους ανάγκες.
Μέσα σε αυτό ασφυκτικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα φέρει ξανά στην επικαιρότητα τις θέσεις του για τους εργαζόμενους, με σκοπό να συσπειρώσει γύρω του αυτή την κοινωνική ομάδα που αποτελεί παραδοσιακά τη μεγαλύτερη εκλογική του «δεξαμενή».
Η Κουμουνδούρου υπόσχεται πως σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές και καταφέρει να σχηματίσει μία προοδευτική κυβέρνηση, οι αλλαγές υπέρ των εργαζόμενων θα ψηφιστούν από τις πρώτες κιόλας μέρες που θα βρεθεί στην εξουσία.
Το πρώτο βήμα θα είναι η ακύρωση του «αντικοινωνικού νόμου Χατζηδάκη». Στην ίδια κατεύθυνση, θα προχωρήσει στη μείωση του ορίου των υπερωριών και την κατάργηση της υπερεργασίας, αποκατάσταση και διεύρυνση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας με υποχρεωτική επέκταση τους, αλλά και στην μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από το 40ωρο στο 35ωρο, χωρίς μείωση μισθών, αρχικά σε πιλοτική εφαρμογή και με αντισταθμιστικά μείωσης του μη μισθολογικού κόστους.