Ο Ερντογάν θα ρυθμίζει την τροφοδοσία της Ευρώπης με σιτηρά;

Για όσους δεν κατάλαβαν καλά, ο Ταγίπ Ερντογάν θα ρυθμίζει την τροφοδοσία της Ευρώπης και θα αποφασίζει ποιοι θα πληγούν και ποιοι όχι από μια τεχνητή επισιτιστική κρίση. Δεν είναι δηλαδή μόνο το γεγονός ότι η Τουρκία διεκδικεί ρόλο ρυθμιστή στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, αλλά ο Τούρκος πρόεδρος όπως επισημάναμε σε προηγούμενη αρθρογραφία στην πραγματικότητα πιστεύει ότι η χώρα του πρέπει να αναγνωριστεί ως 5η δύναμη μεταξύ ΗΠΑ, Ευρώπης, Ρωσίας και Κίνας.

Ο Ερντογάν ήδη ελέγχει τις μεταναστευτικές ροές μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. Αν καταφέρει να ελέγξει και τα σιτηρά τότε τα πράγματα γίνονται εξόχως δύσκολα και για την Ε.Ε. και ειδικά για την Ελλάδα. Το τηλεφώνημα μεταξύ Ερντογάν και Πούτιν γίνεται σε μια περίοδο που οι τιμές των τροφίμων παγκοσμίως αυξάνονται καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία, τον μεγαλύτερο προμηθευτή σιτηρών στον κόσμο, υποδαυλίζει τις ανησυχίες για την επισιτιστική ασφάλεια.

Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που το καθεστώς Ερντογάν είναι σε πλήρη ρήξη με τις ΗΠΑ, ενώ ο ίδιος δεν φαίνεται να έχει καμία διάθεση να επιστρέψει στο αποκαλούμενο «δυτικό στρατόπεδο». Από τις κινήσεις του φαίνεται το ακριβώς αντίθετο, αν σκεφτεί κανείς ότι έχει συμφωνήσει μα τη Μόσχα να προχωρήσει και σε… ρωσοτουρκική σύνοδο κορυφής παρακαλώ.

Σύμφωνα με το Κρεμλίνο, οι δύο ηγέτες συζήτησαν τον συντονισμό των προσπαθειών τους για τις εξαγωγές σιτηρών και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στη Μαύρη Θάλασσα. Οι συνομιλίες αυτές, πρόσθεσε η ανακοίνωση της ρωσικής προεδρίας, έγιναν ενόψει της ρωσοτουρκικής συνόδου κορυφής που θα διεξαχθεί «στο εγγύς μέλλον».

Σύμφωνα με το Anadolu, ο Ερντογάν είπε στον Πούτιν ότι έχει έρθει η ώρα να αναλάβουν δράση με βάση το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών για την εγκαθίδρυση ασφαλών θαλάσσιων διαδρόμων στη Μαύρη Θάλασσα για τις εξαγωγές σιτηρών. Επανέλαβε επίσης ότι ο πόλεμος μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας πρέπει να λήξει με μια διαρκή και δίκαιη ειρήνη, μέσω διαπραγματεύσεων, δηλώνοντας έτοιμος να συμβάλει σε αυτή τη διαδικασία.

Διεκδικεί ρόλο διεθνούς παράγοντα δίπλα στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα

Ο Ερντογάν προέτρεψε επίσης τον Πούτιν να εγκρίνει την παράταση της ισχύος του μηχανισμού που επιτρέπει στα Ηνωμένα Έθνη να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια στη Συρία, μέσω ενός μεθοριακού περάσματος στην Τουρκία, σε ζώνες που δεν ελέγχονται από το καθεστώς της Δαμασκού. Η Ρωσία άσκησε βέτο την Παρασκευή, στην ψηφοφορία που έγινε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στην παράταση αυτού του μηχανισμού για έναν χρόνο, αντιπροτείνοντας να συνεχιστεί η μεταφορά βοήθειας μόνο για έξι μήνες, κάτι που απορρίπτει η Δύση.

Παρόλα αυτά, ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να εμφανιστεί και ως «ειρηνοποιός» λέγοντας ότι ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας πρέπει να τελειώσει με ειρήνη που θα διατηρηθεί, προσθέτοντας ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να συμβάλλει με κάθε τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση. Προφανώς όλα τα παραπάνω αποτελούν σουρεαλιστικές καταστάσεις, ενώ τεράστιες ευθύνες έχει η ίδια η Δύση που επέτρεψε στον Ερντογάν να προχωρήσει σε αυτές τις πρωτοβουλίες ενώ ταυτόχρονα ενίσχυσε τα προηγούμενα χρόνια με κάθε τρόπο τον πολιτικό του αμοραλισμό.