Πυρκαγιές: Πολιτική βούληση και λαϊκή οργή
Η διαχείριση των πυρκαγιών ειδικά στην Ελλάδα που οι υποδομές είναι από ανύπαρκτες έως και υπολειτουργούσες είναι πολύ σοβαρό ζήτημα που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατρέψει όλους τους σχεδιασμούς. Το γεγονός ότι ούτε η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να κάνει κάτι ουσιαστικό ως προς την πρόληψη των πυρκαγιών είναι προφανώς ένας ανασταλτικός παράγοντας για μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς.
Βεβαίως θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ακόμα και το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις βλέπουν την αντιμετώπιση των πυρκαγιών με όρους δημοσκοπικούς και όχι κοινωνικούς είναι από μόνο του ένα δομικό πρόβλημα αυτής της χώρας. Μιας χώρας που δεν έχει θεσπίσει ξεκάθαρες αρμοδιότητες μεταξύ κεντρικής εξουσίας και τοπικής αυτοδιοίκησης. Που δεν έχει ποτέ υπολογίσει από πού θα προέρχονται οι πόροι που απαιτούνται από την τοπική αυτοδιοίκηση για να φτιάχνονται οι αντιπυρικές και αντιπλημμυρικές υποδομές. Μια χώρα που καμία κυβέρνηση δεν έχει νομοθετήσει ούτε αστική, ούτε ποινική ευθύνη για όσους διαχειρίζονται φυσικές καταστροφές. Γι’ αυτό το λόγο πάντα βγαίνουν «όλοι λάδι» και επί της ουσίας έχουν απλά να διαχειριστούν την λαϊκή οργή.
Προφανώς και αυτή η ιλαροτραγωδία πρέπει να σταματήσει. Το να αγοράσουμε επιπλέον αεροσκάφη ή να νοικιάζουμε επίγεια και εναέρια μέσα κάθε χρόνο και περισσότερα πώς ακριβώς βοηθάει στην οχύρωση της χώρας; Υπάρχει κάποια εθνικής στρατηγική για το αν οι τελευταίοι πνεύμονες της Αττικής είναι εθνικοί δρυμοί ή όχι; Γιατί λοιπόν η σημερινή κυβέρνηση δεν νομοθετεί ώστε στην Πεντέλη που αποτελεί έναν από τους τρεις εναπομείναντες ορεινούς όγκους του λεκανοπεδίου, να δημιουργηθεί ένας εθνικός δρυμός; Γιατί το ελληνικό δημόσιο δεν απαλλοτριώνει εκτάσεις για να μπορέσει να δημιουργηθεί ένα πραγματικό δάσος, το οποίο να τυγχάνει και της απαραίτητης προστασίας;
Αυτά είναι ζητήματα που χρειάζονται πρωτίστως πολιτική βούληση η οποία βεβαίως δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα είχαν προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς. Δεν σας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι καμία απολύτως κυβέρνηση δεν μιλάει για την ταμπακιέρα του θέματος;
Γιατί κανένα υπουργείο δεν αναλαμβάνει να λύσει δραστικά το ιδιοκτησιακό ζήτημα των περαστικών δασών του λεκανοπεδίου, για να μπορέσουμε επιτέλους να αποτρέψουμε το κύκλωμα των οικοπεδοφάγων και των εμπρηστών που εδώ και 40 χρόνια καίνε την Αττική;
Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Μεγάλη αναστάτωση, υπέροχη κατάσταση. Έτσι πορεύεται η Ελλάδα και το πολιτικό της προσωπικό δεκαετίες τώρα…