ΣΥΡΙΖΑ κατά Σακελλαροπούλου: Οργή για τις έμμεσες αναφορές υπέρ της αποφυλάκισης Λιγνάδη

Την έντονη ενόχληση στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προκάλεσαν τμήματα της ομιλίας της Κατερίνας Σακελλαρόπουλου, κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στην τελετή για τα 48 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, όπου θεωρήθηκε έμμεση παρέμβαση υπέρ της αποφυλάκισης του Δημήτρη Λιγνάδη.

Μάλιστα, οι Νίκος Φίλης και Παύλος Πολάκης καταφέρθηκαν εναντίον της δημόσια, με αναρτήσεις τους στα κοινωνικά δίκτυα. «Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσδίδει και πάλι στο ρόλο της ιδεολογική χροιά», αναφέρει σε μακροσκελή του ανάρτηση ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας πως «δεν μίλησε ως ο θεσμός που επιχειρεί να ενοποιήσει και να εκπροσωπήσει το σύνολο του λαού, αλλά μάλλον ως η συνταξιούχος δικαστικός, που επέλεξε εμμέσως να ταχθεί υπέρ της αποφυλάκισης Λιγνάδη».

Από την πλευρά του, ο Παύλος Πολάκης ανέφερε: «ΕΙΠΑΜΕ: κρίμα και ΝΤΡΟΠΗ και χαράμι η ψηφος κυρία πρόεδρε της Δημοκρατίας!», δείχνοντας και αυτός την ενόχληση του για την ίδια αναφορά της Κατερίνας Σακελλαρόπουλου.

«Ο λαϊκισμός ριζώνει στις αντιφάσεις και τις ανισότητες, αμφισβητώντας ανοικτά τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπονομεύει τη διάκριση των εξουσιών και την ισορροπία του πολιτεύματος. Τα θεσμικά αντίβαρα, όμως, είναι θεμέλια του Κράτους Δικαίου και δεν υποτάσσονται στις πλειοψηφίες και τους εφήμερους συσχετισμούς. Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους», ήταν το επίμαχο απόσπασμα στην ομιλία της Προέδρου, που προκάλεσε τα σχολεία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Η τοποθέτηση Φίλη

«Ανήμερα της επετείου για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας, χθες Κυριακή, απαγορεύτηκε συναυλία στα Προπύλαια για τον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, ενώ προχθές στα Εξάρχεια απαγορεύτηκε και χτυπήθηκε από την αστυνομία πορεία κατά των βιασμών. Τελικά η Αποκατάσταση της Δημοκρατίας… «εορτάστηκε» με (στιγμαία…) παλινδρόμηση στην αλήστου μνήμης διαταγή Ζαγοριανάκου «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»!

Το παραλήρημα Συρίγου για τον «μύθο του Πολυτεχνείου» δεν είναι εξαίρεση. Για την κυβέρνηση, είναι ο κανόνας για το πώς με βάναυσο τρόπο καταπατά δημοκρατικές αξίες και δικαιώματα, αφού πρώτα διαβάλλει τον αγώνα για τη Δημοκρατία ως «μύθο».

Αύριο το Συμβούλιο Εφετών στη Λαμία συζητεί την αίτηση αποφυλάκισης του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος έχει εκτίσει ποινή 7,5 ετών και με βάση το νόμο δικαιούται την υφ’ όρον απόλυση. Η δικαστική εύνοια για τον Κορκονέα και τον Λιγνάδη επιβεβαιώνει ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι και τόσο τυφλή, αλλά μάλλον βλέπει καλά από το δεξιό της μάτι.

Εντύπωση προκάλεσε και η ομιλία της Προέδρου της Δημοκρατίας χθες στην εκδήλωση στο Προεδρικό Μέγαρο για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Δεν μίλησε ως ο θεσμός που επιχειρεί να ενοποιήσει και να εκπροσωπήσει το σύνολο του λαού, αλλά μάλλον ως η συνταξιούχος δικαστικός, που επέλεξε εμμέσως να ταχθεί υπέρ της αποφυλάκισης Λιγνάδη. Σχολιάζοντας κατ’ ουσίαν τη λαϊκή κατακραυγή για πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις, ανέφερε ότι «η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα […], οι δικαστές απολαμβάνουν τις εγγυήσεις του λειτουργήματός τους […] κρίνονται και δε στοχοποιούνται. Ο διχαστικός λόγος αδικεί τη δημόσια σφαίρα και δεν υπηρετεί τη δημοκρατία μας».

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσδίδει και πάλι στο ρόλο της ιδεολογική χροιά που διχάζει το λαό και δεν υπηρετεί τη Δημοκρατία. Προφανώς αυτή η συμπεριφορά δεν καλύπτεται από το ανεύθυνον του Ανωτάτου Άρχοντος. Θα περιμέναμε από την Πρόεδρο και πρώην δικαστικό να αποφύγει το συστημικό διδακτισμό «περί λαικισμού» και να επιμείνει στη δημοκρατική αποστολή της δικαιοσύνης, η οποία αποφασίζει με βάση τους νόμους, τους δίκαιους νόμους, έχει συνταγματική αρμοδιότητα να κρίνει τη συνταγματικότητά τους και εκδίδει αποφάσεις πάντα στο όνομα του ελληνικού λαού. Μήπως είναι και αυτός λαϊκισμός;

Οι «ανεξάρτητοι και αμερόληπτοι δικαστές» καλούνται τώρα να αποφασίσουν για το αίτημα του Μιχαηλίδη. Να εφαρμόσουν το νόμο, όχι με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αυτή η κριτική συνιστά λαϊκισμό; Οι δικαστές έχουν πάντοτε την ευχέρεια να επιβάλουν ποινές μέσα σε ένα εύρος που καθορίζει ο ποινικός νόμος. Η απόφασή τους κρίνεται όταν μάλιστα αφορά πολιτικό ζήτημα ή υπόθεση που έχει συνταράξει την κοινή γνώμη. Το δικαστήριο δεν ταυτίζεται με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά και δεν είναι δυνατόν η απόφασή του να συγκρούεται με βασικές αξίες του Κράτος Δικαίου. Όχι vox populi, αλλά και όχι κράτος δικαστών. Ελπίζω να μην έχουμε τα μεθεόρτια της Αποκατάστασης με ένα τραγικό συμβάν, με το ενδεχόμενο να πεθάνει ο πρώτος απεργός πείνας μετά την Μεταπολίτευση στη χώρα μας.

Κατά τα άλλα, η χθεσινή δεξίωση στο Προεδρικό διατήρησε και επαύξησε την ιδιάζουσα κοσμικότητά της -αλήθεια δεν μάθαμε, πήγε και ο Συρίγος; Φέτος επιχειρήθηκε να επικαιροποιηθεί ο εορτασμός με την πρόσκληση νεαρών αριστούχων μαθητών προσφύγων, την ώρα, ωστόσο, που συντελούνται εγκλήματα και εκτυλίσσονται δράματα με τις επαναπροωθήσεις στον Έβρο και το Αιγαίο και η χώρα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων χωρίς, όμως, να μιλάει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αν και συνταξιούχος δικαστικός. Και ακόμα το εορταστικό κλίμα στο Προεδρικό δεν επηρεάστηκε από τις φλόγες που έχουν ζώσει τη χώρα. Των οικείων ημών εμπιπραμένων, υμείς άδετε...».