ΚΚΕ: Αστείες δικαιολογίες Μητσοτάκη, διαμορφώνει «σκοτεινό πλαίσιο»

Για αστείες δικαιολογίες του Κυριάκου Μητσοτάκη στο θέμα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων αλλά και για τη διαμόρφωση ενός σκοτεινού και επικίνδυνου θεσμικού πλαισίου, κάνει λόγο το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για τη δήλωση του πρωθυπουργού σχετικά με το ζήτημα.

«Ο κύριος Μητσοτάκης προσπαθεί, πίσω από αστείες δικαιολογίες περί «λάθους» και «ολισθήματος», να κρύψει τη βασική πλευρά του σκανδάλου των παρακολουθήσεων, που δεν είναι άλλη από την απόλυτη προσήλωσή του στη διαμόρφωση ενός σκοτεινού κι επικίνδυνου θεσμικού πλαισίου που σταθερά υπονομεύει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του ελληνικού λαού», αναφέρει η ανακοίνωση και προσθέτει:

«Αυτό το θεσμικό πλαίσιο, όχι μόνο δε ρίχνει «άπλετο φως», αλλά είναι αυτό που οδηγεί στο απόλυτο «σκοτάδι» τη δράση των διάφορων κέντρων, μηχανισμών και υπηρεσιών, επίσημων και ανεπίσημων, εγχώριων και ξένων. Είναι αυτό ακριβώς το πλαίσιο που, αξιοποιώντας ως «λάστιχο» την έννοια της «εθνικής ασφάλειας», νομιμοποιεί και διευκολύνει πρακτικές παρακολουθήσεων, οδηγώντας στην αλματώδη αύξηση των εισαγγελικών διατάξεων για άρση του απορρήτου των επικοινωνιών. Είναι αυτό το πλαίσιο, το οποίο εδώ και χρόνια καταγγέλλει και καταψηφίζει το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα κόμματα».

«Δίπλα, λοιπόν, στην ανάγκη διαλεύκανσης της υπόθεσης παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά και της υπόθεσης των «συνακροάσεων» στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ -όσο αυτό είναι δυνατόν μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες που προβλέπονται- προκύπτει μια ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη, αυτή της κατάργησης όλης αυτής της νομοθεσίας, των ευρωενωσιακών οδηγιών και των διακρατικών συμφωνιών που έχει οδηγήσει στον σημερινό «βούρκο»», συνεχίζει η ανακοίνωση η οποία καταλήγοντας τονίζει πως:

«Αυτό φυσικά δεν μπορεί να το εγγυηθεί η κυβέρνηση της ΝΔ με προτάσεις περί «εγγυήσεων», «φίλτρων» και «βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών», ούτε κανένα από τα κόμματα που έχουν συνδιαμορφώσει το σημερινό καθεστώς. Είναι υπόθεση του ίδιου του λαού, με τη δράση του και τις πολιτικές επιλογές του, να υπερασπίσει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του, κόντρα στη «νομιμότητα» της καταστολής, του αυταρχισμού, των παρακολουθήσεων, κόντρα στην ίδια τη δικτατορία του κεφαλαίου».