Τι κρύβει η ατζέντα Κουβέλη για να συμμετάσχει σε κυβέρνηση

Αρνητικός στη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ σε ένα κυβερνητικό σχήμα, χωρίς την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, έχει δηλώσει ο πρόεδρος του κόμματος, κ. Φώτης Κουβέλης.

Ωστόσο, το γεγονός ότι η χώρα κρέμεται από μια «κλωστή» κι ότι οι πιέσεις που ασκούνται προς όλα τα πολιτικά κόμματα είναι ασφυκτικές, δεν καθιστά απίθανη την αλλαγή στάσης του κ. Κουβέλη.

Σε περίπτωση που τελικώς αποφασίσει τη συμμετοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ο κ. Κουβέλης θα μπορούσε να επικαλεστεί σειρά επιχειρημάτων, που για κάποιους θα θεωρηθούν πειστικά, ενώ κάποιοι άλλοι θα τα αποδοκιμάσουν.

Πρώτον, ο κ. Κουβέλης μπορεί να επικαλεστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκάθαρα θέλει την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ. Κάτι τέτοιο απαιτεί τη συστράτευση όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, ώστε η χώρα να παραμείνει στην ευρωζώνη και να αποφύγει μια άτακτη χρεοκοπία.

Δεύτερον, τυχόν νέα προσφυγή στις κάλπες μπορεί αντί να επιφέρει λύση να επιτείνει το αδιέξοδο, αφού το αποτέλεσμα είναι πιθανόν όχι μόνον να μην επιτρέψει εκ νέου τη συγκρότηση κυβέρνησης, αλλά να στερήσει την πλειοψηφία από τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.

Τρίτον, ο κ. Κουβέλης μπορεί να συναινέσει στο σχηματισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών, χωρίς τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων. Ένα τέτοιο σενάριο θα επιτρέψει στη Δημοκρατική Αριστερά να μην χρεωθεί ιδιοτελή κίνητρα και πολιτικό κόστος. Αντιθέτως, ο ίδιος θα καρπωθεί ότι επέβαλλε την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου.

Τέταρτον, εάν η Δημοκρατική Αριστερά δεχθεί το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ θα οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτική απομόνωση. Άλλωστε, πλην του κ. Κουβέλη που δεν ήταν αρχικά αρνητικός στο ενδεχόμενο σχηματισμού Αριστερής κυβέρνησης, κανένα άλλο κόμμα δεν θέλει και δεν μπορεί να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, που υπονόμευσε τη δημιουργία μιας αριστερής κυβέρνησης με ψήφο ανοχής για να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο.