Στα άκρα οι σχέσεις κυβέρνησης/ΠΑΣΟΚ: Το τέλος του «αντιΣΥΡΙΖΑ», ο Βενιζέλος και η φράξια Λοβέρδου
Πίσω από τις καθημερινές κυβερνητικές επιθέσεις, το άλλοτε κραταιό Κίνημα βλέπει τον «φόβο» του Μαξίμου.
Στο χειρότερο σημείο των τελευταίων δέκα ετών βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες οι σχέσεις ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Πίσω από τις καθημερινές κυβερνητικές επιθέσεις, το άλλοτε κραταιό Κίνημα βλέπει τον «φόβο» του Μαξίμου, αλλά και μια προσπάθεια της κυβέρνησης να συσπειρώσει το ακροατήριο της.
Το χαμηλό βαρομετρικό ανάμεσα στην Πειραιώς και τη Χαριλάου Τρικούπη, θυμίζει άλλες εποχές. Εκείνες που τα δύο κόμματα σχεδόν μονοπωλούσαν την ψήφο του ελληνικού λαού και εναλλάσσονταν στη διακυβέρνηση της χώρας, από το 1974 μέχρι και το 2012, οπότε και συγκυβέρνησαν.
Το τέλος του «αντιΣΥΡΙΖΑ» μετώπου
Η σύμπραξη του Αντώνη Σαμαρά με τον Βαγγέλη Βενιζέλο -υπό την πρωθυπουργία του πρώτου και την αντιπροεδρία του δεύτερου- έμελλε να καταλαγιάσει 40 ετών πάθη και εντάσεις. Μάλιστα, τα δύο κόμματα βρέθηκαν σε κοινό μετερίζι, εκείνο του λεγόμενου «αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου», που όλα δείχνουν πως δεν υπάρχει πια.
Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό το μέγεθος της ρήξης ανάμεσα στις δύο πλευρές, αρκεί μια ματιά στα «κατηγορώ» που απευθύνει το τελευταίο διάστημα προς την πλευρά της κυβέρνησης, ο άλλοτε θεωρητικός του «αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου», Βαγγέλης Βενιζέλος.
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιτίθεται με σκληρά λόγια εναντίον του πρωθυπουργού για την υπόθεση των παρακολουθήσεων, χρησιμοποιώντας τόσο την πολιτική, όσο και την ακαδημαϊκή του ιδιότητα. Και επειδή τη δεύτερη την σέβονται ακόμα και οι σκληροί πολιτικοί του αντίπαλοι, κάθε του παρέμβαση λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις.
Ποιοι ήθελαν «βολικό ΠΑΣΟΚ»;
Φαίνεται, επίσης, πως η αποκάλυψη της παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ πως δημιουργεί μια νέα κατάσταση. Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει δημόσια πως η απόπειρα παγίδευσης του με το Predator και η «νόμιμη επισύνδεση» του κινητού του τηλεφώνου, λίγες ημέρες αργότερα, ότι είναι άμεσα συνδεδεμένες.
Το γεγονός, δε, πως η παρακολούθηση του ξεκίνησε λίγες ημέρες πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου στο ΚΙΝΑΛ και ολοκληρώθηκε λίγες ώρες πριν αναλάβει και επίσημα τα ηνία του κόμματος, τον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η όλη ιστορία έγινε για να μπορεί η κυβέρνηση να τον εκβιάζει και να έχει απέναντι της αυτό που ο ίδιος ονομάζει «βολικό ΠΑΣΟΚ».
Τι φοβάται η ΝΔ;
Από την πλευρά του, το Μαξίμου καταλογίζει στον Ανδρουλάκη προσπάθεια «πολιτικής εκμετάλλευσης» της υπόθεσης και υποστηρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ οδηγείται «στην αγκαλιά του Αλέξη Τσίπρα».
«Με το να επιμένει μονοθεματικά να μιλά για το θέμα αυτό ταυτιζόμενος απόλυτα με τον ΣΥΡΙΖΑ, απλά επιβεβαιώνει αυτό που ολοένα και περισσότεροι πολίτες σκέφτονται: ότι ψηφίζοντας Ανδρουλάκη προκύπτει Τσίπρας», τόνισε σε ανακοίνωση της η ΝΔ, κίνηση που δείχνει πως η Πειραιώς παίρνει στα σοβαρά τον «ανένδοτο» που έχει κηρύξει εναντίον της ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Και ακόμα περισσότερο δείχνει πως φοβάται τον σχηματισμό μιας προοδευτικής κυβέρνησης ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, παρά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις του δεύτερου. Επομένως, γίνεται σαφές ότι ακόμα και στη Νέα Δημοκρατία δεν φαίνεται να πιστεύουν και πολύ στις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Η «φράξια» Λοβέρδου
Και ενώ η Χαριλάου Τρικούπη έχει αποφασίσει να συγκρουστεί μετωπικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, υπάρχουν στελέχη του κόμματος που δεν μπορούν να κρύψουν την «αγάπη» του για το σύστημα του Μαξίμου.
Αναφερόμαστε στον Ανδρέα Λοβέρδο, που «έσπασε» τη γραμμή του ΠΑΣΟΚ την επομένη της παρέμβασης Καραμανλή από την Κρήτη, προτίμησε να επενδύσει πολιτικά στη δήθεν σύμπλευσης του ΣΥΡΙΖΑ με την «καραμανλική» πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, προσφέροντας χείρα βοηθείας στην πιεζόμενη κυβερνητική πλευρά.
«Το μέτωπο Τσίπρα-Καραμανλικών το πλήρωσε ακριβά η χώρα. Πάρα πολλοί πολίτες μου τηλεφωνούν ανήσυχοι. Τους καθησυχάζω. Η ιστορία αυτή δεν πρόκειται να επαναληφθεί ούτε ως φάρσα», έγραψε ο Ανδρέας Λοβέρδος στα κοινωνικά δίκτυα. Όπως είναι λογικό, η εκτός γραμμής παρέμβαση του Λοβέρδου προκάλεσε έντονη ενόχληση στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Αν σκεφτεί κανείς ότι πριν τον βουλευτή της Β΄ είχε προηγηθεί και παρέμβαση της υποστηρίκτριας του Λοβέρδου στην πρόσφατη εσωκομματική αναμέτρηση, Εύας Καϊλή, τότε είναι λογικό ορισμένοι να υποψιάζονται ότι στο εσωκομματικό παιχνίδι υπάρχει οργανωμένη «φράξια», που λοξοκοιτάζει προς το Μαξίμου.
Η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, όταν αποκαλύφθηκε η προσπάθεια παγίδευσης του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη με το Predator, επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα, λέγοντας ότι υπήρχαν και άλλοι ευρωβουλευτές που έπεσαν θύματα τέτοιων ενεργειών – κάτι που ωστόσο ουδέποτε επιβεβαιώθηκε.
Στη συνέχεια, όταν τέθηκε το θέμα στο ευρωκοινοβούλιο και έπεσε στο τραπέζι η εξέταση της υπόθεσης, εκείνη και το Λαϊκό Κόμμα «μπλόκαραν την όλη διαδικασία.
Σύγκρουση ζωτικής σημασίας
Η στάση αυτή του κυβερνώντος κόμματος, που επί της ουσίας ζητάει και τα ρέστα από τον Νίκο Ανδρουλάκη, προκαλεί την έντονη αντίδραση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, η οποία προσάπτει στο Μαξίμου «αλαζονεία» και «καθεστωτική αντίληψη».
Όλα, πάντως, δείχνουν ότι η σύγκρουση ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αποκτά χαρακτηριστικά ζωτικής σημασίας και για τις δύο πλευρές. Η εκλογή του Ανδρουλάκη και η διάψευση των μεταρρυθμιστικών «ονείρων» μερίδας κεντρώων ψηφοφόρων που στήριξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να στερεί μια δεξαμενή ψηφοφόρων από τον πρωθυπουργό.
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι η ΝΔ θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και από τα δεξιά της (Πρέσπες, υποχρεωτικός εμβολιασμός και αντιρωσική στάση προφανώς θα της στοιχίσουν), η διατήρηση του κεντρώου προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη -το οποίο έχει διαρραγεί μετά τις αποκαλύψεις- αποτελεί μονόδρομο για τη νίκη στις εκλογές.
Την ίδια στιγμή, η επιστροφή των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στην «αγκαλιά» του, αποτελεί μεγάλο στοίχημα και για τη Χαριλάου Τρικούπη, καθώς για να μπορέσει να καταστεί ο τρίτος ισχυρός πόλος του συστήματος, χρειάζεται να προσελκύσει ψηφοφόρους που βρίσκονται τόσο στα αριστερά της, όσο και στα δεξιά της.
Όπως και να έχει, όλα δείχνουν ότι το «γυαλί» ανάμεσα στις δύο πλευρές ότι έχει ραγίσει για τα καλά και πως δύσκολα θα μπορέσουν να ηρεμήσουν τα πράγματα. Αντίθετα, όλα δείχνουν ότι η σύγκρουση θα κλιμακωθεί πλησιάζοντας προς τις εκλογές.