Ο Νίκος Δένδιας με κλάδο ελαίας και ξίφος δικαίου
Ο Νίκος Δένδιας επιστρέφει στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας έπειτα από σχεδόν 10 χρόνια, σε μια κρίσιμη συγκυρία.
Με οπλοστάσιο τη μεγάλη εμπειρία που αποκόμισε από το υπουργείο Εξωτερικών ως επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, ο Νίκος Δένδιας επιστρέφει σε γνώριμα λημέρια έπειτα από σχεδόν 10 χρόνια αναλαμβάνοντας τα ηνία των ενόπλων δυνάμεων, με αποστολή την προστασία της κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Ο Νίκος Δένδιας πήγε στο Πεντάγωνο έχοντας στη «βαλίτσα» του περισσότερες από 215 διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Εξωτερικών, με εμβληματικότερες τις συμφωνίες οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με Αίγυπτο και Ιταλία.
Στο υπουργείο Άμυνας και σε μια κρίσιμη συγκυρία για τη διεθνή ασφάλεια, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται, ο Νίκος Δένδιας καλείται να διατηρήσει, αλλά και να ενισχύσει, την αυτοπεποίθηση ως προς το ηθικό και το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων και να ενδυναμώσει την παρουσία της χώρας σε περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον ως δύναμη ασφάλειας και σταθερότητας.
Παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον προκάτοχό του Νίκο Παναγιωτόπουλο, ο Νίκος Δένδιας θα ανοίξει τα χαρτιά του για την αμυντική πολιτική της χώρας κατά την προσεχή συζήτηση στη Βουλή των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης.
Ειδικότερα ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο υπουργός Άμυνας, βαθύς γνώστης του εξ Ανατολάς γείτονα, θέλησε να καταστήσει σαφές από τις πρώτες ώρες, κατά την ανάληψη του χαρτοφυλακίου, πως η Ελλάδα επιζητά αρμονική σχέση και ειρηνική συνύπαρξη κρατώντας κλάδο ελαίας. Ωστόσο, παράλληλα διαμήνυσε πως στο άλλο χέρι κρατάει ξίφος δικαίου, μην επιτρέποντας σε οιονδήποτε να επιβουλευθεί την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Χρησιμοποιώντας διπλωματική γλώσσα και υπέρμαχος του «κρείττον του λαλείν το σιγάν», ο Νίκος Δένδιας ελπίζει να συνεχιστεί η βελτίωση του καλού κλίματος με την Τουρκία που οικοδομήθηκε από την επίσκεψή του στις σεισμόπληκτες περιοχές στην Αντιόχεια, τον Μάρτιο.
Ο έμπειρος κοινοβουλευτικός-νομικός Νίκος Δένδιας δεν θα έχει ως συνομιλητή του στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου κάποιον πολιτικό, αλλά τον εκλεκτό του Ερντογάν, στρατηγό Γιασάρ Γκιουλέρ, ο οποίος έχει μεγάλη σταδιοδρομία στον τουρκικό στρατό. Στόχος αμφότερων των υπουργών είναι να χτίσουν απευθείας διαύλους επικοινωνίας. Αφορμή για μια πρώτη γνωριμία θα δοθεί κατά την προσεχή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λιθουανία, κατά την οποία οι δύο υπουργοί Άμυνας αναμένεται να συνοδεύουν τους αρχηγούς των δύο χωρών. Στις συζητήσεις κύριο αίτημα της Ελλάδας είναι να πιάσει το νήμα των σχέσεων από την απουσία υπερπτήσεων και παραβιάσεων εκ μέρους της Τουρκίας και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες για την ανάπτυξη συνεργασίας και διαλόγου.
Χωρίς να υπάρχει η αφέλεια ότι οι διεκδικήσεις της Τουρκίας, αλλά και οι προκλητικές της συμπεριφορές στο Αιγαίο, θα επανέλθουν κάποια στιγμή στο μέλλον, ο Νίκος Δένδιας, με την εμπειρία από το υπουργείο Εξωτερικών και τη διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, αναμένεται να χειριστεί με ιδιαίτερη επιδεξιότητα ενδεχόμενες κρίσεις, αποτελώντας μια νηφάλια, ψύχραιμη και συνάμα αποφασιστική φωνή, που αφενός θα στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα στην Άγκυρα και αφετέρου θα αναδεικνύει το διακύβευμα στους συμμάχους στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.
Παράλληλα, δεν αναμένεται να αφήσει στο απυρόβλητο πολιτική ίσων αποστάσεων στα ελληνοτουρκικά από τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ σε περίπτωση αύξησης της τουρκικής προκλητικότητας.
Με ασπίδα το Διεθνές Δίκαιο και ιδίως τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, βασική επιδίωξη είναι η καλλιέργεια ενός κλίματος που θα βελτιώσει περαιτέρω τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θα συμβάλλει στην ανάπτυξη εμπιστοσύνης και μιας ειλικρινούς σχέσης που να μπορεί να οδηγήσει σε μια συμφωνία για την επίλυση της μοναδικής διαφοράς.
Ως εκ τούτου, κατόπιν θα είναι δυνατή η αξιοποίηση και από τις δύο χώρες των ανταγωνιστικών γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων που διαθέτουν, κυρίως στον ενεργειακό τομέα και θα αποτελέσει εγγύηση για μια ειρηνική και ευημερούσα συνύπαρξη στην περιοχή.
Ως προς την ευρύτερη περιοχή, έμφαση αναμένεται να δώσει στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, με πρόταγμα μια ειλικρινή σχέση, και ειδικότερα με τις χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αλλά και με αυτές που η Ελλάδα έχει υπογράψει αμυντικές συμφωνίες, όπως τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία.
Στην κατεύθυνση της εμπέδωσης του ρόλου της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας, μεγάλο ρόλο θα διαδραματίσουν και οι προσωπικές σχέσεις που ανέπτυξε κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών στο υπουργείο Εξωτερικών με τους πρωταγωνιστές της διεθνούς διπλωματικής σκηνής.
Σημαντική παρακαταθήκη θεωρείται η εμπειρία που έχει αποκτήσει από την αντιμετώπιση, στο διπλωματικό πεδίο, της πιο επιθετικής Τουρκίας τα τελευταία χρόνια και ενός απρόβλεπτου Ερντογάν που απειλούσε ότι «θα έρθει μια νύχτα ξαφνικά». Ξέρει πότε και πόσο να τραβάει το σχοινί της έντασης. Μάλιστα, τις δραματικές ώρες τον Αύγουστο του 2020 περιέγραψε λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές μιλώντας στο Newsbomb, στην Αμαλία Κάτζου και στον Δημήτρη Μάνωλη.
«Φτερά» στην πολιτική του Νίκου Δένδια αναμένεται να δώσει και η ενίσχυση του ελληνικού αμυντικού οπλοστασίου με την ολοκλήρωση της παραλαβής των προηγμένων γαλλικών μαχητικών 4,5 γενιάς Rafale, η απόκτηση των τριών φρεγατών Belharra στο Πολεμικό Ναυτικό, με την πρώτη από το 2025, των ισραηλινών πυραύλων Spike, των αμερικανικών ελικοπτέρων S-70, καθώς και η οριστική δρομολόγηση της απόκτησης έως το 2028 των προηγμένων αμερικανικών μαχητικών 5 γενιάς F35. Σε αυτό το οπλοστάσιο μένει να προστεθούν και ο εκσυγχρονισμός των 190 γερμανικών αρμάτων Leopard και οι τρεις ή τέσσερις κορβέτες, τη συμφωνία των οποίων αναμένεται να υπογράψει ο Νίκος Δένδιας.
Κομβικής σημασίας θεωρείται και ο αναβαθμισμένος γεωστρατηγικός ρόλος της Αλεξανδρούπολης, της δεύτερης «Σούδας» για το ΝΑΤΟ, με την ανάπτυξη αμερικανικών δυνάμεων, αλλά και η αμυντική στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ μετά την επικύρωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας, στη βάση του αμυντικού εκσυγχρονισμού και της συλλογικής άμυνας, αντανακλώντας την κοινή δέσμευση για ειρήνη και ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή.