Έφη Αχτσιόγλου: Να δουλέψουμε για μία κοινωνία υψηλών προσδοκιών

Συνέντευξη στην εφημερίδα Realnews παραχώρησε η υποψήφια πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Έφη Αχτσιόγλου, όπου μίλησε για τη λειτουργία του κόμματος την επόμενη ημέρα, αλλά και τους στόχους της σε προγραμματικό επίπεδο.

«Είμαι παιδί της Αριστεράς και άνθρωπος της ευθύνης» τόνισε και συμπλήρωσε: «Είμαι διατεθειμένη να αναλάβω την ευθύνη για να οδηγήσω τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στην επόμενη ημέρα. Το αισθάνομαι καθήκον μου».

Αναφερόμενη στη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με τους πολίτες ανέφερε: «Εκατομμύρια πολίτες, ανεξαρτήτως της επιλογής που έκαναν στις κάλπες, κοιτούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και αναζητούν μια διαφορετική προοπτική από τον στενό ορίζοντα της διακυβέρνησης της Ν.Δ. Πιστεύω βαθιά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μπορεί να δώσει αυτή την προοπτική».

Επιπλέον υπογράμμισε πως «αυτό που έχει σημασία σήμερα είναι να ασκήσουμε αξιόπιστη και δημιουργική αντιπολίτευση, να εκπέμπουμε σαφές στίγμα, να επιδεικνύουμε τη δέουσα σοβαρότητα, να πείσουμε ότι μπορεί, απολύτως ρεαλιστικά, να υπάρξει μια διαφορετική πραγματικότητα για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών. Να δουλέψουμε για την κοινωνία των υψηλών προσδοκιών, έναντι της κοινωνίας των χαμηλών προσδοκιών στην οποία έχει επενδύσει ο κ. Μητσοτάκης».

Επισήμανε, παράλληλα, ότι «και στις πρόσφατες επαφές μου με τα μέλη και τους φίλους του κόμματος επιβεβαίωσα πως και οι ίδιοι έχουν την ίδια αγωνία με μένα. Δεν τους απασχολεί ένας εσωτερικός πόλεμος για έννοιες που περιφέρονται στον δημόσιο διάλογο ως “αδειανά πουκάμισα”. Τους απασχολεί αν επιτέλους ως ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα συγκροτήσουμε μια ενιαία πολιτική ταυτότητα και θα πείσουμε την κοινωνία να μας εμπιστευτεί ξανά για τη διακυβέρνηση της χώρας. Και αν μπορώ να δεσμευτώ σε κάτι, εφόσον εκλεγώ, είναι ότι θα είμαι προσηλωμένη σε αυτό το σχέδιο».

Η κ. Αχτσιόγλου ανέφερε, ακόμα, πως «τα ρεύματα ιδεών είναι χρήσιμο να υπάρχουν, αρκεί η πολυφωνία να είναι γόνιμη και μην εκπέμπει εικόνα ασυνεννοησίας ή αναξιοπιστίας. Αντιπαθώ την εικόνα του μονολιθικού κόμματος, αλλά δεν πρέπει να γίνουμε λέσχη συζητήσεων. Ούτε φυσικά είναι αποδεκτό οι τάσεις να λειτουργούν ως μηχανισμοί νομής κάθε λογής εξουσίας εντός του κόμματος. Άρα, ναι στα συγκροτημένα ρεύματα ιδεών, ναι στον εσωκομματικό διάλογο, αλλά άπαξ και λαμβάνεται μια απόφαση, αυτή θα μας δεσμεύει και θα ισχύει για όλους. Η αυστηρή τήρηση των κανόνων θα προφυλάξει τη συλλογική μας υπόθεση».

Σημείωσε, τέλος, ότι «εισηγούμαι ένα κόμμα των δομών, στο οποίο θα έπεται η επιλογή των προσώπων. Στη βάση αυτού, θα επιδιώξω τη διαμόρφωση μιας νέας οργάνωσης που θα προάγει τη συλλογική ευφυία και θα αξιοποιεί την επιστημονική γνώση, όπου κανένας δεν θα αισθάνεται περιττός και συγχρόνως οι κανόνες θα ισχύουν για όλους, όσο ψηλά και αν βρίσκονται στην ιεραρχία».