ΣΥΡΙΖΑ: Το παρασκήνιο του Συνεδρίου – Τι συζητήθηκε, τι σχολιάστηκε και τι ειπώθηκε στους διαδρόμους
Την ίδια, όμως, στιγμή, στο φουαγιέ, στο καφέ και στο αίθριο του ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, η κομματική βάση συζητούσε και σχολίαζε τα όσα άκουγαν από τους υποψήφιους για την ηγεσία του κόμματος τους, αλλά και τα όσα συμβαίνουν στην Κουμουνδούρου τους τελευταίους μήνες.
Ηγετική εμφάνιση
Αν, πάντως, οι άνθρωποι που παραβρέθηκαν στο διαρκές Συνέδριο αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα της κομματικής βάσης, τότε η υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου δείχνει πως οδεύει για την επικράτηση. Και με μια σχετική άνεση. Δεν ήταν μόνο τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα με τα οποία την υποδέχθηκαν, τόσο στην είσοδο της, όσο και σε πολλά σημεία της ομιλίας της.
Ήταν το γεγονός πως ακόμα και αρκετοί σύνεδροι -αλλά και ορισμένα από τα στελέχη της πρώτης γραμμής- που στηρίζουν άλλες υποψηφιότητες, αναγνώριζαν την ηγετική της εμφάνιση, αλλά και την πολιτική της συγκρότηση. Σε απλά ελληνικά, μεταφέροντας το κλίμα που επικρατούσε σε πολλά αντίπαλα «πηγαδάκια», τα λεγόμενα της έπειθαν ότι είναι ικανή να προσφέρει μια νέα πνοή στο κόμμα.
Μάλιστα, ικανοποίησε πολλούς το γεγονός ότι δεν κρύφτηκε και ότι απάντησε στις επιθέσεις που δέχθηκε από τον Παύλο Πολάκη και τους συν αυτώ, παρά το γεγονός ότι δεν τον κατονόμασε. Δεν είναι, άλλωστε, λίγοι εκείνοι στην Κουμουνδούρου που πιστεύουν ότι ο χανιώτης βουλευτής δρα, σχεδόν, διαλυτικά τους τελευταίους μήνες, επιθυμώντας να ικανοποιήσει τα προσωπικά του σχέδια.
Η «προδοσία» προς τον Παππά
Ένα ακόμα γεγονός που συζητήθηκε έντονα στα παρασκήνια του διαρκούς Συνεδρίου, ήταν οι τρεις πρώτες υπογραφές στήριξης προς τον Στέφανο Κασσελάκη. Η πρώτη ήταν της Θεοδώρας Τζάκρη, η δεύτερη του Παύλου Πολάκη και η τρίτη του Γιώργου Τσίπρα.
Πρόκειται, δηλαδή, για πρόσωπα που μέχρι από 40 ημέρες, βρίσκονταν στην ίδια εσωκομματική πτέρυγα με τον Νίκο Παππά. Η επιλογή τους να στηρίξουν τον εξ Αμερικής υποψήφιο με το θολό -ως και ανύπαρκτο- πολιτικό στίγμα, δεν πέρασε ασχολίαστη από τους συνέδρους που εντάσσονταν στην πάλαι ποτέ «προεδρική» πτέρυγα.
Η κίνηση τους μπορεί να είναι θεμιτή πολιτικά, όμως αρκετοί την χαρακτήρισαν «εσφαλμένη» και «μικρόψυχη». Βλέπετε, για τον σκληρό πυρήνα της κομματικής βάσης, ο Νίκος Παππάς αποτελεί «θύμα πολιτικής δίωξης». Ακόμα και για μικρομεσαία στελέχη που δεν βρίσκονται πολιτικά κοντά στον πρώην υπουργό Επικρατείας.
Ο Ευκλείδης της θεωρίας
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει πολλές συμπάθειες. Και προφανώς όχι μόνο στα μέλη και τους φίλους της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ανήκουν στην «Ομπρέλα». Γιατί αν τον εκτιμούσαν μόνο εκείνοι, δεν θα έβγαινε δύο φορές πρώτος σε σταυρούς βουλευτής στον Βόρειο Τομέα της Β΄Αθηνών.
Αυτό μπορούσε να το διαπιστώσει οποιοσδήποτε άκουγε τις συζητήσεις των Συνέδρων. Όλοι αναγνώριζαν τη θεωρητική του κατάρτιση και το πολιτικό στίγμα που εξέπεμπε. Όμως, δεν ήταν λίγοι και εκείνοι που «γκρίνιαζαν» για την «πολλή θεωρία», όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν, ζητώντας περισσότερες πράξεις.
Όπως ανέφερε, μάλιστα, και ένα πολύπειρο μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, ο πρώην υπουργός Οικονομικών του θυμίζει τα πρόσωπα της ηγεσίας του ΚΚΕ εσωτερικού. «Μπορούσαν να μιλούν για ώρες, να κάνουν σχέδια, επί σχεδίων, τα οποία και ποτέ δεν μπόρεσαν να κάνουν πράξη».
Ο άγνωστος Κασσελάκης
Δεν ήταν λίγοι και εκείνοι που περίμεναν να ακούσουν την πολιτική τοποθέτηση του «κομήτη» Στέφανου Κασσελάκη. Γιατί μπορεί να τον έβλεπαν συχνά στις τηλεοράσεις, όμως, τις πολιτικές του θέσεις δεν τις γνώριζαν.
Όπως ήταν λογικό, δεν ενθουσιάστηκαν με αυτά που άκουσαν. Δεν διέκριναν ένα συνεκτικό πολιτικό σχέδιο. Ούτε η άγνοια του για την ιστορία του πολιτικού σχηματισμού στον οποίο φιλοδοξεί να εκλεγεί. Επίσης, οι πολλές αναφορές του σε πρώτο ενικό, δεν έμειναν ασχολίαστες. Όμως, ήταν φανερό ότι η βάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα έχει βάλει με τον νεαρό επιχειρηματία, αλλά με εκείνους που του «φούσκωσαν» τα μυαλά ότι μπορεί να γίνει αρχηγός, ενώ δεν έχει εκλεγεί ούτε στο δεκαπενταμελές συμβούλιο του σχολείου του.
Αρκετοί, πάντως ήταν εκείνοι που τον πλησίασαν και του μίλησαν. Όχι γιατί τους συνεπήρε με το λόγο του, αλλά γιατί ήθελαν να του δείξουν ότι θα είναι δίπλα του στις μη πολιτικές επιθέσεις που δέχεται.