ΣΥΡΙΖΑ: Ο Δραγασάκης ζητά από τον Κασσελάκη να πάρει πίσω τις διαγραφές
Μήνυμα ενότητας στον ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να αποστείλει σήμερα (25/10) ο Γιάννης Δραγασάκης, πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας, ωστόσο, ότι «ο Στέφανος Κασσελάκης οφείλει να πάρει πίσω τις διαγραφές, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε με ενότητα».
«Πρέπει να δούμε τη κατάσταση με ειλικρίνεια και ευθύνη και να αναζητήσουμε διεξόδους. Το πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να είναι η απόσυρση όλων των αιτημάτων και των απειλών για διαγραφές στελεχών», τόνισε, μεταξύ άλλων.
Ολόκληρη η γραπτή δήλωση του Γιάννη Δραγασάκη:
«Ένα εκατομμύριο πολίτες ψήφισαν στις πρόσφατες εθνικές εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ με εντολή να υπερασπιστεί τον κόσμο της εργασίας, το εισόδημα και τις συντάξεις από τη μάστιγα της ακρίβειας, τα δημόσια αγαθά της υγείας, της παιδείας, του περιβάλλοντος από τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και της υποβάθμισης, και να προβάλει ένα εναλλακτικό σχέδιο στην πολιτική της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη.
Εκατόν πενήντα χιλιάδες προσήλθαν στις κάλπες για την εκλογή του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, την κάλυψη του κενού που άφησε η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα και τη συντεταγμένη πορεία του κόμματος στις νέες συνθήκες.
Έχοντας ζήσει όλη την ιστορική διαδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, από τη δημιουργία του δεν είμαι και δεν θα μπορούσα να είμαι ουδέτερος σε σχέση με τις εξελίξεις. Έχω, σε διάφορες στιγμές, διατυπώσει τις απόψεις μου για την πορεία και τα ελλείμματα του ΣΥΡΙΖΑ, για την πρόσφατη προεδρική εκλογή καθώς και για την υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη.
Όμως, εδώ που έχουμε φτάσει, προέχει το γεγονός ότι πλέον απειλείται η ίδια η ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ, αν οι εξελίξεις αφεθούν στη δυναμική που έχουν λάβει. Θεωρώ, λοιπόν, ότι πρέπει να δούμε τη κατάσταση με ειλικρίνεια και ευθύνη και να αναζητήσουμε διεξόδους. Σε αυτήν την κατεύθυνση εντάσσονται οι σκέψεις που ακολουθούν.
Η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία εξελισσόταν από καιρό -με συλλογική μας ευθύνη- αλλά παροξύνθηκε μετά την πρόσφατη εκλογή της νέας ηγεσίας, επηρεάζει ευθέως τόσο τη θέση του κόμματος ως αξιωματική αντιπολίτευση στο κομματικό σύστημα όσο και το ελληνικό πολιτικό σύστημα γενικότερα.
Η διαλυτική συνθήκη που έχει διαμορφωθεί, με την οξεία και χωρίς όρια εσωκομματική πόλωση και τη διάχυτη ρευστότητα, πυροδοτεί κεντρόφυγες τάσεις και δυναμικές διάσπασης. Στο κλίμα αυτό, με τις εκλογικές αποτυχίες που έχουν προηγηθεί και τα αδιαμφισβήτητα συλλογικά ελλείμματα στρατηγικής, υπονομεύεται η θέση του πολιτικού υποκειμένου ΣΥΡΙΖΑ, που αποτέλεσε τη δημοκρατική διέξοδο από την κρίση την περασμένη δεκαετία και εξακολουθεί να αποτελεί, ακόμη και μετά τη μείωση της δύναμής του, θετική εξαίρεση στο πλαίσιο της Ευρώπης.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποτύχει να ανταποκριθεί στον ρόλο του, θα πληγεί συνολικά. Επομένως χρειάζεται επειγόντως αλλαγή κλίματος και δημόσιας εικόνας. Στην κατεύθυνση αυτή, είναι επείγουσα ανάγκη η ανάληψη πρωτοβουλιών για τη διαμόρφωση συνθηκών στοιχειώδους αμοιβαίας εμπιστοσύνης, λαμβάνοντας υπόψη ότι σε λίγους μήνες θα διεξαχθούν οι εξαιρετικά κρίσιμες, από πολιτική άποψη, ευρωεκλογές.
Ένα πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσε να είναι η απόσυρση όλων των αιτημάτων και των απειλών για διαγραφές στελεχών και αντίστοιχα η μεταφορά του διαλόγου και της αντιπαράθεσης πολιτικών απόψεων από τα ΜΜΕ στα όργανα του κόμματος.
Η νέα ηγεσία πρέπει να «πλαισιωθεί» από τα εκλεγμένα όργανα του κόμματος αντί να στηρίζεται σε φορείς απόψεων που είναι μειοψηφικές στο κόμμα και τραυμάτισαν επανειλημμένα τη δημόσια εικόνα του. Γι’ αυτό και η λειτουργία των οργάνων πρέπει να αποκατασταθεί και να γίνει πυκνή ώστε να λειτουργήσουν ως τα αποκλειστικά κέντρα λήψης των αποφάσεων.
Πρέπει, επίσης, να γίνει σεβαστό ότι το υφιστάμενο Καταστατικό και οι συνεδριακές αποφάσεις αποτελούν το δεσμευτικό πολιτικό πλαίσιο για όλο τον ΣΥΡΙΖΑ και την κοινή του πορεία. Και αν είχε συμβεί αυτό, δεν θα είχαμε φτάσει στη σημερινή προβληματική κατάσταση.
Δεν έχω αυταπάτες ούτε υπάρχουν εύκολες λύσεις. Θυμίζω ωστόσο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε και πέτυχε σημαντικούς στόχους διότι επέλεξε τον δρόμο της «ενότητας με διαφορετικότητα» και ξεπερνούσε τις δυσκολίες του με προωθητικές συνθέσεις, χωρίς να αποκόπτεται από τους στρατηγικούς στόχους του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα παγκόσμιο παράδειγμα ακριβώς γιατί μπόρεσε να συνενώσει πάνω από 18 οργανώσεις και κινήματα με τις πιο διαφορετικές απόψεις από την άκρα Αριστερά ως το δημοκρατικό κέντρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπερβεί και τη σημερινή κρίση του, προχωρώντας στις αλλαγές και τους μετασχηματισμούς που οι συνθήκες της εποχής μας απαιτούν, αν μείνει πιστός στις αρχές του, σταματήσει η στοχοποίηση εσωτερικών εχθρών, και αξιοποιήσει τη συσσωρευμένη γνώση και πείρα του».